The labrum in architecture was a large water-filled vessel or basin with an overhanging lip. Marble labrums were a common feature of Roman thermae.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Labrum (architecture) (fr)
- Labrum (architecture) (en)
- Labrum (starożytność) (pl)
|
| rdfs:comment
| - The labrum in architecture was a large water-filled vessel or basin with an overhanging lip. Marble labrums were a common feature of Roman thermae. (en)
- En architecture, le labrum est un grand bassin avec une lèvre en surplomb. Les labris de marbre sont une caractéristique commune des thermes de prestige romains. (fr)
- Labrum (łac. dosł. „brzeg, krawędź”) – w starożytności basen na wodę lub inne duże naczynie mające różne znaczenia i rozmaite zastosowanie. Charakterystyczne dla kultury starożytnego Rzymu, zwykle miało kształt krągły bądź wydłużony o zaoblonych ścianach (niekiedy w postaci podłużnej wanny), z krawędzią wywiniętą na zewnątrz. Najczęściej sporządzane z kamienia (marmur, porfir, granit), wypalanej gliny (terakota) lub metalu (brąz), służyło kilku różnym celom. (pl)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - The labrum in architecture was a large water-filled vessel or basin with an overhanging lip. Marble labrums were a common feature of Roman thermae. (en)
- En architecture, le labrum est un grand bassin avec une lèvre en surplomb. Les labris de marbre sont une caractéristique commune des thermes de prestige romains. (fr)
- Labrum (łac. dosł. „brzeg, krawędź”) – w starożytności basen na wodę lub inne duże naczynie mające różne znaczenia i rozmaite zastosowanie. Charakterystyczne dla kultury starożytnego Rzymu, zwykle miało kształt krągły bądź wydłużony o zaoblonych ścianach (niekiedy w postaci podłużnej wanny), z krawędzią wywiniętą na zewnątrz. Najczęściej sporządzane z kamienia (marmur, porfir, granit), wypalanej gliny (terakota) lub metalu (brąz), służyło kilku różnym celom. Nazwą tą (pochodzącą od lavabrum) określano przede wszystkim rodzaj typowego dla wyposażenia term basenu – szeroką i płaską misę na wodę, którą w caldarium polewano się korzystając z gorącej łaźni, oczyszczając przy tym ciało z osadów i potu przy pomocy skrobaczki (strigilis). Dokładniejsze wskazania dotyczące usytuowania w architekturze term tego obiektu, wykonywanego ozdobnie z brązu albo marmuru, podaje Witruwiusz (De architectura V 10,4). Na ogół niezdobione, zazwyczaj usytuowane było w północnej części caldarium, w niszy nakrytej półkolistą kopułą ze zdobieniami. Kolista misa labrum odkrytego w tzw. starych termach pompejańskich, o ponad 2-metrowej średnicy, osadzona była na wysokim (ok. 1 m) cokole. Wspomniane przez Stacjusza srebrne labrum w luksusowych łaźniach (balnea) Klaudiusza Etruskusa było stale zasilane wodą doprowadzaną srebrnymi rurami. Niezwykle dekoracyjny charakter takich obiektów decydował o tym, iż nierzadko wykorzystywano je do zdobienia okazałych rezydencji arystokracji rzymskiej. W późnym antyku kamienne labra ukształtowane w postaci podłużnych, obłych wanien, ze względu na trwałość materiału często wykorzystywano wtórnie w charakterze sarkofagów (jak np. w przypadku obiektu pochodzącego z mauzoleum Hadriana czy z mauzoleum Teodoryka Wielkiego w Rawennie) lub wielkich chrzcielnic kościelnych (jak w katedrze mediolańskiej). Nazywano tak również ozdobny basen przeznaczony do zbierania wody wypływającej z fontanny. Potem coraz częściej nazwę tę odnoszono także do naczynia z wodą oczyszczającą (lustralną) umieszczanego przy wejściu do świątyni do rytualnych ablucji. W późniejszym czasie obiekt ten i obyczaj został przejęty przez chrześcijaństwo w postaci kościelnej kropielnicy. Ponadto w gospodarstwie domowym nazywano tak szerokie, płaskie naczynie przeznaczone do przechowywania oliwy w osobnym pomieszczeniu gospodarczym (tzw. cella olearia), a niekiedy wina (w cella vinea); przez Kolumellę (De re rustica XII 15,3) zbiorniki te są określane jako fictila labra. Wspomina też o nich Katon w De agri cultura oraz Wergiliusz w Georgikach. (pl)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage disambiguates
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
