Pakubuwono II (also transliterated Pakubuwana II) (1711–1749) was the last ruler of Mataram and the first Susuhunan (ruler of Surakarta). His correct title in Javanese etiquette standards contains honorific appellations, some of which each successive ruler inherits. His move of his court from Kartasura to Surakarta was to avert the calamities occurred at the former palace.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Pakubuwana II de Mataram (es)
- Pakubuwana II (in)
- Pakubuwono II (en)
- Pakubuwono II (fr)
- Pakoeboewono II van Soerakarta (nl)
|
| rdfs:comment
| - Pakubuwana II o Pakubuwono II fue susuhunan de Mataram, entre 1726 y 1742, y tras ser restaurado, entre 1743 y 1749. Mataram, antiguo imperio que llegó a controlar mayor parte de Java, era ya un Estado agostado por el coste de sofocar una gran cantidad de rebeliones y controlado por la Compañía Neerlandesa de las Indias Orientales. En 1745 la capitalidad fue trasladada a Surakarta, que tras una guerra comenzada en los últimos años de reinado de Pakuwana II se convirtió en capital de un reino que ocupó parte del territorio del ya desaparecido Mataram. (es)
- Pakubuwono II, parfois écrit Paku Buwono II ou Pakubuwana II, est le sunan (roi) de Mataram qui régna de 1726 à 1749. Son règne est notamment marqué par le déplacement de la capitale de Kartasura à Surakarta en 1745 et le début de la troisième guerre de Succession javanaise (1746-1757). (fr)
- Pakubuwono II (also transliterated Pakubuwana II) (1711–1749) was the last ruler of Mataram and the first Susuhunan (ruler of Surakarta). His correct title in Javanese etiquette standards contains honorific appellations, some of which each successive ruler inherits. His move of his court from Kartasura to Surakarta was to avert the calamities occurred at the former palace. (en)
- Sri Susuhunan Pakubuwana II (bahasa Jawa: ꦥꦏꦸꦧꦸꦮꦤ꧇꧒꧇, translit. pakubuwana kapindo, har. 'pakubuwana dua', dikenal juga sebagai Sunan Kumbul; 08 Desember 1711 – 20 Desember 1749) adalah raja Mataram kesembilan yang memerintah tahun 1726–1742 dan menjadi raja pertama Surakarta yang memerintah tahun 1745–1749, setelah pemberontakan Amangkurat V. Ia juga merupakan kakak dari Pangeran Mangkubumi (kemudian bergelar Hamengkubuwana I) dan paman dari Pangeran Sambernyawa (kemudian bergelar Mangkunagara I). (in)
- Pakoeboewono II van Soerakarta (1680-1749) was de tweede in de reeks van soesoehoenans van Soerakarta uit het Huis der Kartasura. Soerakarta was een door de VOC onderworpen gebied op Java. Hij werd rond 1680 geboren en in 1698 tot "Radin Mas Suriyaputra" verheven. In 1713 werd hij kroonprins met de titel "Kanjeng Gusti Pangeran Adipati Anum Amangku Negara Sudibya Rajaputra Narendra ing Mataram". De mohammedaanse vorst huwde 21 maal en had bij zijn vrouwen en bijvrouwen 41 kinderen, van wie 20 zonen en acht dochters volwassen werden. (nl)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| after
| |
| before
| |
| title
| |
| years
| |
| has abstract
| - Pakubuwana II o Pakubuwono II fue susuhunan de Mataram, entre 1726 y 1742, y tras ser restaurado, entre 1743 y 1749. Mataram, antiguo imperio que llegó a controlar mayor parte de Java, era ya un Estado agostado por el coste de sofocar una gran cantidad de rebeliones y controlado por la Compañía Neerlandesa de las Indias Orientales. En 1745 la capitalidad fue trasladada a Surakarta, que tras una guerra comenzada en los últimos años de reinado de Pakuwana II se convirtió en capital de un reino que ocupó parte del territorio del ya desaparecido Mataram. (es)
