| rdfs:comment
| - السبيل البصري هو جزء من جهاز الرؤية في الدماغ، ويُمثل استمرارا للعصب البصري الذي ينقل المعلومات من التصالبة البصرية (بعد حدوث تقاطع بين زوجي العصب البصري) إلى النواة الركبية الوحشية، النواة السابقة للسقف، والنواة الأكيمة العلوية. (ar)
- Giza anatomian, traktu optikoa (tractus opticus) bide optikoaren parte diren nerbio-zuntzen multzoa da, nerbio optikoaren jarraipena dena; beraz, begitik kortex zerebralerainoko nerbio-informazioa jarraitzen duen ibilbidearen zati dira. Nerbio optikoak begi bakoitzaren atzeko poloko erretinatik abiatzen dira, eta hipofisia (zela turkiarraren aurretik) dagoen alderaino joaten dira; han kiasma optikoa osatzen dute, eta bertan erretina bakoitzaren sudur-zatitik datozen zuntzak gurutzatzen dira. Kiasma optikotik abiatuta, bi traktu optikoak sortzen dira, eta horietako bakoitzak oinarrian amaitzen du ibilbidea, talamoa esaten zaion garun-eremuan. (eu)
- En anatomía humana, la cintilla óptica (tractus opticus) es un conjunto de fibras nerviosas que forman parte de la vía óptica y son continuación del nervio óptico, constituyen por lo tanto parte del trayecto que sigue la información nerviosa desde el ojo hasta la corteza cerebral. Los nervios ópticos parten de la retina en el polo posterior de cada ojo y se dirigen hasta la región donde se sitúa la hipófisis por delante de la silla turca, allí forman el quiasma óptico en el cual se cruzan las fibras que proceden de la porción nasal de cada retina. A partir del quiasma óptico surgen las dos cintillas ópticas, cada una de las cuales finaliza su trayecto en la base del núcleo geniculado lateral en la región cerebral conocida como tálamo. (es)
- 视束（optic tract)是大脑中视觉系统的一个组成部分。 它是视神经的延续，通过视交叉与视神经相接，并通向外侧膝状体(LGN)。右侧视束由来自右眼的神经纤维和左眼的神经纤维组成；反过来，左侧视束由来自左眼的神经纤维和右眼的神经纤维组成。 视束上的损伤可导致(hemianopsia) (zh)
- Als Sehbahn in engem Sinn bezeichnet man einen Teil der neuronalen Nervenbahn des optischen Systems vom Chiasma opticum bis zum Gehirn, anatomisch Tractus opticus genannt. In weitem Sinn wird unter „Sehbahn“ oder Sehleitung die Kette verschalteter Neuronen des visuellen Systems vom Auge bis zum primären visuellen Cortex im Großhirn verstanden. (de)
- In neuroanatomy, the optic tract (from Latin tractus opticus) is a part of the visual system in the brain. It is a continuation of the optic nerve that relays information from the optic chiasm to the ipsilateral lateral geniculate nucleus (LGN), pretectal nuclei, and superior colliculus. (en)
- Il tratto ottico è una parte del sistema visivo collocata nel cervello. Il tratto ottico è una continuazione del nervo ottico, che corre dal chiasma ottico (nel quale si ha un parziale incrociamento delle fibre nervose provenienti dalle due emiretine di ciascun occhio) al corpo genicolato laterale del talamo. (it)
- Pasmo wzrokowe (ang. optic tract, łac. tractus opticus) - część drogi wzrokowej w mózgu. Rozciąga się od skrzyżowania wzrokowego do ciała kolankowatego bocznego (prawego- prawe pasmo wzrokowe i analogicznie do lewego ciała kolankowatego bocznego- lewe pasmo wzrokowe).Pasmo wzrokowe tworzą aksony (wypustki osiowe) komórek zwojowych siatkówki, które podążają do podkorowego ośrodka wzroku- ciała kolankowatego bocznego. Komórki zwojowe siatkówki wraz z wypustkami stanowią trzeci neuron drogi wzrokowej (pierwszym są czopki i pręciki, a drugim komórki dwubiegunowe siatkówki). (pl)
- Зрительный тракт (лат. tractus opticus, PNA, BNA, JNA) — пучок нервных волокон, начинающийся от зрительного перекреста и заканчивающийся в подкорковых центрах зрительного анализатора — латеральном коленчатом теле, подушке таламуса и верхнем холмике крыши среднего мозга; входит в состав проводящего пути зрительного анализатора. (ru)
|
| has abstract
| - السبيل البصري هو جزء من جهاز الرؤية في الدماغ، ويُمثل استمرارا للعصب البصري الذي ينقل المعلومات من التصالبة البصرية (بعد حدوث تقاطع بين زوجي العصب البصري) إلى النواة الركبية الوحشية، النواة السابقة للسقف، والنواة الأكيمة العلوية. (ar)
