About: Peter Monau     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : yago:WikicatPeopleFromWrocław, within Data Space : dbpedia.org associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.org/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FPeter_Monau

Peter Monau (Lat. “Petrus Monavius”) (9 April 1551 – 12 May 1588) was a of Emperor Rudolph II. He was the son of Stenzel Monau and younger brother of Jakob Monau. After several years of humanistic studies in Wittenberg and Heidelberg, he devoted himself from 1575 to 1578 to medical studies in Padua. Having earned his doctorate in Basel with Felix Platter with the work De dentium affectibus (the first doctoral theses in stomatology), he settled in Breslau as physician. In 1580, he was named imperial physician (Archiater Caesareus) by Rudolf II on the recommendation of Johannes Crato von Krafftheim.

AttributesValues
rdf:type
rdfs:label
  • Peter Monau (de)
  • Peter Monau (eo)
  • Peter Monau (en)
  • Peter Monau (pl)
rdfs:comment
  • Peter Monau (lateinisch Petrus Monavius) (* 9. April 1551 in Breslau, Fürstentum Breslau; † 12. Mai 1588 in Prag, Königreich Böhmen) war Leibarzt des Kaisers Rudolf II. (de)
  • Peter Monau, latine Petrus Monavius Lascovius (1551-1588) estis germanlingva aŭstrodevena ĉeĥa humanisto, bibliografo, filologo kaj privata kuracisto de Rudolfo la 2-a. Li estis filo de Stenzel Monau kaj frato de Jakob Monau (1546-1603). Post multaj jaroj da studado en Wittenberg kaj Hajdelbergo, li sin dediĉis, inter 1575 kaj 1578, al la medicinaj studoj en Padovo. (eo)
  • Peter Monau (Lat. “Petrus Monavius”) (9 April 1551 – 12 May 1588) was a of Emperor Rudolph II. He was the son of Stenzel Monau and younger brother of Jakob Monau. After several years of humanistic studies in Wittenberg and Heidelberg, he devoted himself from 1575 to 1578 to medical studies in Padua. Having earned his doctorate in Basel with Felix Platter with the work De dentium affectibus (the first doctoral theses in stomatology), he settled in Breslau as physician. In 1580, he was named imperial physician (Archiater Caesareus) by Rudolf II on the recommendation of Johannes Crato von Krafftheim. (en)
  • Peter Monau (łac. Petrus Monavius; ur. 9 kwietnia 1551 r. we Wrocławiu, zm. 12 maja 1588 r. w Pradze) – niemiecki humanista pochodzący z Wrocławia, lekarz, autor pierwszej pracy doktorskiej z zakresu stomatologii, medyk przyboczny cesarza Rudolfa II Habsburga. Spuścizna naukowa Petera Monau składa się ponadto z dużej liczby listów i konsyliów, dotyczących różnorodnych problemów z wielu dziedziny medycyny. (pl)
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
Link from a Wikipage to an external page
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
has abstract
  • Peter Monau (lateinisch Petrus Monavius) (* 9. April 1551 in Breslau, Fürstentum Breslau; † 12. Mai 1588 in Prag, Königreich Böhmen) war Leibarzt des Kaisers Rudolf II. (de)
  • Peter Monau, latine Petrus Monavius Lascovius (1551-1588) estis germanlingva aŭstrodevena ĉeĥa humanisto, bibliografo, filologo kaj privata kuracisto de Rudolfo la 2-a. Li estis filo de Stenzel Monau kaj frato de Jakob Monau (1546-1603). Post multaj jaroj da studado en Wittenberg kaj Hajdelbergo, li sin dediĉis, inter 1575 kaj 1578, al la medicinaj studoj en Padovo. Ricevinte sian diplomon pri doktoreco en Bazelo, kie li studis kun Felikso Platero (1536-1614) kun la verko "De dentium affectibus", la unua doktora tezo pri buŝa medicino, li establiĝis en Vroclavo kiel kuracisto. En 1580, li estas nomumita "Archiater Caesareus" (imperia kuracisto) de Rudolfo la 2-a (1552-1612) laŭ rekomendo de Johano Krato de Krafthajmo (1519-1585). Li tenadis korespondadon kun la orientalisto el Heidelberg, Jakob Christmann (1554-1613), kaj la rektoro de Aŭgsburgo, David Hoeschel (1556-1617) ĝis 1584. Li ankaŭ tenis korespondaĵojn kun Thomas Erastus (1524-1583), profesoro pri medicino de la universitatoj de Hajdelbergo kaj Bazelo. (eo)
  • Peter Monau (Lat. “Petrus Monavius”) (9 April 1551 – 12 May 1588) was a of Emperor Rudolph II. He was the son of Stenzel Monau and younger brother of Jakob Monau. After several years of humanistic studies in Wittenberg and Heidelberg, he devoted himself from 1575 to 1578 to medical studies in Padua. Having earned his doctorate in Basel with Felix Platter with the work De dentium affectibus (the first doctoral theses in stomatology), he settled in Breslau as physician. In 1580, he was named imperial physician (Archiater Caesareus) by Rudolf II on the recommendation of Johannes Crato von Krafftheim. He carried out a correspondence with the Heidelberg Orientalist Jakob Christmann and Augsburg Rector David Hoeschel to 1584. He also corresponded with the Heidelberg and Basel medical professor Thomas Erastus. He died in Prague. (en)
