| rdfs:comment
| - الغيرة المَرَضية (بالإنجليزية: Morbid jealousy) وتعرف أيضا باسم متلازمة عطيل (بالإنجليزية: Othello syndrome) أو الغيرة الوهامية هي عبارة عن اضطراب نفسي يكون فيه الشخص المصاب مشغول دائما بأفكار ضلالية (مريبة) حول خيانة الشريك (الزوج/الزوجة) دون أي دليل ملموس، بجانب مجموعة من السلوكيات غير مقبولة اجتماعيا تتعلق بهذه الأفكار الضلالية، وتُعد الغيرة المرضية أحد الأنواع الفرعية لإضطراب الوهام. (ar)
- Oteloren sindromea edo jelosiazko delirioa pertsona batek bikotekidea desleial zaiola uste duenean gertatzen den delirio-mota da. Shakespeareren izen bereko antzezlanaren izena darama, bere protagonistak jelosiaz Desdemona hiltzen baitu. (eu)
- El síndrome de Otelo es un trastorno delirante por el cual la persona que lo sufre está firmemente convencida de que su pareja le es infiel; también es denominado Celotipia. El delirante celotípico construye su delirio con datos irracionales y pierde el tiempo tratando de hallar "pruebas" que confirmen sus sospechas. Los delirios de celos pueden formar parte del trastorno delirante crónico o paranoia, pero también se observa en los inicios de cuadros demenciales por deterioro involutivo de la corteza cerebral y en el alcoholismo crónico. (es)
- La sindrome di Otello, nota anche come gelosia delirante, gelosia ossessiva o paranoia alcolica, è una sindrome psicopatologica caratterizzata da una forte convinzione sull'infedeltà del proprio partner (che in alcuni casi, può arrivare ad assumere la forma di un vero e proprio delirio). La sindrome presenta un quadro sintomatico simile al disturbo delirante e al disturbo paranoide di personalità. Tale definizione deriva dal nome del protagonista dell'opera di William Shakespeare, Otello, che uccide la moglie Desdemona a causa di false accuse di tradimento. (it)
- 嫉妬妄想（しっともうそう）、病的嫉妬（びょうてきしっと、英語: Pathological jealousy）とは、ある人が、他から見たら異様なほどの嫉妬感情に支配されていること。 それが配偶者の不貞に限定されているときには、夫婦妄想（ふうふもうそう、conjual paranoia）と呼ばれる。一方で配偶者だけでなく恋人・愛人の不貞にまで及ぶときは、オセロ症候群（Othello syndrome）と呼ばれる。 (ja)
- 부정망상 (不貞妄想, delusion of infidelity 또는 delusional jealousy) 또는 오셀로 증후군(Othello syndrome)은 부인 또는 남편이 상대방의 정조(貞操)를 의심하는 망상성 장애의 하나이다. 의처증이나 의부증으로 잘 알려져 있다. 편집성 인격장애환자의 경우, 부정망상으로 이어질 가능성이 매우 높다. (ko)
- 病態性嫉妒（又稱嫉妒妄想或奧賽羅綜合症），是妄想的一種，精神病的其中一種病徵，常見於精神分裂症及妄想症的患者，臨床上男性的發病率比女性高。患者會認為配偶或性伴侶不貞的妄想，患者藉瑣細的佐證，例如房間衣櫥內衣服的次序，就錯誤推論並且證實妄想為真，大部分情況下，這些指控完全是虛構，患者會嘗試跟蹤及騷擾懷疑的情敵，藉此收集證據。但這種行為往往會伴隨著激動情緒，甚至危險及攻擊傾向。 奧賽羅綜合症的名稱來自於莎士比亞筆下的角色奧賽羅。 (zh)
- Der Eifersuchtswahn (auch Othello-Syndrom oder eheliche Paranoia) ist die wahnhafte Überzeugung von der Untreue des Lebenspartners. Benannt ist das Syndrom nach Othello, dem Helden des Shakespeare-Stücks Othello, der Mohr von Venedig, der erst seine vermeintlich untreue Gattin Desdemona erwürgt und anschließend sich selbst tötet. Die Diagnose Eifersuchtswahn klingt zwar spektakulär, kommt aber als Krankheit eher selten vor. (de)
- Pathological jealousy, also known as morbid jealousy, Othello syndrome or delusional jealousy, is a psychological disorder in which a person is preoccupied with the thought that their spouse or sexual partner is being unfaithful without having any real proof, along with socially unacceptable or abnormal behaviour related to these thoughts. The most common cited forms of psychopathology in morbid jealousy are delusions and obsessions. It is considered a subtype of delusional disorder. (en)
