| rdfs:comment
| - في علم النبات، عنق الورقة هو الجزء الذي يربط الورقة بالفرع، وقادرة على تحريك الورقة لمواجهة الشمس. هذا يعطي ترتيب أوراق الشجر المميزة للنبات. تسمى الثمار التي تظهر على كل جانب من السويقات في بعض الأنواع بأذونات، وتسمى أوراق تفتقر إلى سويقات لاطئة. (ar)
- En botanique, un pétiole (prononcé [pe.sjɔl] du latin petiolus, « petit pied », issu de pes, pedis « pied », l'agronome romain Columelle adoptant ce terme au Ier siècle pour désigner la « queue des fruits ou des feuilles », d'où il a été repris par les botanistes) désigne la pièce foliaire, reliant le limbe à la tige. Le pétiole qui a la même structure interne qu'une tige, est composé d'un faisceau de vaisseaux conducteurs. Équivalent du pédoncule pour le fruit, il distribue la sève brute dans les feuilles, usines photosynthétiques qui produisent la sève élaborée (acides aminés, sucres, glycogène stabilisateur) qui est redistribuée dans les autres parties de la plante par ce même conduit. (fr)
- In botany, the petiole (/ˈpiːti.oʊl/) is the stalk that attaches the leaf blade to the stem, and is able to twist the leaf to face the sun. This gives a characteristic foliage arrangement to the plant. Outgrowths appearing on each side of the petiole in some species are called stipules. Leaves with a petiole are said to be petiolate, while leaves lacking a petiole are called sessile or apetiolate. (en)
- 葉柄（ようへい、英語: petiole, leaf stalk）は、植物において葉身と茎を接続している小さな柄状の部分で、葉を構成する器官の一つである。葉は基本的に葉身、葉柄、托葉の3器官からなり、葉柄は葉身を支え、茎と葉身の間で水、栄養物質、同化物質が移動するための通路として機能している。葉柄はしばしば托葉をもつが、双子葉植物の葉でよく発達し、木本の40%、草本の20%の種が持つとされる。 マメ科など向位運動を起こして葉身を日光の方向へ向けたり、葉柄の長さの小さな変化により葉身の向きを変える種もいる。 複葉では小葉を付ける葉の中心軸は葉軸（ようじく、rachis, rhachis）といい、複葉における小葉の柄は小葉柄（しょうようへい、petiolule）と呼ばれる。 (ja)
- De bladsteel of petiool is de steel waarmee het blad aan de stengel bevestigd is. (nl)
- В ботанике черешок — это стебелёк, который прикрепляет листовую пластинку к стеблю и способен поворачивать поверхность листа лицом к солнцу. Это придает растениям характерное расположение листвы. Выросты, появляющиеся с каждой стороны черешка у некоторых видов, называются прилистниками. Листья с черешком называются черешковыми, а листья без черешка называются сидячими. Сидячее прикрепление в свою очередь подразделяется на влагалищное, низбегающее и стеблеобъемлющее. (ru)
- 葉柄（Petiole；/ˈpiːtioʊl/）是一個植物學的名詞，指连接葉片与的部分。這部分通常都與莖有着相同的内部構造。在葉柄兩側的延伸部分叫作托葉，如果這些托葉呈鞘狀捲曲起來，會叫作托葉鞘。欠缺葉柄的葉片會形容為無柄（sessile或epetiolate），而如果葉柄將部分的莖捲起來，會稱呼為抱莖。禾本科的抱莖具有被稱為小舌的外部構造。 半夏的位於葉鞘處。 (zh)
- El pecíol, dit popularment capoll, galet o polzim en botànica és la cueta que uneix la làmina o limbe d'una fulla amb la tija. És absent a les fulles sèssils. Els pecíols poden tenir un apèndix laminar, que apareix a banda i banda del punt d'inserció de la fulla, anomenat cadascun d'ells estípula. Les fulles que contenen pecíol se les anomena peciolades. La paraula prové del llatí vulgar pecciolus, diminutiu de pes, pedis (peu), tronc d'una planta.