- Als Sehbahn in engem Sinn bezeichnet man einen Teil der neuronalen Nervenbahn des optischen Systems vom Chiasma opticum bis zum Gehirn, anatomisch Tractus opticus genannt. In weitem Sinn wird unter „Sehbahn“ oder Sehleitung die Kette verschalteter Neuronen des visuellen Systems vom Auge bis zum primären visuellen Cortex im Großhirn verstanden. Die Sehleitung umfasst in diesem Sinn – außer den (1.) primären und (2.) sekundären afferenten Neuronen der Retina – neben den Nervenfasern der (3.) retinalen Ganglienzellen, die in ihrem Verlauf vom Augenaustritt bis zum optischen Chiasma als Sehnerv (Nervus opticus) und danach als Sehbahn sensu stricto oder Sehstrang (Tractus opticus) bezeichnet werden, auch die von (4.) Neuronen des seitlichen Kniehöckers (Corpus geniculatum laterale) im Metathalamus des Zwischenhirns ausgehenden Fasern der Sehstrahlung (Radiatio optica), die an den (5.) Neuronen der (primären) Sehrinde (Area striata) des Endhirns enden. Die Stäbchen- und Zapfen-Außenglieder der Photorezeptoren in der Netzhaut (Retina) sind Anteile dieser Rezeptorzellen, die den Anfang der Neuronenkette darstellen. Die Zellkörper dieser zugleich 1. Neurone liegen in der äußeren Körnerschicht (Stratum nucleare externum). Von hier wird die Erregung weiter auf die inneren Körnerzellen der Retina geleitet. Die bipolaren Nervenzellen sind die 2. afferenten Neuronen. Ihre Neuriten ziehen zu den multipolaren Nervenzellen in der Ganglienzellschicht (Stratum ganglionare) der Netzhaut, welche die 3. neuronale Ebene darstellen. Die ersten beiden Umschaltungen erfolgen also bereits innerhalb der Retina. Eine zusätzliche laterale Verarbeitung erfolgt durch die Amakrinzellen und die Horizontalzellen der inneren Körnerschicht (Stratum nucleare internum). Die langen Axone der retinalen Ganglienzellen verlaufen zunächst in der Nervenfaserschicht (Stratum neurofibrarum) an der inneren Netzhautoberfläche, sammeln sich und verlassen das Auge in der Sehnervenpapille (Discus nervi optici). Zusammen bilden sie nun myelinisiert je den Sehnerven (Nervus opticus) eines Auges. Dieser zieht aus der Augenhöhle im Canalis opticus durch den Schädel zur Sehnervenkreuzung (Chiasma opticum) an der Hirnbasis nahe der Hypophyse. Hier wechseln bei allen Wirbeltieren die Fasern aus der je nasalen (medialen) Netzhauthälfte auf die andere Körperseite, der Anteil für die restlichen der je temporalen (lateralen) Retinahälften ist artabhängig unterschiedlich. Bei Amphibien wie Fröschen kreuzen auch diese vollständig, sodass anschließend 100 % der Fasern eines Sehnerven auf der Gegenseite (kontralateral) zu finden sind. Bei den meisten Vogelarten kreuzen nahezu alle Fasern, bei Huftieren etwa 90 %, bei Eulen unter 70 %, bei Katzen meist etwa 60 %, bei Primaten wie dem Menschen sind es etwa 53 %, was für deren binokulare Raumwahrnehmung jeweils optimal ist. Vom Chiasma opticum setzt sich die Sehbahn weiter fort als Sehstrang Tractus opticus zu verschiedenen Hirnregionen. Dabei gelangt der Hauptteil der Fasern nach Eintritt an der Hirnbasis zum Corpus geniculatum laterale (CGL, seitlicher Kniehöcker) des Zwischenhirns. Hier findet die erste Verschaltung der Sehbahn außerhalb der Retina statt, auf 4. Neuronen. Von hier aus ziehen Axone von Projektionsbahnen zu gleichseitigen Arealen der Großhirnrinde. Sie bilden als Tractus geniculocalcarinus den aufsteigenden Teil der Sehstrahlung Radiatio optica (nach Louis Pierre Gratiolet auch Gratiolet-Sehstrahlung genannt). Dabei ziehen die Fasern, welche oberhalb des Sulcus calcarinus terminieren, durch die Pars retrolentiformis der Capsula interna. Die Fasern, die unter dem Sulcus calcarinus enden, ziehen nach vorne und dann unten um das Cornu inferius des Seitenventrikels (Meyer’sche Schleife) herum. Anschließend ziehen sie nach hinten durch die Pars sublentiformis der Capsula interna in den Occipitallappen. Hauptsächlich enden die Fasern an 5. Neuronen in der primären Sehrinde (Area V1//Brodmann-Areal 17) in der Lamina IV (Lamina granularis interna) des Isocortex. Etwa ein Zehntel der Sehnervenfasern dienen nicht dem Sehen, sondern unbewussten Prozessen. Diese Fasern des non-visuellen Systems der Photosensitivität ziehen vom Tractus opticus ausgehend direkt, ohne vorherige Verschaltung im Corpus geniculatum laterale, als Tractus retinohypothalamicus jederseits zum Nucleus suprachiasmaticus im Hypothalamus bzw. daneben (über das Brachium colliculi superioris) sowohl zu den Nuclei pretectales im Epithalamus des Zwischenhirns wie zu den benachbarten Colliculi superiores im Dach des Mittelhirns (Tectum mesencephali). Diese Anteile tragen wesentliche Funktionen für die durch Zeitgeber synchronisierte circadiane Rhythmik bzw. daneben für Akkommodations- und Pupillenreflexe sowie Anpassungsbewegungen von Augen und Kopf. (de)
