| rdfs:comment
| - Masoreti, z hebr. masorah „tradice“, byli znalci Tanachu, hebrejské bible, kteří v 6. až 10. století n. l. sepisovali ústně podané texty, které se týkaly bible. Prací masoretů bylo přepisování hebrejského textu bible a zapsat i správnou vokalizaci a přízvuky, které byly původně tvořeny 22 souhláskami. Byli také první, kdo rozdělili bibli do kapitol a veršů. Hlavním působištěm masoretů byla Tiberiada a Babylón, kde založili i školy. (cs)
- Els masoretes eren jueus que van succeir els soferim o escribes en la responsabilitat de fer còpies de les Sagrades Escriptures. El terme hebreu masora significa «tradició». Designa la compilació de tradicions rabíniques relatives al text bíblic que els masoretes recolliren en els marges superior e inferior de cada pàgina d'un manuscrit. (ca)
- Masoretoj (hebree: בעלי המסורה = ba'alei hamasorah), estis erudiciuloj kaj kopiistoj hebreaj kiuj seniterrompe de la -2 ĝis la 9-a jarcentoj, aparte en la du lastaj, kuniĝis en la urboj Tiberiado kaj Jerusalemo kaj kiel en Babilono por studi kaj sistemigi la Tanaĥon kaj la tutan Biblion. Ili procedis celante trovi la originan tekstojn kaj elimini ĉion netian: aldonoj, glosoj, malperfektaĵoj enŝovitaj de kopiistoj kaj akumulitaj laŭlonge de la jarcentoj, kaj tiel ili revizis plurfoje kaj diverse la tutan hebrean Biblion rekuperante, foje, tekstojn ankaŭ el versioj nehebreaj.Tiun taskon, praktike, antaŭe plenumis la “Soferim” de la Templo. (eo)
- Los masoretas eran judíos que trabajaron entre los siglos VII y X de nuestra era en las ciudades de Tiberíades y Jerusalén como sucesores de los soferim o escribas en la responsabilidad de hacer copias fidedignas de las Sagradas Escrituras. El término hebreo masoret significa "tradición". Designa la compilación de tradiciones rabínicas relativas al texto bíblico que los masoretas recogieron en los márgenes superior e inferior de cada página de un manuscrito. (es)
- Les massorètes (hébreu בעלי המסורה ba'alei hamassora, « maîtres de la tradition ») sont les transmetteurs de la Massorah, la tradition de transmission fidèle de la forme textuelle de la Bible hébraïque, ainsi que de ses nuances de prononciation et de vocalisation, à une époque où les langues dans lesquelles la bible avait été rédigée étaient devenues des langues mortes depuis longtemps. Les massorètes constituaient des listes et des codex massorétiques. Plusieurs écoles en ont donné des versions différentes, mais au IXe siècle le système d'Aharon ben Asher de Tibériade est devenu la norme. (fr)
- 마소라 학자(Masoretes, 히브리어: בעלי המסורה ba'alei hamasorah, 바알레이 하 마소라)들은 7세기에서 11세기 사이에 이스라엘 (디베랴)와 예루살렘과 바빌로니아에서 활동하던 성서 필경사들과 학자들(서기관)을 일컫는다. 이들은 자음으로만 되어 있던 히브리어 성경의 발음을 정착했으며, 이를 위해 모음 기호를 개발하여 붙였다. 주로 벤 이쉐르 가문의 사람들이 마소라 사본을 만들고 보존하는 데 공헌하였으며, 약간 다르지만 벤 나프탈리 가문의 마소라 사본도 전해지고 있다. (ko)
- Masoreci (hebr. , czyt. baʽalé hammasoráh, „panowie tradycji”) – żydowscy uczeni Tory, którzy między VI a XI wiekiem stworzyli system zapisu samogłosek w alfabecie hebrajskim oraz opracowali oficjalny tekst Biblii hebrajskiej znany jako tekst masorecki. Działalność masoretów była skupiona wokół dwóch głównych szkół masoreckich – babilońskiej i palestyńskiej, różniących się sposobem zapisu znaków samogłoskowych. (pl)
- Масореты (ивр. בעלי המסורה баалей ха-масора) — группы еврейских учёных, сосредоточенные главным образом в Иерусалиме, Тверии и Вавилонии, которые в период с VII по XI век фиксировали традиционное произношение в Еврейской Библии и вырабатывали систему диакритических знаков для обозначения гласных в еврейском консонантном письме. Пометки масоретов делались на иврите и (реже) на арамейском языке. Слово «масореты» происходит от ивр. מסורה, масора (ивр. מסורת, масорет), которое означает «традиция». (ru)
- Os massoretas ou massoréticos (em hebraico: בעלי המסורה) eram escribas judeus que se dedicaram a preservar e cuidar das escrituras que atualmente constituem o Antigo Testamento. Às vezes o termo também é usado para indicar comentadores hebraicos dos textos sagrados. Substituíram os escribas (Sopherins) por volta do ano 500 até ao ano 1000 . (pt)
- 馬所拉文士（Masoretic scribes）泛指在公元七到十二世紀抄錄原始《聖經》手抄本（聖經抄本）的工作者。他們散居在巴勒斯坦以及其他地區，歐、亞、非大陸都可以找到他們的蹤跡。他們並不隸屬於當時哪些修會；而是保留著猶太傳統的生活。 (zh)
