| rdfs:comment
| - كان اللوفيون شعبًا تاريخيًا يُعزى إلى آسيا الصغرى وشمال سوريا خلال العصر البرونزي والعصر الحديدي. تحدثوا اللغة اللوفية، وهي لغة هندية أوروبية تابعة للفرع الأناضولي، واستخدموا الهيروغليفية الخاصة بهم، والتي كانت تستخدم جزئيًا أيضًا من قبل الحثيين. (ar)
- Los luvitas fueron un grupo de pueblos anatolios que vivía en el centro, oeste y sur de Asia Menor, así como la parte norte del Levante occidental en la Edad del Bronce y la Edad del Hierro. Hablaban el idioma luvita, un idioma indoeuropeo de la subfamilia anatolia, que se escribía en cuneiforme importado de Mesopotamia, y en una escritura jeroglífica nativa única, que a veces también era utilizada por los hititas emparentados con ellos lingüísticamente. Probablemente, el luvita se hablaba en una región geográfica más amplia que el hitita. (es)
- The Luwians /ˈluːwiənz/ were a group of Anatolian peoples who lived in central, western, and southern Anatolia, in present-day Turkey, during the Bronze Age and the Iron Age. They spoke the Luwian language, an Indo-European language of the Anatolian sub-family, which was written in cuneiform imported from Mesopotamia, and a unique native hieroglyphic script, which was sometimes used by the linguistically-related Hittites as well. Luwian was probably spoken over a larger geographic region than Hittite. (en)
- Bangsa Luwia adalah sekelompok orang berbahasa Indo-Eropa yang tinggal di Asia Kecil dan Barat Levant di Zaman Perunggu dan Zaman Besi. Mereka berbicara bahasa Luwia, sebuah bahasa Indo-Eropa dari sub-keluarga Anatolia, yang ditulis dengan kuneiform yang diimpor dari Mesopotamia, dan naskah asli Hieroglif yang unik, yang kadang-kadang digunakan oleh orang-orang Het yang terkait secara bahasa linguistik juga. Peran bangsa Luwia dalam sejarah Zaman Perunggu masih diperdebatkan. (in)
- De Luwiërs of Luviërs, ook Luwieten of Luvieten waren in het 2e en 1e millennium v.Chr. de belangrijkste bewoners van Luvië. Ze waren een waarschijnlijk aan de Hettieten verwant volk (het Luwisch is nauw verwant aan het Hettitisch) dat in de bronstijd in Klein-Azië leefde, ten westen en ten zuidwesten van het imperium van de Hettieten, vooral in de zuidelijke en zuidoostelijke kustlanden, vanwaar zij ook naar het westen ervan waren doorgestoten. Het belangrijkste Luwische rijk was waarschijnlijk Arzawa. (nl)
- Els luvis, o també luvites, eren un grup d'origen indoeuropeu que va ocupar diverses zones de l'oest d'Anatòlia a inicis del segon mil·lenni aC. Una part d'aquell país, al cap de poc de temps, s'anomenava Luwiya. Sembla que el nom luvi o luvita s'utilitzava només en un sentit etnogràfic, i no polític. Cap a la meitat del segon mil·lenni Luwiya va passar a anomenar-se Arzawa. (ca)
- Luwier ist die moderne wissenschaftliche Bezeichnung einer Bevölkerungsgruppe, welche in der Bronzezeit und in der Eisenzeit in Kleinasien und Nordsyrien lebte, wobei darunter Sprecher der Luwischen Sprache verstanden werden. Als mögliche Indikatoren des luwischen Gebietes dienen epigraphische Zeugnisse in luwischer Hieroglyphenschrift sowie Orts- und Personennamen, die als luwisch bestimmt werden können. Ob es jemals eine Ethnie gab, die sich über die luwische Sprache identifizierte, ist umstritten. (de)
- I Luvi furono un popolo indoeuropeo del ramo anatolico, caratterizzato dall'uso della lingua luvia e storicamente stanziato nella parte centro-meridionale dell'Anatolia (II millennio a.C.). Dopo la caduta dell'Impero ittita la parte orientale del regno ritornò a essere frammentato in numerose città-Stato e principati indipendenti, noti soprattutto grazie a fonti assire: Kummuhi (la Commagene di epoca classica),, Tabal (Tubal nella Bibbia), sul Tauro. Queste città raccolsero i profughi in fuga dal nucleo dell'Impero ittita dopo che questi cadde, a opera dei Popoli del Mare e dei Frigi, nel XII secolo a.C.; i nomi dei sovrani che sono stati tramandati fino a noi attestano una continuità, per lo meno onomastica, con i sovrani ittiti. (it)
- Лувийцы — сформировавшийся в Малой Азии в эпоху Бронзового века народ, говоривший на вымершем индоевропейском языке. Предполагается, что предки лувийцев мигрировали с территории Балканского полуострова и заселили территорию от Эгейского моря до Киликии. Лувийцы испытали влияние как цивилизаций Древнего Востока (лувийские иероглифы), так и местного аборигенного населения. Ближайшими родственниками лувийцев были хетты.Письменность основывалась на клинописи — XIV—XII вв до н. э. и иероглифах (иероглифический хеттский язык) — XVI—VIII вв до н. э. (ru)
- Лувійці — родинна хеттам народність сер. 3 тис. до н. е., що існувала на західному і (або) південно-західному узбережжі Малої Азії. У період Хетського царства становили один з трьох його основних регіонів (хетський (несійський), палайський, лувійський). Писемність ґрунтувалася на клинопису XIV—XII ст до н. е. й ієрогліфах (ієрогліфічна хетська мова) XVI—VIII ст до н. е. Іноді зіставляються з давнім царством Арцава. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)