- Jaloersheidswaan is een vorm van waanstoornis. Kenmerkend voor de stoornis is een overheersende en ongegronde jaloezie en/of de overtuiging dat de partner ontrouw is. De aandoening wordt ook wel het Othello-syndroom genoemd naar het gelijknamige toneelstuk. Doorgaans zoekt de persoon naar bewijs voor overspel en beweert deze bewijzen ook te kunnen voorleggen. Voor een objectieve waarnemer zijn deze bewijzen echter niet overtuigend. Meestal wordt de verdachte partner geconfronteerd met de vermoedens en vaak worden maatregelen tegen de ontrouw genomen (huisarrest, achtervolging, agressie etc.). (nl)
- Zespół Otella (obłęd alkoholowy, obłęd zazdrości; łac. paranoia alcoholica, paranoia invidiva) – psychoza należąca do grupy uporczywych psychoz urojeniowych. W typowej formie występuje u alkoholików lub w stanie upojenia alkoholowego. Objawia się urojeniami niewierności małżeńskiej (partnerskiej), które mogą być podobne do osądów i podejrzeń występujących w zwykłej zazdrości, ale o większym „zasięgu”, tzn. krąg osób uznanych za „kochanków” jest przeważnie bardzo duży, zaś „dowody” – co najmniej niewystarczające lub wręcz absurdalne (kwit z pralni, awizo z poczty – znalezione w kieszeni partnerki albo partnera). (pl)
|
| has abstract
| - الغيرة المَرَضية (بالإنجليزية: Morbid jealousy) وتعرف أيضا باسم متلازمة عطيل (بالإنجليزية: Othello syndrome) أو الغيرة الوهامية هي عبارة عن اضطراب نفسي يكون فيه الشخص المصاب مشغول دائما بأفكار ضلالية (مريبة) حول خيانة الشريك (الزوج/الزوجة) دون أي دليل ملموس، بجانب مجموعة من السلوكيات غير مقبولة اجتماعيا تتعلق بهذه الأفكار الضلالية، وتُعد الغيرة المرضية أحد الأنواع الفرعية لإضطراب الوهام. (ar)
- Der Eifersuchtswahn (auch Othello-Syndrom oder eheliche Paranoia) ist die wahnhafte Überzeugung von der Untreue des Lebenspartners. Benannt ist das Syndrom nach Othello, dem Helden des Shakespeare-Stücks Othello, der Mohr von Venedig, der erst seine vermeintlich untreue Gattin Desdemona erwürgt und anschließend sich selbst tötet. Die Diagnose Eifersuchtswahn klingt zwar spektakulär, kommt aber als Krankheit eher selten vor. Diese Form des Wahns tritt vor allem im Rahmen der Alkoholkrankheit auf, ist aber auch schon im Zusammenhang mit einem Schlaganfall (Apoplex) beschrieben worden. Auch kann Eifersucht der thematische Inhalt einer isolierten wahnhaften Störung sein. Aus dieser pathologischen Form der Eifersucht resultiert oftmals ein erhöhter Grad der Gewaltbereitschaft gegenüber dem der Untreue bezichtigten Menschen oder dessen Umfeld, was sich in Gewaltverbrechen äußern kann. Bei der Borderline-Persönlichkeitsstörung ist eines der Haupt-Merkmale das „hektische Bemühen, tatsächliches oder vermutetes Verlassenwerden zu vermeiden“, das mit früher gerichtlich so genannter „krankhafter Eifersucht“ einhergeht. (de)
- Oteloren sindromea edo jelosiazko delirioa pertsona batek bikotekidea desleial zaiola uste duenean gertatzen den delirio-mota da. Shakespeareren izen bereko antzezlanaren izena darama, bere protagonistak jelosiaz Desdemona hiltzen baitu. (eu)
