| rdfs:comment
| - Malagina (Greek: Μαλάγινα), in later times Melangeia (Μελάγγεια), was a Byzantine district in the valley of the Sangarius river in northern Bithynia, at least overlapping the modern territory of Pamukova. (en)
- Τα Μαλάγινα, γνωστά κατά τους ύστερους χρόνους ως Μελάγγεια, ήταν βυζαντινή διοικητική περιοχή στην κοιλάδα του ποταμού Σαγγάριου, στη Βόρεια Βιθυνία, η οποία χρησίμευε ως σημαντική τοποθεσία στρατοπέδευσης και οχυρωμένο στρατόπεδο (άπληκτον) του βυζαντινού στρατού. Κατά την διάρκεια της περιόδου βασιλείας των Αγγέλων, κατέστη ξεχωριστή επαρχία, της οποίας ο κυβερνήτης έφερε τον τίτλο του δούκα και του στρατοπεδάρχη. Κατά την διάρκεια της ίδιας περιόδου, αναφέρεται ως αρχιεπισκοπή, προτού αναβαθμιστεί σε μητρόπολη κατά την διάρκεια της περιόδου βασιλείας των Λασκαριδών. (el)
- Malagina (en griego, Μαλάγινα), posteriormente llamada Melangeia (Μελάγγεια), fue un distrito bizantino en el valle del río Sangarius en el norte de Bitinia que servía como punto logístico (aplekton) clave para el ejército bizantino. Malagina era el aplekton más cercano a la capital imperial, Constantinopla, y, como tal, era un punto de importancia capital durante expediciones imperiales al Este. Era allí donde los ejércitos de los poderosos temas de Anatolikon, Opsikion y Thrakesion se reunían con el emperador. La región era también el lugar de ranchos de caballos imperiales (metata) para abastecer las fuerzas de Asia Menor. (es)
- Malagina (en grec : Μαλάγινα), connue plus tard sous le nom de Melangeia (Μελάγγεια), est une région byzantine dans la vallée du Sangarios, au nord de la Bithynie. Elle sert de campement majeur et de zone de rassemblement fortifiée (aplèkton) pour l'armée byzantine. C'est l'aplèkton le plus proche de la capitale Constantinople, et il possède une grande importance lors des expéditions impériales en Orient. C'est là que les armées des puissants thèmes des Anatoliques, de l'Opsikion et des Thracésiens rejoignent l'empereur. La région est aussi le lieu d'implantation des grandes écuries impériales (metata) d'Asie Mineure. La région de Malagina est mentionnée pour la première fois dans les sources historiques en 798, quand l'impératrice Irène l'Athénienne y rassemble l'armée. Le site est attaqu (fr)
- Malagina (in greco antico: Μαλάγινα), in tempi antichi Melangeia (Μελάγγεια), era un distretto bizantino nella valle del fiume Sangarius nel nord della Bitinia, utilizzata come sede di un grande accampamento e area di sosta fortificata (aplekton), dall'esercito bizantino. Malagina era l'aplekton più vicino alla capitale imperiale Costantinopoli, e pertanto quella di maggiore importanza per le spedizioni contro l'Oriente: era qui che i potenti eserciti dei thema di Anatolikon, Opsikion e Thrakesion si univano all'imperatore. La regione era anche la sede dei principali allevamenti di cavalli imperiali in Asia Minore. Venne menzionata per la prima volta in fonti storiche nel 798, quando l'imperatrice Irene vi radunò il suo esercito. Il sito fu attaccato dagli Arabi nel 798, 860 e nell'875. (it)
- Malagina (em grego: Μαλάγινα), e posteriormente Melangeia (em grego: Μελάγγεια), foi um distrito bizantino no vale do rio Sangário no norte da Bitínia, que serviu como um acampamento e área de preparação fortificada (aplekton) para exército bizantino. Malagina foi o aplekton mais próxima da capital imperial de Constantinopla e, como tal, de grande importância durante as expedições imperiais para o Oriente: foi aqui que os poderosos exércitos dos temas Anatólico, Opsiciano e Tracesiano juntaram-se ao imperador. (pt)
