| rdfs:comment
| - ملك الملوك هو لقب استخدمته العديد من الممالك والإمبراطوريات على مر التاريخ. وكانت بداية ظهور هذا اللقب في منطقة الشرق الأدنى القديم. ويكافئ هذا اللقب على نطاق واسع لقب إمبراطور الذي كان يستخدم في وقت لاحق. (ar)
- Ŝahanŝaho (malnovperse ĥŝájathija ĥŝájathijánam, mezperse kaj parthe Ŝáhán ŝáh, novperse شاهنشاه) aŭ grandreĝo estis tradicia titolo de iranaj regantoj en antikva epoko kun signifo de reĝo de reĝoj. Uzis ĝin kaj la persaj aĥemenidoj kaj sasanidoj, kaj regantoj de parta dinastio de arzakidoj. La esprimo reĝo de reĝoj estas uzitaj en multaj aliaj kulturoj kaj civilizoj kiaj ĉe la Imperio Malio. (eo)
- Xahanxah (persieraz: شاهنشاه, Shāhanshāh, «Erregeen errege» ) persiar titulu monarkikoa da. Batzuetan Xah-rekin nahasten da, persiar gobernariek erabilitako antzerako titulua, Errege esan nahi duena. Bambixnan bambixn («Erreginen erregina») zen erreginen izendapena. Akemenestar Inperioan erabiltzen hasia, arsazidarrek eta sasandarrek ere baliatu zuten. (eu)
- Rajadiraja atau Raja di atas segala raja (bahasa Sanskerta: राजाधिराज, rajadhiraja; Asiria šar šarrāni; bahasa Ibrani: מֶלֶךְ מְלָכִים, melek mĕlakîm; bahasa Persia: شاهنشاه, syāhansyāh; bahasa Yunani: Βασιλεὺς Βασιλέων, Basileus Basileōn; Aksara Ge'ez: ንጉሠ ነገሥት, Nəgusä Nägäst; Bahasa Turk Kuno: 𐰴𐰍𐰣, Qaghan) adalah sebuah ekspresi untuk "raja agung" atau . Kata tersebut diyakini berasal dari rumpun bahasa Semitik (berbanding dengan superlatif-superlatif Kitab Kidung Agung dan Ruang Mahakudus), namun kata tersebut juga diadopsi dalam tradisi Persia (Shahanshah), dan Kristen. (in)
- ( 다른 뜻에 대해서는 왕중왕 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 왕중왕(王中王, 아카드어: 𒈗𒊭𒈗𒈨𒌍 샤르 샤라니, 페르시아어: شاهنشاه 샤한샤, 산스크리트어: महाराजाधिराज 마하라자디라자, 히브리어: המלך של המלכים, 그으즈어: ንጉሠ ነገሥት 느구서 너거스트)은 고대 서아시아와 남아시아 문화권에서 쓰이던 군주의 호칭으로, 황제에 버금가는 칭호이다. 기독교에서는 예수 그리스도를 일컫는 말로 쓰이기도 한다. (ko)
- Król królów – tradycyjny tytuł używany przez monarchów aspirujących do władzy uniwersalnej lub zwierzchnictwa nad innymi władcami. Stosowany głównie na Bliskim Wschodzie. Po raz pierwszy formuła ta pojawiła się w starożytnej Mezopotamii, gdzie jeden z władców dynastii akadyjskiej nosił imię Šar-kali-šarrī, co w języku akadyjskim oznacza król wszystkich królów. (pl)
- Shahanshah (persiska: شاهنشاه, "Shâhanshâh", även "Shah-in-shah") var en persisk härskartitel, betydande "konungarnas konung". Det motsvarar ungefärligen titeln kejsare då båda har en värdighet högre än kungar. (sv)
- Шахинша́х или шаханша́х (др.-перс. 𐎧𐏁𐎠𐎹𐎰𐎡𐎹 𐏐 𐎧𐏁𐎠𐎹𐎰𐎡𐎹𐎴𐎠𐎶 xšāyaθiya xšāyaθiyānām, пехл. šāhān šāh, перс. شاهنشاه [shāhanshāh] — «царь царей») — древний персидский (мидийского происхождения, заимствованный Ахеменидами), позже иранский монархический титул, приблизительно соответствующий европейскому титулу императора. Титулование — Его Императорское Величество. (ru)
- 王中之王（古希臘語：βασιλευς των βασιλευοντων；英語：King of Kings），又譯為諸王之王、萬王之王、众王之王，源自古代近東地區的帝國統治者稱號，大致相當於皇帝。在基督教中，也以這個稱號來稱呼耶穌基督。埃塞俄比亚帝國的佐迪图女皇帝，曾使用這個稱號的變體「眾王之女王」（Queen of Kings）。 (zh)
- Xahanxà (persa: شاهَنشاه, ‘rei de reis’), fou un títol principalment persa originat durant la dinastia aquemènida. Va continuar amb els arsàcides i el sassànides; sota aquestos el príncep hereu es titulava Kuixan Xah, rei de Kuixan. Les reines eren les bambixnan bambixn (‘reina de reines’). El títol de xahanxà fou readoptat par la dinastia Pahlavi. Reza I de l'Iran i Muhammad Reza Pahlevi el van portar fins a la proclamació de la república islàmica a l'Iran. (ca)
- Šáhanšáh či šáhinšáh (staropersky 𐎧𐏁𐎠𐎩𐎰𐎡𐎩𐏐𐎧𐏁𐎠𐎩𐎰𐎡𐎩𐎠𐎴𐎠𐎶 [chšájathija chšájathijánám], středopersky a parthsky [šáhán šáh], novopersky شاهنشاه [šáhanšáh]) byl tradiční titul íránských vládců ve starověku s významem král králů. Užívali ho jak perští Achaimenovci a Sásánovci, tak vládcové parthské dynastie Arsakovců. Slovo chšájathija (šáh), překládané do češtiny jako král, je patrně médského původu a doslova označuje muže „vyznamenaného vládou“. Titul jako takový převzali Peršané z Urartu, jeho počátky jsou však patrně mezopotámské. (cs)
- Ein Großkönig (griechisch: ὁ μέγας βασιλεύς ho megas basileus bzw. häufiger βασιλεύς, ohne Artikel; lateinisch rex regum ‚König der Könige‘) ist ein König, der über mehrere andere Könige gebietet. Schon die Herrscher von Akkad ließen sich als „Großkönig“ oder König der Könige titulieren, wie auch die Könige der Hethiter und von Assyrien (Šarru rabû šarru). Selbst die Herrscher kleinerer Königreiche, wie des neohethitischen Tabal oder von Urartu, nannten sich Großkönig, wenn sie über mehrere andere Fürsten geboten. (de)
