| rdfs:comment
| - Magó fou el fundador del poder militar de Cartago quan va introduir una disciplina regular i una organització eficaç a l'exèrcit. Es diu que ell mateix va obtenir diversos èxits, i després els seus fills Àsdrubal i Amílcar, que el van substituir. Suposant que Amílcar fos el que va morir a la Batalla d'Himera el 480 aC, Magó hauria viscut vers la segona meitat del segle vi aC. (ca)
- Mago I. war von 550 bis 530 v. Chr. Herrscher von Karthago. Er war als Sufet der Stammvater der Magoniden, einer mächtigen karthagischen Adelsfamilie und begründete die karthagische Macht, indem er die Bürgermiliz durch Söldnerheere ersetzte, in denen die Karthager selbst nur noch als Offiziere Dienst leisteten. Mago stellte die karthagische Dominanz auf Sardinien wieder her, die unter der Herrschaft seines Vorgängers Malchos verloren gegangen war. Sein Sohn Hasdrubal folgte ihm 530 v. Chr. auf den Thron Karthagos. (de)
- Magon I.a Kartagokoa, baita ere Magon izenarekin ezaguna ((hizkuntza punikoz: 𐤌𐤂𐤍, MGN), antzinako Kartagoko erregea izan zen K.a. 550etik baita Magonida dinastiaren sortzailea ere. Magon, jatorriz, jenerala zen, eta honen agintaldian, Kartago Mediterraneo mendebaldeko feniziar kolonien artean nagusi bihurtu zen. (eu)
- Magon Ier de Carthage est général carthaginois et un roi de Carthage entre 550 et 530. Il est à l'origine de la dynastie des Magonides. Pendant le règne de Magon, Carthage s'est rendue maître des colonies phéniciennes de la Méditerranée. (fr)
- Magón I de Cartago fue un rey de Cartago que gobernó entre 550 a. C. y 530 a. C., así como el fundador de la dinastía de los magónidas de Cartago. Magón I fue originariamente un general cartaginés. Bajo su reinado, Cartago se convirtió en la colonia fenicia preponderante del Mediterráneo occidental. (es)
- Mago I, also known as Magon (Punic: 𐤌𐤂𐤍, MGN), was the king of the Ancient Carthage from 550 BC to 530 BC and the founding monarch of the Magonid dynasty of Carthage. Mago I was originally a general. Under Mago, Carthage became preeminent among the Phoenician colonies in the western Mediterranean. (en)
- 카르타고의 마고 1세(때때로 마곤이라 언급된다.)는 카르타고 제국의 왕(재위 기원전 550년~기원전 530년)이었다. 그는 카르타고의 마고 왕조를 창건하였다. 마고 1세는 원래 장군이었다. 마고 아래에서 카르타고는 서부 지중해의 페니키아 식민지들 중에 저명하게 되었다. (ko)
- Mago I of Magon I, Fenicisch mgn ( ; "weldoener"), was van 550–530 v.Chr. suffeet van Carthago en geldt als stamvader van de dynastie der Magoniden. De Magoniden waren een machtige Carthaagse adellijke familie. Onder hun bewind werd de Carthaagse macht in het Middellandse Zeegebied uitgebreid. Mago vernieuwde het Carthaags leger door de burgermilities te vervangen door huursoldaten, met Carthaagse officieren op de leidinggevende posities. Hij heroverde Sardinië, dat onder zijn voorganger verloren was gegaan. Hij werd in 530 v.Chr. opgevolgd door zijn zoon Hasdrubal I. (nl)
- Magon I – kartagiński król z VI wieku p.n.e., założyciel dynastii Magonidów. (pl)
- Магон I (умер между 530 и 520 до н. э.) — правитель и политик древнего Карфагена, живший во второй половине VI века до н. э., основатель могущества Карфагена. Исторические источники называют его преемником Малха и прибавляют, что при нём Карфаген расширил свои границы, увеличил свою военную славу. Магон реформировал армию, сделав главную ставку на профессиональных наёмников под начальством карфагенских военачальников. Магон также укрепил присутствие Карфагена на Сардинии и основал династию правителей Магонидов. Ему наследовали сыновья, а затем внуки, правившие совместно. (ru)
- Magone I (VI secolo a.C., ... – ...; fl. VI secolo a.C.) fu un re di Cartagine. È identificato come il vero fondatore della potenza di Cartagine, successore di Malco. A Magone I e ai suoi discendenti della famiglia dei Magonidi, che tennero il potere fino al 480 a.C. circa, si deve la trasformazione della città da semplice colonia fenicia a potenza del Mediterraneo. Durante il suo regno Cartagine rimase economicamente legata a Tiro, ma acquisì una sempre maggiore indipendenza politica accrescendo la propria influenza nel Mediterraneo occidentale. (it)
- Магон Великий — карфагенський полководець і державний діяч VI століття до н. е. За деякими відомостями був одружений на доньці Ганнона I. Призначений головнокомандувачем (рабімаханатом) після повалення влади Малха. Провів військову реформу, що була спрямована на посилення дисципліни, але фактично узаконила використання загонів найманців, які слухалися лише того, хто їм платив. Завдяки цьому зосередив в своїх руках владу, що порівнювали з монархічною. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)