| rdfs:comment
| - Marcello Tegalliano (latinsky Marcellus) byl podle tradice druhým benátským dóžetem v letech 717-726. Byl pravděpodobně magister militum prvního dóžete Paoluccia Anafesta. Avšak dokonce Paolucciova existence je nejasná a Marcello je pravděpodobně pouze mylná záměna za Marcella, magistra militia , ravennského exarchy. (cs)
- Ο Μαρτσέλλο Τεγκαλλιάνο (πέθανε το 726) ήταν σύμφωνα με την παράδοση ο δεύτερος Δόγης της Βενετίας (717 - 726). Ανακηρύχτηκε Δόγης στην (717), τα επτά χρόνια που κυβέρνησε βρέθηκε σε σκληρή σύγκρουση με τους γείτονες Λομβαρδούς. Πέθανε (726) και τον διαδέχθηκε ο τρίτος Δόγης της Βενετίας Όρσο. (el)
- Marcello Tegalliano (en latín, Marcellus) es considerado tradicionalmente como el segundo dux de Venecia (c. 717 – c. 726), aunque su existencia es dudosa. Aunque no se puede afirmar que sea un personaje totalmente legendario, de acuerdo con el historiador John Julius Norwich, es probablemente una confusión con Marcello, magister militum del exarca de Rávena, Pablo (Paulus en latín), el mismo nombre que tenía el antecesor de Marcello como dux y de cuya existencia también se duda. (es)
- Marcello Tegalliano (Latin: Marcellus Tegalianus; died 726) was, according to tradition, the second Doge of Venice (717–726). He is described as having hailed from Eraclea, and during his nine-year reign was apparently in great disagreement with the nearby Longobards. He died in 726 and was succeeded by Orso Ipato. (en)
- Marcello Tegalliano est le deuxième doge de Venise (717-726), selon la tradition. (fr)
- Marcello Tegalliano (Latin: Marcellus Tegalianus; meninggal 726) merupakan Doge Venesia kedua menurut tradisi (717–726). Ia digambarkan berasal dari Eraclea, dan selama masa pemerintahannya yang sembilan tahun tampaknya sangat bertentangan dengan Langobardi. Ia meninggal pada tahun 726 dan digantikan oleh Orso Ipato. (in)
- Marcello Tegalliano (seconda metà del VII secolo – 726) è stato, secondo la tradizione, il secondo doge del Ducato di Venezia. (it)
- Marcello Tegalliano foi, segundo a tradição, o segundo doge de Veneza e governou a República de Veneza de 717 a 726. Pouco é conhecido sobre ele: segundo o historiador John Julius Norwich, foi um dos mestre dos soldados co-signatários do tratado entre Liuprando, líder dos Lombardos e Paulo Lúcio Anafesto, o primeiro doge. Ele morreu em 726 e foi sucedido por Orso Ipato. (pt)
- Marcello Tegalliano – według tradycji drugi doża Wenecji w latach 717–726. Wzmianka o nim jako doży pochodzi od weneckiego historyka , który na przełomie X i XI wieku był nadwornym kronikarzem Pietro II Orseolo. Współcześni historycy podważają wzmiankę o Marcello jako doży, a jedyne dostępne źródła współczesne wydarzeniom z czasów narodzin Wenecji sugerują, że Marcello był magistrem militium egzarchy Rawenny Pauliciusa (Pawła), który w dziele Jana Diakona jest wymieniony jako pierwszy doża wenecki. Obecnie za pierwszego historycznego dożę uważa się następcę Marcellusa – Orso Ipato. (pl)
- Enligt traditionen var Marcello Tegalliano den andra dogen av Venedig, efter Paolo Lucio Anafesto. Han sägs har regerat åren 717-726. Detta finns dock, precis som med Paolo Lucio Anafesto, inte samtida dokumenterat och kan därför ifrågasättas. (sv)
- Марчелло Тегаллиано (вторая половина VII века — 726) — согласно традиционной хронологии, второй венецианский дож, правивший 9 лет. Ряд историков ставят под сомнение сам факт его существования. При этом он известен благодаря соглашению с лангобардами, в котором обозначен как военный магистр дуката Венеция. (ru)
- Марчело Тегальяно (італ. Marcello Tegalliano) (? — 726) — 2-й венеціанський дож. Очевидно був міністром при Паоло Лучіо Анафесто. Після смерті останнього був призначений екзархом на посаду дожа. (uk)
- 马塞洛·特加利亚诺，是第二任威尼斯总督。一些学者认为，特加利亚诺曾是首任总督阿纳法斯托时期的军事长官。 (zh)
- Marcello Tegalliano, auch Marcello Tegalin (* 2. Hälfte 7. Jahrhundert; † vielleicht 726 in Eraclea), war nach der Tradition, wie die staatlich gesteuerte Geschichtsschreibung der Republik Venedig häufig bezeichnet wird, der zweite Doge. Nach besagter Tradition regierte er von 717 bis 726. Heute wird hingegen meist Ursus als erster Doge geführt, Marcellus als Amtsträger in der byzantinischen Provinz Venedig. (de)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)