  • Peter Monau (łac. Petrus Monavius; ur. 9 kwietnia 1551 r. we Wrocławiu, zm. 12 maja 1588 r. w Pradze) – niemiecki humanista pochodzący z Wrocławia, lekarz, autor pierwszej pracy doktorskiej z zakresu stomatologii, medyk przyboczny cesarza Rudolfa II Habsburga. Pochodził ze starego śląskiego rodu szlacheckiego, który już w XIV w. posiadał majątki w powiatach oleśnickim i świdnickim. Był synem Stanisława Monaua, zmarłego 31 stycznia 1557 r. i Comorry, córki Petera Rhinfleischa z Rosławic. Miał starszego brata Jakuba urodzonego 6 grudnia 1546 r. Po przedwczesnej śmierci ojca (1557 r.) pierwsze nauki pobierał we Wrocławiu, gdzie wraz z bratem uczęszczał do szkoły przy kościele św. Elżbiety. Odbył kształcenie na poziomie niższym – trivium (retoryka, dialektyka i gramatyka), a następnie wyższym – quadrivium (arytmetyka, astronomia, geometria i muzyka). Studia rozpoczął na uniwersytecie w Wittemberdze, gdzie najpierw uczęszczał na wydział sztuk wyzwolonych, a następnie wybrał kierunek medyczny. Po śmierci matki w 1572 r. powrócił do Wrocławia, aby wspólnie z bratem zająć się spadkiem i uporządkować sprawy finansowe rodziny. Jesienią następnego roku podjął kontynuację studiów. 16 września 1573 r. został immatrykulowany na uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie w tym samym czasie studiowali również jego krewni: Johannes Monau i kuzyn Martin Schilling. 30 listopada 1573 r. na ten sam uniwersytet zapisał się Nicolaus Rhedinger z Wrocławia, który został najbliższym przyjacielem Petera Monaua. Ich nauczycielami byli: Thomas Erastus (Liebler), (Wängler) oraz – rektor Collegium Sapientiae na Uniwersytecie Palatynackim. Wyjątkową opieką otoczył obu braci Monau inny wrocławianin, wybitny humanista, w latach 1560–1580 osobisty lekarz cesarzy z rodu Habsburgów, Johann Crato von Krafftheim. Od jesieni 1575 r. Peter Monau przez dwa lata studiował na Uniwersytecie w Padwie. 1 listopada 1577 r. immatrykulował się na uniwersytecie w Bazylei i wkrótce przed dziekanem wydziału medycznego Felixem Platterem przeprowadził swoją dysertację doktorską. Na liście rozpraw doktorskich tej uczelni jest wpisana obrona jego tez w dniu 12 stycznia 1578 roku. Wpis dotyczący przyjęcia insygniów doktorskich znajduje się w rejestrze immatrykulacyjnym wydziału lekarskiego w Bazylei pod datą 20 kwietnia 1579 r. Po swojej promocji Peter Monau osiadł we Wrocławiu, należącym wówczas do Korony Czeskiej, gdzie praktykował z dużym powodzeniem jako lekarz. W 1580 r. z polecenia Johanna Cratona von Krafftheim został powołany do Pragi na stanowisko lekarza przybocznego cesarza Rudolfa II Habsburga. Tu zapewne miał okazję poznać wiele innych wybitnych postaci renesansowej nauki, m.in. astronomów Tychona Brahe i Johannesa Keplera. 4 listopada 1585 r. Peter Monau ożenił się. Zmarł przedwcześnie w Pradze 12 maja 1588 r. Był jednym z najwybitniejszych Ślązaków epoki Odrodzenia. Współcześni mówili o nim jako o świetnym lekarzu, bystrym filozofie, znakomitym filologu biegłym w kilku językach. W powszechnej ocenie był człowiekiem spolegliwym i uczciwym, znakomicie łączącym wiedzę z pobożnością. Wspomnienie pośmiertne poświęcił mu jego przyjaciel . Epitafia na cześć Petera Monau ułożyli ponadto: Teodor Beza, i . Praca doktorska Petera Monaua pt. De dentium affectibus (O chorobach zębów), była pierwszą europejską pracą doktorską o tematyce stomatologicznej. W swojej dysertacji, wydrukowanej następnie w 1578 r. w Bazylei przez (w języku łacińskim) Monau przedstawił 54 tezy (przeważnie 1–3−zdaniowe), zajmując się zębami i związanymi z nimi zaburzeniami i chorobami. Pierwsze 15 tez omawiało anatomię zębów jako „kości, które zostały uszeregowane przez naturę w jamie ustnej dla koniecznego użycia przez ciało”. Następne tezy dotyczą funkcji zębów oraz chorób zębów i ich przyczyn. W tezie XXXV i następnych autor omówił leczenie zębów i stosowane do tego środki. W tezie XLIII mówił o usuwaniu zębów. Swoją pracę doktorską Monau zadedykował Johannowi Crato von Krafftheim, wówczas radcy cesarskiemu i osobistemu lekarzowi cesarza oraz - jak pisze - „swojemu wielce szanownemu Panu i Dobrodziejowi”. Spuścizna naukowa Petera Monau składa się ponadto z dużej liczby listów i konsyliów, dotyczących różnorodnych problemów z wielu dziedziny medycyny. (pl)
gold:hypernym
schema:sameAs
prov:wasDerivedFrom
page length (characters) of wiki page
foaf:isPrimaryTopicOf
is Link from a Wikipage to another Wikipage of
is Wikipage redirect of
is Wikipage disambiguates of
is foaf:primaryTopic of
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (61 GB total memory, 46 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software