|
| has abstract
| - Τα Μαλάγινα, γνωστά κατά τους ύστερους χρόνους ως Μελάγγεια, ήταν βυζαντινή διοικητική περιοχή στην κοιλάδα του ποταμού Σαγγάριου, στη Βόρεια Βιθυνία, η οποία χρησίμευε ως σημαντική τοποθεσία στρατοπέδευσης και οχυρωμένο στρατόπεδο (άπληκτον) του βυζαντινού στρατού. Τα Μαλάγινα ήσαν το πλησιέστερο άπληκτον στην αυτοκρατορική πρωτεύουσα, Κωνσταντινούπολη, και συνεπώς ήταν μείζονος σημασίας κατά την διάρκεια αυτοκρατορικών εκστρατειών με κατεύθυνση την Ανατολή: εκεί ήταν όπου οι στρατοί των ισχυρών θεμάτων των Ανατολικών, του Οψικίου και των Θρακησίων συναντούσαν τον αυτοκράτορα. Η περιοχή αποτελούσε, επίσης, την τοποθεσία των σημαντικότερων ιπποφορβείων στη Μικρά Ασία. Πρώτη αναφορά προς αυτό στις ιστορικές πηγές γίνεται το 798, όταν η Αυτοκράτειρα Ειρήνη συγκέντρωσε στρατό στη συγκεκριμένη τοποθεσία. Τα Μαλάγινα δέχθηκαν επίθεση από τους Άραβες το 798, το 860 και προς το 875. Κατά την διάρκεια του 12ου αιώνα, ο Αυτοκράτορας Μανουήλ Α΄ Κομνηνός επιδιόρθωσε τις οχυρώσεις του κύριου φρουρίου της περιοχής, στη Μεταβολή, το οποίο και χρησιμοποίησε ως στρατόπεδο για τις εκστρατείες του εναντίον του Σελτζουκικού Σουλτανάτου του Ικονίου. Κατά την διάρκεια της περιόδου βασιλείας των Αγγέλων, κατέστη ξεχωριστή επαρχία, της οποίας ο κυβερνήτης έφερε τον τίτλο του δούκα και του στρατοπεδάρχη. Κατά την διάρκεια της ίδιας περιόδου, αναφέρεται ως αρχιεπισκοπή, προτού αναβαθμιστεί σε μητρόπολη κατά την διάρκεια της περιόδου βασιλείας των Λασκαριδών. (el)
- Malagina (en griego, Μαλάγινα), posteriormente llamada Melangeia (Μελάγγεια), fue un distrito bizantino en el valle del río Sangarius en el norte de Bitinia que servía como punto logístico (aplekton) clave para el ejército bizantino. Malagina era el aplekton más cercano a la capital imperial, Constantinopla, y, como tal, era un punto de importancia capital durante expediciones imperiales al Este. Era allí donde los ejércitos de los poderosos temas de Anatolikon, Opsikion y Thrakesion se reunían con el emperador. La región era también el lugar de ranchos de caballos imperiales (metata) para abastecer las fuerzas de Asia Menor. Aparece mencionada por primera vez en fuentes históricas en 798, cuándo la emperatriz Irene reunió un ejército allí. Otras fuentes afirman sin embargo que las primeras referencias pueden ser adelantadas un siglo a un texto de San Metodio de finales del siglo VII. El sitio fue atacado por los árabes en 798, 860 y en c. 875. Ya en el siglo XII, el emperador Manuel I Comneno restauró las fortificaciones de la fortaleza principal del distrito en Metabole y lo utilizó como base para sus campañas contra el sultanato selyúcida de Iconium. Bajo la dinastía de los Angelos, se convirtió en una provincia propia, al mando de un gobernador con rango de dux y stratopedarches. Al mismo tiempo, consta un arzobispado, luego elevado a una metrópolis bajo los Láscaris. (es)
- Malagina (Greek: Μαλάγινα), in later times Melangeia (Μελάγγεια), was a Byzantine district in the valley of the Sangarius river in northern Bithynia, at least overlapping the modern territory of Pamukova. (en)
