| rdfs:comment
| - Die Nordostchinesische Ebene (东北平原, Dongbei pingyuan) oder Songliao-Ebene (松辽平原, Song-Liao pingyuan) befindet sich in Nordostchina zwischen dem Großen Hinggan-Gebirge, dem Kleinen Hinggan-Gebirge und dem Changbai-Gebirge. Sie erstreckt sich vom Mittellauf des Nen Jiang (嫩江 Nonni) im Norden bis zur Liaodong-Bucht des Bohai-Meeres im Süden über eine Länge von etwa 1000 Kilometern, ihre größte Breite in Ost-West-Richtung beträgt 400 Kilometer. Mit einer Fläche von 350.000 Quadratkilometern ist sie die größte der drei großen Ebenen in China. Im Wesentlichen ist sie durch Anschwemmungen der Flüsse Liao He (辽河), Songhua Jiang (松花江 Sungari) und Nen Jiang entstanden. (de)
- 東北平原（トンペイへいげん、とうほくへいげん）とは、大興安嶺山脈と小興安嶺山脈および白頭山の間に位置する平原で、平原北側では嫩江が発し、平原内を中部に亘って横断し、平原南側は遼東湾に至っている。平均海抜は200メートル程度、面積は35万平方キロメートルで中華人民共和国最大の平原である。気候は寒冷だが土壌は肥沃であり、同国最大の食糧生産地となっている。 東北平原は細かく分類すると北部の松嫩平原、南部の遼河平原、東北部の三江平原に三分される。この内の前者二つを合わせてと言い、これが東北平原の大部分を占めている。 ケッペンの気候区分では亜寒帯冬季少雨気候（Dwa）に大部分が属しているものの、昨今では品種改良された米の栽培も盛んである。 (ja)
- 둥베이 평원(중국어 간체자: 东北平原, 병음: Dongbei pingyuan)은 랴오허 강, 쑹화 강의 충적·침식으로 형성된 만주의 중심을 이루는 대평원이다. 남북 1,000km, 폭 400km이다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Маньчжурская равнина (Северо-Восточная равнина, Сунляо — аббр. от названия рек Сунгари и Ляохэ) — крупнейшая равнина в Китае, занимает большую часть северо-восточного Китая. (ru)
- 东北平原又称松辽平原，位于中国东北部大兴安岭、小兴安岭和长白山之间，北起嫩江中游，南至辽东湾，海拔大多低于200米，面积达35万平方公里，是中国面积最大的平原。东北平原土层厚，土地肥沃，耕地广阔，屬於世界三大黑土區其中之一，是中国主要的粮食产区。 (zh)
- Mandžuská nížina neboli Severovýchodní nížina (čínsky v českém přepisu Tung-pej pching-jüan, pchin-jinem Dōngběi Píngyuán, znaky zjednodušené 东北平原, tradiční 東北平原) je nížina v Severovýchodní Číně. Leží mezi pohořími Velký Chingan, Malý Chingan a . Sahá od středního toku Nonu na severu až k Liaotungské zátoce Pochajského moře na jihu, v severojižním směru má tedy délku zhruba tisíc kilometrů, ve východozápadním až 400 kilometrů. Její plocha je 350 000 čtverečních kilometrů a je tak největší čínskou nížinou. Tečou přes ni řeky Liao-che, Sungari a Non. (cs)
- La llanura del Noreste de China (en chino tradicional, 東北平原; en chino simplificado, 东北平原; pinyin, Dōngběi Píngyuán), también conocida como la llanura de Manchuria, se encuentra situada en el noreste de China. Se localiza entre el Gran Khingan y el y las montañas Changbai. Con una superficie total de 350 000 km², es mayor llanura de China, con una elevación inferior a 200 metros. Los ríos río Songhua, río Nen, y río Liao discurren a través de su vasta y fértil tierra. Esta llanura incluye la de Songnan anorte, la de Liaohe al sur y la llanura de Sanjiang en el noreste. (es)
- The Northeast China Plain (simplified Chinese: 东北平原; traditional Chinese: 東北平原; pinyin: Dōngběi Píngyuán), commonly known as Songliao Plain or the Manchurian Plain or just the Northeast Plain, is located in Northeast China, historically also known as Manchuria. It lies between the Greater and Lesser Khingan and Changbai mountains, ending at the coast at Liaodong Bay in the Bohai Sea. Covering 350,000 km2, it is China's largest plain, with an elevation of lower than 200 meters, and less than 100 meters to the southwest. The Songhua, Nen, and Liao rivers run through it. The Manchurian Plain of Asia is the other name of the Amur valley. (en)
- La pianura del Nord-est (cinese: 东北平原; pinyin: Dongbei Pingyuan o Songliao Pingyuan; romanizzazione Wade-Giles: Tung-pei P'ing-yüan o Sung-liao P'ing-yüan), nota anche come pianura della Manciuria o pianura di Sungliao, è il cuore centrale del bassopiano della Cina nord-orientale (Manciuria). Si estende su una superficie di circa 350.000 km² e in nessun punto la sua altitudine supera i 300 m sul livello del mare. La pianura, per lo più prodotto dell'erosione degli altopiani circostanti, è prevalentemente ondulata, con fertili suoli neri. È delimitata a ovest dai monti Da Hinggan, a nord dai monti Xiao Hinggan, e a est dai monti Changbai, ma a sud si apre sul golfo del Liaodong. È bagnata dal fiume Sungari (Songhua) e dai suoi affluenti e dal fiume Nen, a nord, e dal fiume Liao, a sud. A su (it)
- Nizina Mandżurska (chiń. upr. 东北平原; chiń. trad. 東北平原; pinyin Dōngběi Píngyuán; dosł. „Nizina Północno-Wschodnia”), także Nizina Songliao (chiń. upr. 松辽平原; chiń. trad. 松遼平原; pinyin Sōngliáo Píngyuán) – nizina w północno-wschodnich Chinach, w dorzeczu Sungari i Liao He, nad Zatoką Liaotuńską, otoczona Górami Wschodniomandżurskimi oraz Wielkim i Małym Chinganem. Rozciąga się na długości ok. 1000 km i szerokości 300–400 km. Zajmuje obszar zapadliska tektonicznego o powierzchni ok. 350 tys. km², które wypełniają trzecio- i czwartorzędowe osady jeziorne i rzeczne oraz lessy, a bliżej morza – także utwory morskie. Posiada mało urozmaiconą rzeźbę i wznosi się maksymalnie na wysokość 300 m n.p.m. W części środkowej i na północy występują liczne płytkie jeziora i bagna. (pl)
- Сунля́о, Маньчжурська рівнина, Північно-Східна Китайська рівнина (спрощ.: 东北平原; кит. трад.: 東北平原; піньїнь: Dōngběi Píngyuán) — рівнина на північному сході Китаю, в басейні річок Сунгарі і Ляохе, між горами Великого та Малого Хінгану та Чанбайшань, що закінчується на березі бухти Ляодун, Бохайвань Площа близько 350 тисяч км², висота 200—300 м, на південному заході менше 100 м. Сунляо має у своєму складі: рівнину на півночі, рівнину Ляохе на півдні та рівнину на північному сході. Найбільші міста — Харбін, Чанчунь, Шеньян, Ціцікар. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)