- Pakubuwono II, parfois écrit Paku Buwono II ou Pakubuwana II, est le sunan (roi) de Mataram qui régna de 1726 à 1749. Son règne est notamment marqué par le déplacement de la capitale de Kartasura à Surakarta en 1745 et le début de la troisième guerre de Succession javanaise (1746-1757). (fr)
- Pakubuwono II (also transliterated Pakubuwana II) (1711–1749) was the last ruler of Mataram and the first Susuhunan (ruler of Surakarta). His correct title in Javanese etiquette standards contains honorific appellations, some of which each successive ruler inherits. His move of his court from Kartasura to Surakarta was to avert the calamities occurred at the former palace. (en)
- Sri Susuhunan Pakubuwana II (bahasa Jawa: ꦥꦏꦸꦧꦸꦮꦤ꧇꧒꧇, translit. pakubuwana kapindo, har. 'pakubuwana dua', dikenal juga sebagai Sunan Kumbul; 08 Desember 1711 – 20 Desember 1749) adalah raja Mataram kesembilan yang memerintah tahun 1726–1742 dan menjadi raja pertama Surakarta yang memerintah tahun 1745–1749, setelah pemberontakan Amangkurat V. Ia juga merupakan kakak dari Pangeran Mangkubumi (kemudian bergelar Hamengkubuwana I) dan paman dari Pangeran Sambernyawa (kemudian bergelar Mangkunagara I). (in)
- Pakoeboewono II van Soerakarta (1680-1749) was de tweede in de reeks van soesoehoenans van Soerakarta uit het Huis der Kartasura. Soerakarta was een door de VOC onderworpen gebied op Java. Hij werd rond 1680 geboren en in 1698 tot "Radin Mas Suriyaputra" verheven. In 1713 werd hij kroonprins met de titel "Kanjeng Gusti Pangeran Adipati Anum Amangku Negara Sudibya Rajaputra Narendra ing Mataram". Pakoeboewono regeerde van 22 februari 1719 tot 20 april 1749 als "Z.H. Sampeyan Dalam ingkang Sinuhun Kanjeng Soesoehoenan Prabhu Amangku Rat IV Java Senapati ing Alaga Ngah 'Abdu'l-Rahman Saiyid ud-din Panatagama Zain ul-Kubra [Sunan Mangkurat Jawa], Soesoehoenan van Mataram. Hij werd op 5 mei 1719 met de keizerskroon van Soerakarta gekroond. De regeringsmacht van de soesoehoenan was door verdragen en akkoorden met de VOC en met Nederland sterk beperkt maar formeel was hij de eigenaar van alle grond in Soerakarta en hij was op zijn beurt de leenheer van tal van vazallen. De machtsverhouding werd tot uitdrukking gebracht in het gebruik dat de gouverneur-generaal van Nederlands-Indië zijn "grootvader" heette te zijn en deze de regerende soesoehoenans als zijn "kleinzoon" aansprak. Voor de lagere Indische vorsten heetten de Nederlandse bestuurders als "oudere broer" tegenover hun "jongere broer" te staan. De mohammedaanse vorst huwde 21 maal en had bij zijn vrouwen en bijvrouwen 41 kinderen, van wie 20 zonen en acht dochters volwassen werden. Na de dood van Pakoeboewono II in 1749 brak er in de vorstelijke familie een lange en bloedige oorlog om de erfopvolging uit. Prins Mangku Bumi accepteerde niet dat zijn halfbroer als Pakoeboewono III van Soerakarta de troon zou bestijgen. Prins Mangkoe Boemi veroverde met zijn aanhangers het zuidwesten van het rijk. De soesoehoenan wist zich met steun van Nederland en de VOC in het noordoosten te handhaven. De soesoehoenan stelde uiteindelijk een vergelijk voor waarbij het inmiddels uitgeputte rijk van zijn vader zou worden verdeeld. Hij zou dan op grond van zijn senioriteit wel de eerste onder de vorsten en de enige soesoehoenan blijven. Het keizerrijk Soerakarta en het nieuwe sultanaat of koninkrijk Jogjakarta onder sultan Mangkoe Boemi werden op 13 februari 1755 bij het verdrag van Giyanti officieel verdeeld. De grenzen werden pas in 1830 definitief vastgesteld. (nl)
|
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)