- Malagina (en grec : Μαλάγινα), connue plus tard sous le nom de Melangeia (Μελάγγεια), est une région byzantine dans la vallée du Sangarios, au nord de la Bithynie. Elle sert de campement majeur et de zone de rassemblement fortifiée (aplèkton) pour l'armée byzantine. C'est l'aplèkton le plus proche de la capitale Constantinople, et il possède une grande importance lors des expéditions impériales en Orient. C'est là que les armées des puissants thèmes des Anatoliques, de l'Opsikion et des Thracésiens rejoignent l'empereur. La région est aussi le lieu d'implantation des grandes écuries impériales (metata) d'Asie Mineure. La région de Malagina est mentionnée pour la première fois dans les sources historiques en 798, quand l'impératrice Irène l'Athénienne y rassemble l'armée. Le site est attaqué par les Arabes en 798, 860 et vers 875. Au XIIe siècle, l'empereur Manuel Ier Comnène restaure les fortifications de la principale forteresse située à Métabole, avant de l'utiliser pour ses campagnes contre le sultanat de Roum. Sous les Anges, elle devient une province séparée dirigée par un gouverneur portant le titre de dux et de stratopédarque. Au même moment, un archevêché y est attesté avant d'être élevé au rang de métropole par les Lascaris. (fr)
- Malagina (in greco antico: Μαλάγινα), in tempi antichi Melangeia (Μελάγγεια), era un distretto bizantino nella valle del fiume Sangarius nel nord della Bitinia, utilizzata come sede di un grande accampamento e area di sosta fortificata (aplekton), dall'esercito bizantino. Malagina era l'aplekton più vicino alla capitale imperiale Costantinopoli, e pertanto quella di maggiore importanza per le spedizioni contro l'Oriente: era qui che i potenti eserciti dei thema di Anatolikon, Opsikion e Thrakesion si univano all'imperatore. La regione era anche la sede dei principali allevamenti di cavalli imperiali in Asia Minore. Venne menzionata per la prima volta in fonti storiche nel 798, quando l'imperatrice Irene vi radunò il suo esercito. Il sito fu attaccato dagli Arabi nel 798, 860 e nell'875. Nel XII secolo, l'imperatore Manuele I Comneno restaurò le fortificazioni della fortezza principale a Metabole, utilizzandola come base per le sue campagne contro l'Impero selgiuchide e il Sultanato di Rum. Sotto la famiglia Angeli, divenne una provincia separata, guidata da un governatore chiamato dux e stratopedarchēs. Allo stesso tempo, si attestò ad essere una arcidiocesi, prima di essere elevata a sede metropolita sotto i Lascaris. (it)
- Malagina (em grego: Μαλάγινα), e posteriormente Melangeia (em grego: Μελάγγεια), foi um distrito bizantino no vale do rio Sangário no norte da Bitínia, que serviu como um acampamento e área de preparação fortificada (aplekton) para exército bizantino. Malagina foi o aplekton mais próxima da capital imperial de Constantinopla e, como tal, de grande importância durante as expedições imperiais para o Oriente: foi aqui que os poderosos exércitos dos temas Anatólico, Opsiciano e Tracesiano juntaram-se ao imperador. A região foi também o sítio das principais fazendas imperiais de cavalos (mitata) na Ásia Menor. Ela é mencionada pela primeira vez em fontes históricas em 798, quando a imperatriz Irene reuniu um exército lá. O sítio foi atacado pelos árabes em 798, 860 e em cerca de 875. Em 803 quando o general Vardanes, o Turco revoltou-se ele retirou-se para Malagina, uma vez que não logrou bons resultados em Crisópolis. No século XII, o imperador Manuel I Comneno restaurou as fortificações da fortaleza principal do distrito, e usou-a como base para suas campanhas contra o Sultanato de Rum dos seljúcidas. Sob os Ângelos, tornou-se uma província separada, liderada por um governador intitulado duque e estratopedarca. Ao mesmo tempo é atestada como sendo um arcebispado, antes de ser elevado a metrópole sob os Láscaris. (pt)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)