Naivety (also spelled naïvety), naiveness, or naïveté is the state of being naive. It refers to an apparent or actual lack of experience and sophistication, often describing a neglect of pragmatism in favor of moral idealism. A naïve may be called a naïf.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Naivety (en)
- Ingenuïtat (ca)
- Naivität (de)
- Naiveco (eo)
- Ingenuidad (es)
- Tolesgabetasun (eu)
- ナイーブ (ja)
- 천진난만 (ko)
- Naïviteit (nl)
- Наивность (ru)
- Наївність (uk)
|
| rdfs:comment
| - Ingenuïtat és la condició o personalitat de qui és ingenu (del llatí ingenuus, 'natural', 'indígena', 'nascut lliure', a la vegada derivat de gignere, 'donar naixement', de l'arrel indoeuropea *genə-). Històricament, s'identificava l'ingenu amb la condició de l'home lliure, en contraposició al serf o, en alguns casos amb la condició de noblesa. També indica absència o manca de malícia i d'experiència, una deficient comprensió o intel·ligència i l'absència de sofisticació, així com presència de sinceritat, innocència, senzillesa, puresa, candor o candidesa (com reflecteixen els tipus literaris del Càndid, fixat per Voltaire, o d'en Manelic, creat per Guimerà a Terra baixa). (ca)
- Naiveco (aneksa adjektivo naiva, el la franca naïf, kun la signifo infaneca, natura, simpla, sendanĝera) estas spirita sinteno karakterizata per senantaŭjuĝeco, simpleco, senartifikeco kaj sincereco. 'Naïf' rilatas al la franca 'naître' - naskiĝi'. La nocio estas uzata por indiki la senantaŭjuĝajn perceptojn kiel ankaŭ la konduton de persono kiu estas malmulte konscia pri siaj propraj agoj kaj la efiko de siaj komunikoj, kiu estas senmalica kaj pro tio facile tentebla. La signifo povas esti inter du polusoj, kun je la pozitiva flanko senantaŭjuĝa kaj ne pro scio difektita pureco ("Tiu percepto estas de kortuŝa naiveco"), kaj je la negativa flanko senkulpeco, manko je mondosperteco kaj riproĉebla nescieco ("Li stumblis sekve de lia politika naiveco"). (eo)
- Naivität (im Deutschen umgangssprachlich auch Blauäugigkeit; zugehöriges Adjektiv naiv, von französisch naïf ‚kindlich‘, ‚ursprünglich‘, ‚einfältig‘, ‚harmlos‘, ‚töricht‘) kann als eine verkürzte, in den allgemeinen Sprachgebrauch übergegangene Form von „nativ(e)“ (gebürtig, ursprünglich) angesehen werden. Im Allgemeinen werden Menschen als naiv bezeichnet, die Umstände und Handlungen nicht angemessen bewerten können. Oft gilt „naiv“ als Synonym für leichtgläubig, arglos, leicht verführbar oder unwissend. (de)
- Tolesgabetasuna edo sineskortasuna tolesgabea denaren nolakotasuna da. Tolesgabea tolesik, edo zurikeriarik gabea; gainerakoek beti zuzen eta azpikeriarik gabe jokatzen dutela uste duena Asperger sindromea duten pertsonen ezaugarri bereizgarria izan ohi da. Berez ez da ezaugarri txarra, baina zentzu txarrean hartzen da, pertsona sineskorrak, eskuarki, eskrupulugabeek haietaz baliatzen, manipulatzen eta abusatzen dituztelako. (eu)
- Naivety (also spelled naïvety), naiveness, or naïveté is the state of being naive. It refers to an apparent or actual lack of experience and sophistication, often describing a neglect of pragmatism in favor of moral idealism. A naïve may be called a naïf. (en)
- 천진난만(영어: naivety, naiveness, 프랑스어: naïvety, naïveté)은 순진한(naive, naïve)한 상태를 말한다. 경험과 정교화 작업이 눈에 띄게 실제로 부족한 것을 말한다. 혹은 (moral idealism) 차원에서 실용주의(pragmatism)를 무시하는 것을 의미하기도 한다. (ko)
- ナイーブ、ナイーヴ (naïve) は、「童心的」「うぶ」「世間知らず」「お人よし」「無警戒」「ばか正直」を意味するフランス語。 (ja)
- Наивность — 1.
* неспособность ориентироваться в постоянно изменяющемся мире и адекватно отвечать на вызовы времени; синонимы: неискушенность, непосвященность, бесхитростность, неопытность, недогадливость, невежественность, глупость; 2.
* осознанное или неосознанное следование традиции, отказавшейся признать достоверность некоторых феноменов культуры и цивилизации; синонимы: соприродность, естественность, искренность, простодушие, доверчивость, провинциальность, ребячество; 3.