- Die Masoreten (hebräisch בעלי המסורה ba'ale hammasora, deutsch ‚Herren der Überlieferung‘) sind die Überlieferer der Hebräischen Bibel im Judentum.Im engeren Sinn werden diejenigen Gelehrten als Masoreten bezeichnet, die etwa zwischen 780 und 930 in Tiberias den Bibeltext einer sehr genauen Prüfung unterzogen und ein eigenes, hochentwickeltes System zur schriftlichen Fixierung der Textdetails entwickelten. Sie bedienten sich der bis dahin nur mündlich überlieferten Masora („Überlieferung“), um die traditionelle Akzentsetzung und Vokalisation sowie ein System von schützenden Anmerkungen (Masora parva, magna und finalis) in die Bibelhandschriften einzutragen. Weil die Zeichen für die Akzente und Vokale aus kleinen Punkten und Strichen bestehen, werden sie auch Nakdanim (hebräisch נקדנים), d. (de)
- The Masoretes (Hebrew: בַּעֲלֵי הַמָּסוֹרָה, romanized: Baʿălēy Hammāsōrā, lit. 'Masters of the Tradition') were groups of Jewish scribe-scholars who worked from around the end of the 5th through 10th centuries CE, based primarily in medieval Palestine (Jund Filastin) in the cities of Tiberias and Jerusalem, as well as in Iraq (Babylonia). Each group compiled a system of pronunciation and grammatical guides in the form of diacritical notes (niqqud) on the external form of the biblical text in an attempt to standardize the pronunciation, paragraph and verse divisions, and cantillation of the Hebrew Bible (the Tanakh) for the worldwide Jewish community. (en)
- Kaum Masorah (bahasa Ibrani: בעלי המסורה, translit. ba'alei hamasorah; bahasa Inggris: Masoretes) merupakan kelompok-kelompok para kitab Yahudi yang berkarya antara abad ke-6 dan ke-10 M, dengan basis utama di Israel masa kini di kota Tiberias dan Yerusalem, serta di Irak (Babilonia). Masing-masing kelompok menyusun suatu sistem pengucapan (atau pelafalan) dan panduan tata bahasa dalam bentuk catatan-catatan diakritik pada teks biblika yang diterbitkan. Mereka berupaya membakukan pengucapan, pembagian paragraf dan ayat, serta kantilasi dari Alkitab Yahudi, yaitu Tanakh, bagi umat Yahudi di seluruh dunia. (in)
- I Masoreti (ba'alei hamasorah, ebraico בעלי המסורה) furono eruditi e scribi ebrei che tra il VII e l'XI secolo d.C. si riunirono prevalentemente nelle città di Tiberiade e Gerusalemme per studiare e sistematizzare la Tanakh (la raccolta di testi che, con qualche differenza, corrisponde all'Antico Testamento). Procedettero alla progressiva eliminazione di tutto ciò che essi giudicarono errori, deformazioni del testo e aggiunte inserite dai vari copisti, accumulate nel corso dei secoli, e alla minuziosa revisione dell'intera Tanakh per la comunità giudaica.Essi accompagnarono il testo con annotazioni statistiche che avevano lo scopo di facilitare il controllo delle copie, come ad esempio l'individuazione della parola centrale di ogni libro ed il numero di parole e perfino di lettere presenti (it)
- Masoreten (of masorethen, Hebreeuws: ba'alei hamasorah, בעלי המסורה) ("overleveraars") waren middeleeuwse joodse geleerden in Palestina en Babylon, die de Hebreeuwse Bijbel voorzagen van klinker- en voordrachttekens en andere aantekeningen, de zogenaamde nikud en teamim. Het was hun bedoeling om de tekst van uitspraaktekens te voorzien. De Masoretische punctuatie bestaat uit: (nl)
- Masoreter kallas de judiska skriftlärda från rabbinskolorna i staden Tiberias som sysselsatte sig med samlandet av massora och senare, under 700- och 800-talet, uppfann ett system för att i skrift beteckna den på massoran grundade riktiga läsningen av Torahn. Dessa var nämligen upptecknade endast med konsonanter och kunde därför läsas på flera sätt. Den enda rätta läsningen av denna konsonantiska text hade dock sedan hebreiskan upphört att vara ett levande språk traditionellt fortplantats genom århundradena utan skriftlig fixering och var med i stort sett, densamma i alla synagogor och rabbinskolor över hela Palestina och Babylonien. (sv)
- Масорети (івр. בעלי המסורה) — групи переписувачів та вчених що працювали у 7-му — 11 століттях н. е. над традиційною системою вимови біблійних текстів та системою діакритичних знаків для позначення пропущених у тексті голосних звуків. Рух заснований в першу чергу на території в сучасного Ізраїлю в містах Тверії та Єрусалим, а також в Іраці (Вавилон). Кожна група складала систему вимови та граматичних посібників у вигляді діакритичних нотаток про форму біблійного тексту пробуючи виправити вимову, пунктуацію та вірші розділів і речитативу Єврейської Біблії - Танаху для єврейської громади у всьому світі. Позначки масоретів робилися на івриті та (рідше) арамейською мовою. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)