- El síndrome de Otelo es un trastorno delirante por el cual la persona que lo sufre está firmemente convencida de que su pareja le es infiel; también es denominado Celotipia. El delirante celotípico construye su delirio con datos irracionales y pierde el tiempo tratando de hallar "pruebas" que confirmen sus sospechas. Los delirios de celos pueden formar parte del trastorno delirante crónico o paranoia, pero también se observa en los inicios de cuadros demenciales por deterioro involutivo de la corteza cerebral y en el alcoholismo crónico. (es)
- Pathological jealousy, also known as morbid jealousy, Othello syndrome or delusional jealousy, is a psychological disorder in which a person is preoccupied with the thought that their spouse or sexual partner is being unfaithful without having any real proof, along with socially unacceptable or abnormal behaviour related to these thoughts. The most common cited forms of psychopathology in morbid jealousy are delusions and obsessions. It is considered a subtype of delusional disorder. Overvaluing an idea, which is defined as “an acceptable, comprehensible idea pursued by the patient beyond the bounds of reason. The idea is not resisted and, although it is not a delusion, the patient characteristically attaches utmost importance to investigating and maintaining the partner’s fidelity at great personal disadvantage and to the distress of the partner”. Overvalued ideas are characterized by being existent in the individual's own thoughts, being egosyntonic; meaning that the ideas project the behaviors, values, and feelings that are aligned with the desires and aims of the individual's ego, or consistent with the individual's ideal self-image, the ideas are also amenable to reason but are not resisted. (en)
- La sindrome di Otello, nota anche come gelosia delirante, gelosia ossessiva o paranoia alcolica, è una sindrome psicopatologica caratterizzata da una forte convinzione sull'infedeltà del proprio partner (che in alcuni casi, può arrivare ad assumere la forma di un vero e proprio delirio). La sindrome presenta un quadro sintomatico simile al disturbo delirante e al disturbo paranoide di personalità. Tale definizione deriva dal nome del protagonista dell'opera di William Shakespeare, Otello, che uccide la moglie Desdemona a causa di false accuse di tradimento. (it)
- 嫉妬妄想（しっともうそう）、病的嫉妬（びょうてきしっと、英語: Pathological jealousy）とは、ある人が、他から見たら異様なほどの嫉妬感情に支配されていること。 それが配偶者の不貞に限定されているときには、夫婦妄想（ふうふもうそう、conjual paranoia）と呼ばれる。一方で配偶者だけでなく恋人・愛人の不貞にまで及ぶときは、オセロ症候群（Othello syndrome）と呼ばれる。 (ja)
- 부정망상 (不貞妄想, delusion of infidelity 또는 delusional jealousy) 또는 오셀로 증후군(Othello syndrome)은 부인 또는 남편이 상대방의 정조(貞操)를 의심하는 망상성 장애의 하나이다. 의처증이나 의부증으로 잘 알려져 있다. 편집성 인격장애환자의 경우, 부정망상으로 이어질 가능성이 매우 높다. (ko)
- Zespół Otella (obłęd alkoholowy, obłęd zazdrości; łac. paranoia alcoholica, paranoia invidiva) – psychoza należąca do grupy uporczywych psychoz urojeniowych. W typowej formie występuje u alkoholików lub w stanie upojenia alkoholowego. Objawia się urojeniami niewierności małżeńskiej (partnerskiej), które mogą być podobne do osądów i podejrzeń występujących w zwykłej zazdrości, ale o większym „zasięgu”, tzn. krąg osób uznanych za „kochanków” jest przeważnie bardzo duży, zaś „dowody” – co najmniej niewystarczające lub wręcz absurdalne (kwit z pralni, awizo z poczty – znalezione w kieszeni partnerki albo partnera). W charakteropatii alkoholowej w korelacji z ciągami pijaczymi zespół paranoiczny może się pojawiać, nasilać i ulegać spontanicznej remisji. Nawet w rozwiniętych postaciach istnieje możliwość