* социальный конструкт, сформировавшийся в результате семантического сдвига в значении лат. natio; определяет мировоззрение и соответствующие ему нормы поведения различных страт, наций и государств вне зависимости от их политического устройства. (ru)
- Наївність — простодушність, відсутність життєвого досвіду, неосвіченість. Усвідомлене або неусвідомлене нехтування деякими феноменами культури і цивілізації. Нехтування прагматизмом на користь морального ідеалізму. Синоніми: природність, щирість, довірливість, провінційність, дитячість. (uk)
- Ingenuidad es la condición o personalidad del ingenuo (del latín ingenuus, traducible por natural, indígena, -lo que se identificaba históricamente con la condición del por contraposición al siervo, o en algunos casos con la condición de nobleza-. Indica ausencia o falta de y de experiencia, una deficiente comprensión o inteligencia y la) ausencia de sofisticación; así como presencia de , inocencia, sencillez, candor, pureza o candidez (como reflejan los tipos literarios de Cándido, fijado por Voltaire, o de la ingenua). (es)
- Naïviteit (bijbehorend adjectief naïef, van het Franse naïf, dat kinderlijk, natuurlijk, eenvoudig, ongevaarlijk betekent) is een geesteshouding die gekenmerkt wordt door onbevangenheid, eenvoud, ongekunsteldheid en openhartigheid. 'Naïf' is gerelateerd aan het Franse 'naître' - geboren worden'. Het begrip wordt gebruikt om zowel de onbevangen waarnemingen aan te duiden als de gedragingen van een persoon die zich weinig bewust is van zijn eigen handelingen en het effect van zijn mededelingen, die argeloos en daardoor gemakkelijk te verleiden is. De betekenis kan liggen tussen twee polen, met aan de positieve zijde een onbevangen en niet door kennis gecorrumpeerde zuiverheid ("Deze waarneming is van een ontroerende naïviteit"), en aan de negatieve zijde onnozelheid, gebrek aan wereldwijshei (nl)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - Ingenuïtat és la condició o personalitat de qui és ingenu (del llatí ingenuus, 'natural', 'indígena', 'nascut lliure', a la vegada derivat de gignere, 'donar naixement', de l'arrel indoeuropea *genə-). Històricament, s'identificava l'ingenu amb la condició de l'home lliure, en contraposició al serf o, en alguns casos amb la condició de noblesa. També indica absència o manca de malícia i d'experiència, una deficient comprensió o intel·ligència i l'absència de sofisticació, així com presència de sinceritat, innocència, senzillesa, puresa, candor o candidesa (com reflecteixen els tipus literaris del Càndid, fixat per Voltaire, o d'en Manelic, creat per Guimerà a Terra baixa). (ca)
- Naiveco (aneksa adjektivo naiva, el la franca naïf, kun la signifo infaneca, natura, simpla, sendanĝera) estas spirita sinteno karakterizata per senantaŭjuĝeco, simpleco, senartifikeco kaj sincereco. 'Naïf' rilatas al la franca 'naître' - naskiĝi'. La nocio estas uzata por indiki la senantaŭjuĝajn perceptojn kiel ankaŭ la konduton de persono kiu estas malmulte konscia pri siaj propraj agoj kaj la efiko de siaj komunikoj, kiu estas senmalica kaj pro tio facile tentebla. La signifo povas esti inter du polusoj, kun je la pozitiva flanko senantaŭjuĝa kaj ne pro scio difektita pureco ("Tiu percepto estas de kortuŝa naiveco"), kaj je la negativa flanko senkulpeco, manko je mondosperteco kaj riproĉebla nescieco ("Li stumblis sekve de lia politika naiveco"). (eo)
- Naivität (im Deutschen umgangssprachlich auch Blauäugigkeit; zugehöriges Adjektiv naiv, von französisch naïf ‚kindlich‘, ‚ursprünglich‘, ‚einfältig‘, ‚harmlos‘, ‚töricht‘) kann als eine verkürzte, in den allgemeinen Sprachgebrauch übergegangene Form von „nativ(e)“ (gebürtig, ursprünglich) angesehen werden. Im Allgemeinen werden Menschen als naiv bezeichnet, die Umstände und Handlungen nicht angemessen bewerten können. Oft gilt „naiv“ als Synonym für leichtgläubig, arglos, leicht verführbar oder unwissend. (de)
- Tolesgabetasuna edo sineskortasuna tolesgabea denaren nolakotasuna da. Tolesgabea tolesik, edo zurikeriarik gabea; gainerakoek beti zuzen eta azpikeriarik gabe jokatzen dutela uste duena Asperger sindromea duten pertsonen ezaugarri bereizgarria izan ohi da. Berez ez da ezaugarri txarra, baina zentzu txarrean hartzen da, pertsona sineskorrak, eskuarki, eskrupulugabeek haietaz baliatzen, manipulatzen eta abusatzen dituztelako. (eu)
