| rdfs:comment
| - Kārlis Ulmanis fou un polític letó, que va néixer el 4 de setembre de 1877, a , al sud de Letònia, llavors sota domini rus, i va morir el 20 de setembre de 1942 a la Presó de Krasnovodsk dins la Unió Soviètica, avui en dia Türkmenbaşy al Turkmenistan. Va ser un dels polítics letons més destacats durant el període d'entreguerres i la independència de Letònia abans de la Segona Guerra Mundial de 1918 a juny de 1940. Va exercir quatre vegades com a primer ministre, l'últim com a cap d'un règim autoritari, durant el qual va adoptar posteriorment també el títol de President de Letònia. (ca)
- كارليس أولمانيس (باللاتفية: Kārlis Ulmanis) (و. 1877 – 1942 م) هو سياسي، ودبلوماسي من لاتفيا . (ar)
- Kārlis Augusts Vilhelms Ulmanis (4. září 1877, – 20. září 1942, Krasnovodsk) byl významný politik meziválečného Lotyšska, prezident Lotyšska v letech 1936–1940, několikrát též zastával funkci premiéra (1918–1921, 1925–1926, 1931, 1934–1940) a ministra zahraničních věcí (1926, 1931, 1934–1936). Zemřel v sovětském vězení. (cs)
- Kārlis Ulmanis (* 23. Augustjul. / 4. September 1877greg. in Bērze, Gouvernement Kurland, Kaiserreich Russland; † 20. September 1942 in Krasnowodsk, Sowjetunion) war ein lettischer Politiker. Er war mehrfach Ministerpräsident von Lettland (1918–1921, 1925–1926, 1931, 1934–1940), ab 1934 mit diktatorischen Vollmachten, ab 1936 auch Staatspräsident von Lettland. (de)
- Kārlis ULMANIS (naskiĝis la 23-an de aŭgusto[jul.]/ 4-an de septembro 1877[greg.], mortis la 20-an de septembro 1942) estis latvia politikisto. Li estis unua ĉefministro de Latvio kaj prezidanto en 1936–1940. Li agis kiel ministro pri militoj. Ekde 1934 li atentis sian landon kiel diktatoro. Ulmanis mortis en mallibereco en Sovetunio en 1942. En 1907 - 1913 li loĝis en Usono. Dum unua mondmilito li redaktis gazeton Zeme. Li apogis organizojn, kiuj helpis latviajn rifuĝintojn. En 1917 li estis unu de fondintoj de kunigo de latviaj terkultivistoj. Li apogis multe sendependigon de Latvio. Li estis filo de agrikultura familio. (eo)
- Kārlis Augusts Vilhelms Ulmanis ( 1877 - 1942 ) Letoniako Sobietar okupazioa baino lehengo azken presidentea izan zen, 1936 eta 1940ren artean. Agronomia ikasi zuen Zürichen (Suitzan) eta Leipzigeko Unibertsitatean ( Alemania ). 1905eko iraultzaren ondoren Estatu Batuetan erbesteratu zen. 1913an amnistia jaso zuen eta 1917an sortu Letoniako Nekazarien Batasuna sortu zuen. Letonia Errusiarekiko independentzia deklaratu zuenean 1918an, lehen presidente izendatu zuten. Kargua okupatu zuen 1918-20, 1925-26, 1931-32 eta 1936-40 artean. 1940an boterea utzi zuen Sobietar ultimatumaren aurretik, eta atxilotu eta deportatu zuten. 1942an hil zen disenteriazKrasnovodskeko espetxean, gaur egun Turkmenistanen. (eu)
- Kārlis Augusts Vilhelms Ulmanis ([ˈkaːrlis ˈɑuɡusts ˈvilxɛlms ˈuɫmɑnis]; 4 September 1877 – 20 September 1942) was a Latvian politician. He was one of the most prominent Latvian politicians of pre-World War II Latvia during the Interwar period of independence from November 1918 to June 1940. He served four times as prime minister, the last time as the head of an authoritarian regime, during which he subsequently also adopted the title of President of Latvia. The legacy of his dictatorship continues to divide public opinion in Latvia today. (en)
- Kārlis Ulmanis est un homme d'État letton, né le 4 septembre 1877, à Bērze, en Zemgale, dans le sud de la Lettonie, alors sous domination russe et mort le 20 septembre 1942 dans la prison de Krasnovodsk (aujourd'hui Türkmenbaşy), en Union soviétique, actuellement au Turkménistan. (fr)
- Kārlis Augusts Vilhelms Ulmanis (4 September 1887 – 20 September 1942) adalah salah satu politikus Latvia paling menonjol sebelum Perang Dunia II pada dari November 1918 sampai Juni 1940. Ia menjabat empat kali sebagai Perdana Menteri, terakhir kali sebagai kepala rezim otoritatian. Warisan kediktatorannya masih membagi opini publik di Latvia. (in)
- Kārlis Augustus Vilhelms Ulmanis è stato un politico lettone. Nel 1905 partecipò alla rivoluzione poi soffocata nel sangue; il fallimento dei rivoluzionari lo costrinse a rifugiarsi negli USA per poi rimpatriare nel 1913. Fondatore del Partito lettone dei contadini, fu primo ministro della Lettonia dal 1918 (indipendenza) al 1934. Nel 1936 divenne presidente della Lettonia, ma nel 1940 fu arrestato dai Russi e la Lettonia venne annessa all'Unione Sovietica. Deportato in Turkmenistan, lì morì dimenticato da tutti in una prigione russa nel 1942. (it)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)