| rdfs:comment
| - PSR J1614–2230 is a pulsar in a binary system with a white dwarf in the constellation Scorpius. It was discovered in 2006 with the Parkes telescope in a survey of unidentified gamma ray sources in the Energetic Gamma Ray Experiment Telescope catalog. PSR J1614–2230 is a millisecond pulsar, a type of neutron star, that spins on its axis roughly 317 times per second, corresponding to a period of 3.15 milliseconds. Like all pulsars, it emits radiation in a beam, similar to a lighthouse. Emission from PSR J1614–2230 is observed as pulses at the spin period of PSR J1614–2230. The pulsed nature of its emission allows for the arrival of individual pulses to be timed. By measuring the arrival time of pulses, astronomers observed the delay of pulse arrivals from PSR J1614–2230 when it was passing b (en)
- PSR J1614-2230 – układ podwójny, składający się z pulsara i białego karła, odkryty przez Parkes Observatory w ramach programu . Pulsar znajdujący się w tym systemie ma masę prawie dwukrotnie większą od masy Słońca, a jego promień wynosi zaledwie ok. 10 km. Duża masa pulsara może być także wskazówką, że teorie łączące niektóre z typów rozbłysków gamma ze zderzeniami gwiazd neutronowych mogą być prawdziwe. (pl)
|
| has abstract
| - PSR J1614–2230 is a pulsar in a binary system with a white dwarf in the constellation Scorpius. It was discovered in 2006 with the Parkes telescope in a survey of unidentified gamma ray sources in the Energetic Gamma Ray Experiment Telescope catalog. PSR J1614–2230 is a millisecond pulsar, a type of neutron star, that spins on its axis roughly 317 times per second, corresponding to a period of 3.15 milliseconds. Like all pulsars, it emits radiation in a beam, similar to a lighthouse. Emission from PSR J1614–2230 is observed as pulses at the spin period of PSR J1614–2230. The pulsed nature of its emission allows for the arrival of individual pulses to be timed. By measuring the arrival time of pulses, astronomers observed the delay of pulse arrivals from PSR J1614–2230 when it was passing behind its companion from the vantage point of Earth. By measuring this delay, known as the Shapiro delay, astronomers determined the mass of PSR J1614–2230 and its companion. The team performing the observations found that the mass of PSR J1614–2230 is 1.97 ± 0.04 M☉. This mass made PSR J1614–2230 the most massive known neutron star at the time of discovery, and rules out many neutron star equations of state that include exotic matter such as hyperons and kaon condensates. In 2013, a slightly higher neutron star mass measurement was announced for PSR J0348+0432, 2.01 ± 0.04 M☉.This confirmed the existence of such massive neutron stars using a different measuring technique. After further high-precision timing of the pulsar, the mass measurement for J1614–2230 was updated to 1.908 ± 0.016 M☉ in 2018. (en)
- PSR J1614-2230 – układ podwójny, składający się z pulsara i białego karła, odkryty przez Parkes Observatory w ramach programu . Pulsar znajdujący się w tym systemie ma masę prawie dwukrotnie większą od masy Słońca, a jego promień wynosi zaledwie ok. 10 km. Pulsar będący składnikiem układu PSR J1614–2230 należy do typu pulsarów zwanych milisekundowymi, obraca się wokół własnej osi około 317 razy na sekundę, co daje mu okres rotacji wynoszący 3,15 milisekund. Dokładne obserwacje długości „sygnałów” wysyłanych przez pulsar pozwoliły na odkrycie niewidocznego inaczej z Ziemi towarzysza tego pulsara, którym jest biały karzeł. Gdy biały karzeł znajduje się dokładnie pomiędzy PSR J1614-2230 a Ziemią, sygnał pulsara przechodzący obok białego karła ulega spowolnieniu grawitacyjnemu, znanemu jako opóźnienie Shapiro. Opóźnienie Shapiro, zauważone i opisane po raz pierwszy w 1964 przez amerykańskiego fizyka Irwina Shapiro, polega na opóźnieniu sygnału (w tym przypadku sygnału radiowego pulsara) przechodzącego w pobliżu masywnego ciała. Z powodu zakrzywienia przestrzeni przez białego karła, sygnał radiowy pulsara musi przebyć nieco dłuższą drogę i dociera do Ziemi z niewielkim opóźnieniem. Dokładne pomiary zmiany długości sygnału pozwoliły na określenie masy obu obiektów składających się na układ podwójny. Wyliczona masa białego karła wynosi przynajmniej 0,4 M☉, a masa pulsara wynosi 1,97 ± 0,04 M☉, co czyniło go do 2013 najcięższą ze wszystkich znanych gwiazd neutronowych - kiedy to została wyznaczona masa PSR J0348+0432 na 2.01±0.04 M☉. Tak duża masa pulsara zaskoczyła naukowców. Wskazuje ona, że część teorii dotyczących składu gwiazd neutronowych jest prawie na pewno nieprawdziwa. Wyklucza ona wiele równań stanu, w skład których oprócz neutronów wchodzą także cząsteczki materii egzotycznej takie jak kondensaty kaonów czy hiperony. Gdyby te cząstki stanowiły część pulsara o tak dużej masie, to jego materia byłaby zbyt gęsta i zapadłby się on tworząc czarną dziurę. Duża masa pulsara może być także wskazówką, że teorie łączące niektóre z typów rozbłysków gamma ze zderzeniami gwiazd neutronowych mogą być prawdziwe. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