- Šâhanšâh (persa: شاهنشاه; Rey de Reyes) es un título monárquico persa utilizado por primera vez por los gobernantes del Imperio aqueménida. Su primer titular fue Ciro el Grande (r. 559-530 a. C.) y es una derivación del título Sah, traducido literalmente como rey. Ambos títulos fueron utilizados por las diversas dinastías iraníes, aunque también fueron adoptados por algunos gobernantes extranjeros. La mayoría de los historiadores creen que Alejandro Magno adoptó el título real persa de Sahansah. (es)
- King of Kings was a ruling title employed primarily by monarchs based in the Middle East. Though most commonly associated with Iran (historically known as Persia in the West), especially the Achaemenid and Sasanian Empires, the title was originally introduced during the Middle Assyrian Empire by king Tukulti-Ninurta I (reigned 1233–1197 BC) and was subsequently used in a number of different kingdoms and empires, including the aforementioned Persia, various Hellenic kingdoms, Armenia, Georgia, and Ethiopia. (en)
- Le titre de roi des rois (ou « grand roi ») est un titre honorifique qui fut utilisé par de nombreux souverains au cours de l'histoire. Il trouve son origine dans le Proche-Orient ancien, et il équivaut peu ou prou au terme empereur. (fr)
- Re dei re o gran re (in persiano antico , xšāyaθiya) era il nome usato dai Greci per chiamare lo scià dell'impero persiano, in quanto figura di comando che gode di assoluti poteri in campo politico, ma che può vantare anche una notevole caratura spirituale, ergendosi anche al di sopra della classe sacerdotale. Il titolo di re dei re era già stato utilizzato da popolazioni più antiche come gli Accadi, gli Assiri e i Babilonesi, ma fu solo con il vastissimo impero medo di Persia e il suo successore, l'impero achemenide, che raggiunse il suo massimo sviluppo. Storicamente i re dei re si autoproclamavano con titoli molto prestigiosi con dagli Accadi, ad esempio "Re dei quattro angoli del mondo", "Re del mondo", "Re dell'universo", "Re delle terre / di tutte le terre", "Re del cielo e della ter (it)
- Koning der Koningen (Perzisch: شاهنشاه) is een titel die gebruikt werd door verschillende monarchieën en rijken doorheen de geschiedenis. De titel komt uit het Midden-Oosten. Het is in grote lijnen het equivalent van de latere titel keizer. De Perzische titel voor een koning der koningen is sjahansjah, waar het vooral gebruikt werd door het Perzische Achaemenidische Rijk maar ook andere Perzische Rijken zoals de Sassaniden Safawieden en voor het laatst de Pahlavi dynastie, waar het verwees naar een vorst die heerste over andere vorsten die een schatplichtige of een beschermende positie hadden. (nl)
- Rei dos Reis ou Rei de Reis (em persa médio: šāhān šāh, em latim: Rex Regum ou Rex autem regibus; em grego: Βασιλιά των βασιλιάδων; em farsi: شاهنشاه, Šâhanšâh ou Shahanshah, xainxá) é uma posição monárquica soberana (de chefe-de-estado que ocupa um sólio) que foi utilizado ao longo da história por diversas monarquias e por um império, o Otomano. Teve sua origem no antigo Oriente Médio; Antes mesmo de Roma, que foi o primeiro império a existir. Quem era rei dos reis, tinha a importância política igual à do título nobiliárquico de imperador, surgido posteriormente em Roma, na antiguidade clássica. Seu adjetivo é o real, ainda que rei e rei dos reis, não sejam a mesma coisa; e seu adjetivo jamais foi o imperial, que é o adjetivo exclusivo de um imperador. Ser rei dos reis, era tido como ser (pt)
- Цар Царів або Шахиншах — титул, який використовувався в кількох монархіях та імперіях в античні часи, та, згодом, за часів середньовіччя використовувався у тюркських об'єднаннях (каган — хан ханів, який у тогочасному світі дорівнював титулу імператор). Титул вперше було запроваджено на Близькому Сході. Назва згадується в Єврейській Біблії (מלך מלכיא), застосована до Навуходоносора (Набу-кудуррі-уцур) і Артаксеркса. У Данила 2:37, Данило тлумачить сон Навуходоносора, про те, що «Тобі, царю, цар царів, якому Бог небесний дарував царство, владу, і силу, і славу» (uk)
|
,_c._645-635_BC,_British_Museum_(16722368932).jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)