- Giza anatomian, traktu optikoa (tractus opticus) bide optikoaren parte diren nerbio-zuntzen multzoa da, nerbio optikoaren jarraipena dena; beraz, begitik kortex zerebralerainoko nerbio-informazioa jarraitzen duen ibilbidearen zati dira. Nerbio optikoak begi bakoitzaren atzeko poloko erretinatik abiatzen dira, eta hipofisia (zela turkiarraren aurretik) dagoen alderaino joaten dira; han kiasma optikoa osatzen dute, eta bertan erretina bakoitzaren sudur-zatitik datozen zuntzak gurutzatzen dira. Kiasma optikotik abiatuta, bi traktu optikoak sortzen dira, eta horietako bakoitzak oinarrian amaitzen du ibilbidea, talamoa esaten zaion garun-eremuan. (eu)
- En anatomía humana, la cintilla óptica (tractus opticus) es un conjunto de fibras nerviosas que forman parte de la vía óptica y son continuación del nervio óptico, constituyen por lo tanto parte del trayecto que sigue la información nerviosa desde el ojo hasta la corteza cerebral. Los nervios ópticos parten de la retina en el polo posterior de cada ojo y se dirigen hasta la región donde se sitúa la hipófisis por delante de la silla turca, allí forman el quiasma óptico en el cual se cruzan las fibras que proceden de la porción nasal de cada retina. A partir del quiasma óptico surgen las dos cintillas ópticas, cada una de las cuales finaliza su trayecto en la base del núcleo geniculado lateral en la región cerebral conocida como tálamo. (es)
- In neuroanatomy, the optic tract (from Latin tractus opticus) is a part of the visual system in the brain. It is a continuation of the optic nerve that relays information from the optic chiasm to the ipsilateral lateral geniculate nucleus (LGN), pretectal nuclei, and superior colliculus. It is composed of two individual tracts, the left optic tract and the right optic tract, each of which conveys visual information exclusive to its respective contralateral half of the visual field. Each of these tracts is derived from a combination of temporal and nasal retinal fibers from each eye that corresponds to one half of the visual field. In more specific terms, the optic tract contains fibers from the ipsilateral temporal hemiretina and contralateral nasal hemiretina. (en)
- Il tratto ottico è una parte del sistema visivo collocata nel cervello. Il tratto ottico è una continuazione del nervo ottico, che corre dal chiasma ottico (nel quale si ha un parziale incrociamento delle fibre nervose provenienti dalle due emiretine di ciascun occhio) al corpo genicolato laterale del talamo. Il tratto ottico è composto da due tratti distinti e separatiː di destra è composto dalle fibre nervose provenienti dall'emiretina temporale dell'occhio destro e dall'emiretina nasale dell'occhio sinistro; viceversa, il tratto ottico di sinistra è composto dalle fibre provenienti dall'emiretina temporale dell'occhio sinistro e dall'emiretina nasale dell'occhio destro. In pratica, ciascun tratto ottico contiene la rappresentazione completa dell'emicampo visivo controlaterale. (it)
- Pasmo wzrokowe (ang. optic tract, łac. tractus opticus) - część drogi wzrokowej w mózgu. Rozciąga się od skrzyżowania wzrokowego do ciała kolankowatego bocznego (prawego- prawe pasmo wzrokowe i analogicznie do lewego ciała kolankowatego bocznego- lewe pasmo wzrokowe).Pasmo wzrokowe tworzą aksony (wypustki osiowe) komórek zwojowych siatkówki, które podążają do podkorowego ośrodka wzroku- ciała kolankowatego bocznego. Komórki zwojowe siatkówki wraz z wypustkami stanowią trzeci neuron drogi wzrokowej (pierwszym są czopki i pręciki, a drugim komórki dwubiegunowe siatkówki). Ponieważ w obrębie skrzyżowania wzrokowego przechodzą na stronę przeciwną wypustki komórek zwojowych przyśrodkowych połówek siatkówki (a więc odpowiedzialnych za boczne czyli skroniowe połowy pola widzenia lewego i prawego oka- gdyż na siatkówce powstaje obraz rzeczywisty odwrócony), to w paśmie wzrokowym znajdują się już tylko wypustki z prawej (lewe pasmo) lub lewej (prawe pasmo) połowy pola widzenia obu oczu. Stąd uszkodzenie pasma wzrokowego będzie powodować niedowidzenie połowicze jednoimienne, a uszkodzenie obu pasm wzrokowych całkowitą ślepotę (podkorową). Do diagnostyki uszkodzeń w obrębie pasma wzrokowego stosuje się obrazowanie rezonansu magnetycznego (ocena morfologiczna) i wzrokowe potencjały wywołane (ocena czynnościowa). (pl)
|
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