długotrwałej dyssymulacji. Początek psychozy jest na ogół powolny, postępuje ona również powoli. Dochodzi do nieustannych scysji z powodu zadręczających pytań o wierność seksualną, żądań wyjaśnień, śledzenia każdego kroku partnera, sprawdzania bielizny osobistej i pościelowej, szukania „znaczących” śladów na ciele. Zmieniony wyraz twarzy odczytywany jest jako bardzo „znamienny”, dowodami zaś w przekonaniu chorego stają się najbardziej przypadkowe i niewinne sytuacje, zdarzenia, gesty, wypowiedzi partnera i innych osób. Dość charakterystyczne bywa brutalne wymuszanie przyznania się do winy zdrady. W pełnym rozwoju obłędu dochodzi do zawężenia wszelkich zainteresowań, do opanowania całej osobowości chorego myślą o niewierności miłosnej partnera. Ponadto chory przejawia wzmożoną aktywność, polegającą na śledzeniu podejrzewanej o niewierność osoby, jest gotów zaniedbać własne obowiązki zawodowe i narazić się na niewygody (długotrwałe oczekiwanie pod jakimś budynkiem, wchodzenie na drzewa celem zrobienia zdjęcia przez okno itp.) dla potwierdzenia swoich urojeń. Pośród charakterystycznego w ogóle dla obłędu zalegania i napięcia afektu narasta przekonanie o istnieniu zmowy i zagrożenia przez partnera. Urojenia niewierności mogą nabierać charakteru urojeń prześladowczych, często niedorzecznych w treści. Partner, domniemany kochanek (lub kochanka) mogą stać się ofiarami zabójstwa czy ciężkiego uszkodzenia ciała na skutek napaści na nich chorego w wyniku urojonych motywów konieczności obrony (prześladowany staje się prześladowcą). Może się zdarzyć, że partner osoby chorującej na zespół Otella faktycznie nie jest wierny, rozpoznanie tej jednostki opiera się wówczas na samej aktywności osoby chorującej, a przede wszystkim na podawanych badającemu przez chorego „dowodach” – odnieść się tu należy do sytuacji, czy informacje znane badanemu, podawane badającemu jako „dowód”, wystarczają do wyciągnięcia wniosku o niewierności. Przykładem może tu być typowy romans z listonoszem, gdy „dowodem niewierności” jest sam fakt odebrania jakiejkolwiek przesyłki, zaś informacje którymi dysponują inne osoby, potwierdzające rzeczywisty fakt niewierności nie są choremu znane. Osoby cierpiące na paranoję alkoholową uporczywie żądają „przyznania się” do niewierności przez partnera, zwykle idzie za tym obietnica, że po „przyznaniu się” niewierność zostanie wybaczona i dalsze życie małżeńskie/partnerskie będzie przebiegać „normalnie”. Skutki „przyznania się” jednakże są zwykle zupełnie inne: następuje eskalacja podejrzeń, oraz żądania „przyznania się” do zdrady z coraz to innymi kochankami. Etiologia zespołu Otella jest zawarta w sposobie klasyfikacji wg ICD-10: uporczywe nadużywanie alkoholu (etanolu). Dlaczego jednak tylko część nadużywających alkoholu zapada na zespół Otella nie zostało na dzień dzisiejszy wyjaśnione. Przyjmuje się, że predysponująca do powstania zespołu Otella jest istniejąca przed zachorowaniem osobowość paranoiczna osoby chorej. Zespół Otella należy do przewlekłych psychoz alkoholowych – nie ustępuje łatwo, nieleczony (choć nie istnieją całkowicie skuteczne metody leczenia) trwać może do końca życia. Leczniczo stosuje się leki przeciwpsychotyczne, jednakże ich skuteczność w większości przypadków jest niezadowalająca. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)