Langley extrapolation is a method for determining the Sun's irradiance at the top of the atmosphere with ground-based instrumentation, and is often used to remove the effect of the atmosphere from measurements of, for example, aerosol optical thickness or ozone. It is based on repeated measurements with a sun photometer operated at a given location for a cloudless morning or afternoon as the Sun moves across the sky. It is named for American astronomer and physicist Samuel Pierpont Langley.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Langley extrapolation (en)
- Metoda Langleya (pl)
- Экстраполяция Лэнгли (ru)
|
| rdfs:comment
| - Langley extrapolation is a method for determining the Sun's irradiance at the top of the atmosphere with ground-based instrumentation, and is often used to remove the effect of the atmosphere from measurements of, for example, aerosol optical thickness or ozone. It is based on repeated measurements with a sun photometer operated at a given location for a cloudless morning or afternoon as the Sun moves across the sky. It is named for American astronomer and physicist Samuel Pierpont Langley. (en)
- Экстраполяция Лэнгли (англ. Langley extrapolation) — метод определения энергетической яркости Солнца на верхней границе атмосферы с помощью наземных наблюдений, часто применяется для устранения влияния атмосферы на измерения таких величин, как оптическая толщина аэрозоля или озона. Метод использует повторяющиеся измерения на солнечном фотометре, проводимые в данном месте в безоблачное утро или день по мере движения Солнца по небу. Метод назван по фамилии американского астронома и физика Сэмюэла Лэнгли. (ru)
- Metoda Langleya (wykres Langleya) służy m.in. do określenia stałej słonecznej (ilości promieniowania słonecznego w przestrzeni kosmicznej) za pomocą pomiarów na powierzchni Ziemi, umożliwiając określenie pochłaniania promieniowania przez atmosferę. Metodę tę stosuje się standardowo przy pomiarach jasności gwiazd, tak aby uzyskać wartości nieobciążone ekstynkcją atmosferyczną. Metodę opracował w XIX wieku Samuel Pierpont Langley. (pl)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - Langley extrapolation is a method for determining the Sun's irradiance at the top of the atmosphere with ground-based instrumentation, and is often used to remove the effect of the atmosphere from measurements of, for example, aerosol optical thickness or ozone. It is based on repeated measurements with a sun photometer operated at a given location for a cloudless morning or afternoon as the Sun moves across the sky. It is named for American astronomer and physicist Samuel Pierpont Langley. (en)
- Metoda Langleya (wykres Langleya) służy m.in. do określenia stałej słonecznej (ilości promieniowania słonecznego w przestrzeni kosmicznej) za pomocą pomiarów na powierzchni Ziemi, umożliwiając określenie pochłaniania promieniowania przez atmosferę. Metodę tę stosuje się standardowo przy pomiarach jasności gwiazd, tak aby uzyskać wartości nieobciążone ekstynkcją atmosferyczną. Metoda wykorzystuje fakt, że wiązka promieniowania przechodząc przez atmosferę pod różnymi kątami do pionu przechodzi na swojej drodze różną kolumnę masy atmosfery, od której zależy wielkość pochłaniania światła. Przy niewielkich kątach względem pionu można przyjąć model płasko-równoległy atmosfery ziemskiej i wtedy pochłanianie światła jest proporcjonalne do secansa odległości zenitalnej obiektu. Mierząc jak zmienia się radiancja (dla Słońca) bądź irradiancja (dla gwiazd) wraz z odległością zenitalną można wyznaczyć, jaka byłaby jasność tego ciała, gdyby znalazło się w zenicie, a ekstrapolując wyniki – jego jasność poza atmosferą. Obecnie istnieją dokładniejsze metody pomiarów stałej słonecznej, ale wykres Langleya nadal służy do kalibracji fotometrów słonecznych. W USA większość precyzyjnych kalibracji dokonywana jest w obserwatorium Mauna Loa na Hawajach. Metodę opracował w XIX wieku Samuel Pierpont Langley. (pl)
- Экстраполяция Лэнгли (англ. Langley extrapolation) — метод определения энергетической яркости Солнца на верхней границе атмосферы с помощью наземных наблюдений, часто применяется для устранения влияния атмосферы на измерения таких величин, как оптическая толщина аэрозоля или озона. Метод использует повторяющиеся измерения на солнечном фотометре, проводимые в данном месте в безоблачное утро или день по мере движения Солнца по небу. Метод назван по фамилии американского астронома и физика Сэмюэла Лэнгли. (ru)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is Wikipage disambiguates
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