* Fulla de Rosa canina, s'aprecia el pecíol i dues estípules
* El pecíol curt de les fulles d'olivera
* Fulla i pecíol alat de Citrus hystrix
* (ca)
- Řapík (petiolus) je stopkovitá část listu s charakteristickým tvarem a vnitřní stavbou, která spojuje čepel listu se stonkem rostliny. List s řapíkem se označuje se jako řapíkatý, list bez řapíku je přisedlý. Řapík obsahuje mechanická pletiva, která se podílejí na udržení polohy listu a jeho odpružení v době zvýšeného mechanického namáhání a jeho nastavení do výhodnější polohy vůči slunečnímu svitu.
* List drmku Vitex altissima s výrazně křídlatým řapíkem (cs)
- Folitigo (aŭ petiolo el la latina petiolus, piedeto) estas speciala tigeto portanta folion. Ĝi havas simila interna strukturo al tigo. Ĝi povas esti longa, mallonga; cilindra, sulketa, plata, triangula. Se ĝi mankas oni parolas pri sentiga aŭ sidanta folio (sidfolio). Ĝi ligiĝas al la foliplato (folilameno) plej ofte ĉerande. Se la folitigo kaj la foliplato konektiĝas ne limborande, oni parolas pri ŝilda folio. Folitigoj povas esti karnaj kaj manĝeblaj kiel ĉe la rabarbo. (eo)
- El pecíolo o peciolo (del latín petiolus, forma diminutiva de pes, pedis, pie, tronco de una planta) es el rabillo que une la lámina de una hoja a su base foliar o al tallo. Falta en las hojas llamadas sésiles o sentadas. El pecíolo puede ser una característica determinante para la identificación de la planta. El parénquima que irradia entre los precursores de los manojos vasculares forma los llamados rayos de médula. (es)
- Pezioloa (latinez "petiolus", ointxoa) hosto baten bere oinarrira edo zurtoinera lotzen duen txorten txikia da. Peziolorik ez duten landareak sesilak direla esaten da. Pezioloa funtsezko ezaugarria izaten da landare bat identifikatzeko. Talde baskularren aitzindarien artean barreiatzen duen parenkimak bihotz izpiak deritzenak eratzen ditu. Ehun hauek peziolo ehun helduaren aitzindariak dira, eta pezioloaren oinarrizko funtzioak definitzen dituzte:
* Sendotzea eta luzatzea
* Fluidoen garraioa zurtoina eta lamina edo hosto linboaren artean. (eu)
- Picciolo, o picciuolo, è un termine relativo alla botanica, derivante dal latino petiŏlus. Costituisce la struttura che sostiene la foglia. La sua funzione è duplice: meccanica, in quanto permette il movimento della foglia che viene mossa dal soffiare del vento; e da collegamento, perché unisce la foglia al fusto permettendo la connessione dei fasci vascolari che, diramandosi, formano la sua nervatura. Sezione di picciolo fogliare di Eichhornia crassipes che mostra il parenchima responsabile del galleggiamento della pianta (it)
- Ogonek liściowy – część liścia znajdująca się między blaszką liściową a łodygą. Występuje w liściach ogonkowych, natomiast brak go w liściach siedzących, u których blaszka osadzona jest bezpośrednio swą nasadą na łodydze. Ogonek wyróżniany jest w przypadku liści pojedynczych; w przypadku liści złożonych jego odpowiednikiem jest osadka. W specyficznych przypadkach ogonki ulegają modyfikacji i mogą zastępować blaszkę liściową – takie organy nazywane są liściakami. Mięsiste ogonki liściowe niektórych roślin są wykorzystywane jako warzywa np. rabarbaru ogrodowego, selera naciowego i pietruszki naciowej. (pl)
- Черешок (лат. peciolus) — невелика стеблина, звужена частина листка, яка з'єднує листкову пластинку зі стеблом, виконує переважно механічну та провідну функції. Черешок зазвичай має ту ж внутрішню структуру, що й стебло. Відростки, що з'являються по боках черешка, називають прилистками. Листки з черешками називають черешковими, без черешків — безчерешковими (сидячими).Якщо нижня частина листка розростається, а краї охоплюють стебло — листок називають піхвовим. У збіжних листків приросла до стебла нижня частина листка утворює крилоподібні виступи. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)