- Ingenuidad es la condición o personalidad del ingenuo (del latín ingenuus, traducible por natural, indígena, -lo que se identificaba históricamente con la condición del por contraposición al siervo, o en algunos casos con la condición de nobleza-. Indica ausencia o falta de y de experiencia, una deficiente comprensión o inteligencia y la) ausencia de sofisticación; así como presencia de , inocencia, sencillez, candor, pureza o candidez (como reflejan los tipos literarios de Cándido, fijado por Voltaire, o de la ingenua). La palabra "ingenuidad" (en inglés naïve) es un falso amigo de la palabra inglesa "ingenuity" que causa que algunos crean que significa "ingeniosidad" o "inventividad", aunque en el escrito formal no se usa así. Suele ser un rasgo característico de las personas con síndrome de Asperger. No es un mal rasgo en sí, pero se toma en el mal sentido porque las personas ingenuas por lo general suelen ser blanco fácil de inescrupulosos que se aprovechan, las manipulan y abusan de ellas. Es bueno acotar que por ignorancia se suele tomar a las personas ingenuas como "tontas", pero esto es un gravísimo error pues una persona ingenua puede ser muy inteligente, mientras que una persona tonta carece de tal característica. (es)
- Naivety (also spelled naïvety), naiveness, or naïveté is the state of being naive. It refers to an apparent or actual lack of experience and sophistication, often describing a neglect of pragmatism in favor of moral idealism. A naïve may be called a naïf. (en)
- 천진난만(영어: naivety, naiveness, 프랑스어: naïvety, naïveté)은 순진한(naive, naïve)한 상태를 말한다. 경험과 정교화 작업이 눈에 띄게 실제로 부족한 것을 말한다. 혹은 (moral idealism) 차원에서 실용주의(pragmatism)를 무시하는 것을 의미하기도 한다. (ko)
- ナイーブ、ナイーヴ (naïve) は、「童心的」「うぶ」「世間知らず」「お人よし」「無警戒」「ばか正直」を意味するフランス語。 (ja)
- Naïviteit (bijbehorend adjectief naïef, van het Franse naïf, dat kinderlijk, natuurlijk, eenvoudig, ongevaarlijk betekent) is een geesteshouding die gekenmerkt wordt door onbevangenheid, eenvoud, ongekunsteldheid en openhartigheid. 'Naïf' is gerelateerd aan het Franse 'naître' - geboren worden'. Het begrip wordt gebruikt om zowel de onbevangen waarnemingen aan te duiden als de gedragingen van een persoon die zich weinig bewust is van zijn eigen handelingen en het effect van zijn mededelingen, die argeloos en daardoor gemakkelijk te verleiden is. De betekenis kan liggen tussen twee polen, met aan de positieve zijde een onbevangen en niet door kennis gecorrumpeerde zuiverheid ("Deze waarneming is van een ontroerende naïviteit"), en aan de negatieve zijde onnozelheid, gebrek aan wereldwijsheid en verwijtbare onwetendheid ("Hij struikelde als gevolg van zijn politieke naïviteit"). De term naïviteit wordt ook wel gebruikt voor een handeling die voortkomt uit de naïeve geesteshouding, zoals tot uitdrukking komt in de zin: "Ik stel zijn naïviteiten niet op prijs". Het woord wordt soms gespeld als naïveteit. De spellingvarianten komen ook zonder trema voor. De kenmerken van naïviteit (onschuldige blik, eenvoud van uitdrukking, onwetendheid, onnozelheid) worden doelbewust geïmiteerd om naïviteit voor te wenden. Hiermee worden bepaalde effecten beoogd, zoals: het opwekken van vertedering, het oproepen van een sfeer waarin dingen gezegd kunnen worden die anders onbesproken blijven. De Duitse dichter Friedrich von Schiller maakt in zijn verhandeling Über naive und sentimentale Dichtung onderscheid tussen 'kinderachtige naïviteit' (gebrek aan verstand en vermogen) en 'kinderlijke naïviteit' (onschuld en natuurlijke waarheidsliefde). In de beeldende kunst komt naïef voor in het begrip naïeve kunst. (nl)
- Наивность — 1.
* неспособность ориентироваться в постоянно изменяющемся мире и адекватно отвечать на вызовы времени; синонимы: неискушенность, непосвященность, бесхитростность, неопытность, недогадливость, невежественность, глупость; 2.
* осознанное или неосознанное следование традиции, отказавшейся признать достоверность некоторых феноменов культуры и цивилизации; синонимы: соприродность, естественность, искренность, простодушие, доверчивость, провинциальность, ребячество; 3.
* социальный конструкт, сформировавшийся в результате семантического сдвига в значении лат. natio; определяет мировоззрение и соответствующие ему нормы поведения различных страт, наций и государств вне зависимости от их политического устройства. (ru)
- Наївність — простодушність, відсутність життєвого досвіду, неосвіченість. Усвідомлене або неусвідомлене нехтування деякими феноменами культури і цивілізації. Нехтування прагматизмом на користь морального ідеалізму. Синоніми: природність, щирість, довірливість, провінційність, дитячість. (uk)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is differentFrom
of | |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)