| rdfs:comment
| - Charles Marie Joseph Bédier (París, 28 de gener de 1864 - Le Grand-Serre, Droma, 29 d'agost de 1938) fou un romanista francès, especialista en critica textual i literatura medieval. (ca)
- Charles Marie Joseph Bédier (28. ledna 1864 Paříž – 29. srpna 1938 ) byl francouzský filolog, romanista, literární historik, kritik a profesor, žák zakladatele romanistických studií Gastona Parise. (cs)
- جوزيف أدولف بيدييه (بالفرنسية: Joseph Adolphe Bédier) هو كاتب ومؤرخ فرنسي ولد في يوم 28 يناير 1864 في باريس لعائلة من أصل بريتوني، والده أدولف بيدييه هو محامي، أمضى طفولته في ريونيون، درس التاريخ الفرنسي الوسيط في جامعة فريبورغ في سويسرا وحصل على درجة البروفيسور من كلية فرنسا في سنة 1893، إختص بدراسة أغاني البطولة في العصور الوسطى وعن أشعار . درس قصة تريستان وإيزولت ونشيد رولاند، في سنة 1920 أصبح عضواً في أكاديمية اللغة الفرنسية وبقي عضواً فيها إلى وفاته، وفي سنة 1929 أصبح عضواً في الأكاديمية الأمريكية للفنون والعلوم. توفي في 29 أغسطس 1938 في قرية في فرنسا. (ar)
- Joseph Bédier (París, 28 de enero de 1864 – 29 de agosto de 1938) fue un escritor y filólogo francés. Es considerado uno de los romanistas más influyentes de principios del siglo XX. (es)
- Joseph Bédier (28 January 1864 – 29 August 1938) was a French writer and scholar and historian of medieval France. (en)
- Charles Marie Joseph Bédier, né le 28 janvier 1864 à Paris 6e et mort le 29 août 1938 au Grand-Serre dans la Drôme, est un philologue romaniste français, spécialiste de la littérature médiévale. Sa famille est d’origine bretonne mais s’est installée dès 1744 à l’île de la Réunion. Bien que né à Paris, il retourne passer son enfance à La Réunion après le décès de son père alors qu’il n’est âgé que de quatre ans. Il devient professeur de littérature française du Moyen Âge. Il publie de nombreux textes médiévaux en français moderne, tels que Tristan et Iseut (1900), La Chanson de Roland (1921), les Fabliaux (1893). Il est élu membre de l'Académie française en 1920. (fr)
- Joseph Bédier (Parigi, 28 gennaio 1864 – Le Grand-Serre, 29 agosto 1938) è stato un filologo francese. (it)
- Charles Marie Joseph Bédier (Parijs, 28 januari 1864 - Le Grand-Serre, 29 augustus 1938) was een Frans literatuurhistoricus. Hij was een specialist van de Franse literatuur in de middeleeuwen; de moderne theorieën in verband met de fabel en de chanson de geste zijn aan zijn onderzoeken ontleend. (nl)
- Joseph Bédier fr.: /ʒɔzɛf bedje/ (ur. 28 stycznia 1864 w Paryżu, zm. 29 sierpnia 1938 w Grand-Serre) – francuski mediewista, pisarz i krytyk literacki. (pl)
- Жозе́ф Бедье́ (фр. Joseph Bédier, 28 января 1864, Париж — 29 августа 1938, , департамент Дром) — французский филолог-медиевист. (ru)
- Жозеф Бедьє (фр. Joseph Bédier; 28 січня 1864, Париж — 29 серпня 1938, Гран-Серр, Рона-Альпи) — французький філолог-медієвіст. (uk)
- Charles Marie Joseph Bédier (* 28. Januar 1864 in Paris; † 29. August 1938 in Le Grand-Serre) war ein französischer Romanist. Bédier lehrte mittelalterliche französische Literatur an verschiedenen Universitäten (1889–1891 Universität Freiburg (Schweiz), ca. 1903 Collège de France in Paris). In seinem bekanntesten Werk Les légendes épiques erklärt er das Entstehen der Heldenepen mit den Örtlichkeiten der Pilgerwege (»Pilgerstraßen-Theorie«). (de)
- Charles Marie Joseph Bédier, nasceu em 28 de janeiro de 1884 em Paris e morreu em 19 de agosto de 1938 em Grand-Serre, foi um filólogo romanista francês, especialista em literatura medieval. Sua família é de origem bretã, mas se estabeleceu na Ilha da Reunião em 1744. Embora tenha nascido em Paris, passou sua infância na Ilha da Reunião após a morte de seu pai, quando tinha apenas quatro anos. Tornou-se professor de literatura francesa da Idade Média e publicou muitos textos medievais em francês moderno, como Tristão e Isolda (1900), A Canção de Rolando (1921), les (1893). Foi eleito membro da Academia Francesa em 1920. (pt)
- Charles Marie Joseph Bédier, född 28 januari 1864, död 29 augusti 1938, var en fransk författare, mest känd för sin moderniserade version av Tristan och Isolde. Bédier studerade under Gaston Paris, blev 1889 professor i Fribourg, 1891 i Caen, 1893 i Paris samt 1910 sin lärares efterträdare vid Collège de France. 1921 efterträdde han Edmond Rostand som ledamot av Franska akademin. Liksom Paris ägnade han sig åt studiet av den franska medeltidsdiktningen, och har författat flera viktiga arbeten på området, bland annat Les fabliaux (1898) och Les légendes épiques (fyra band, 1908-1913, ny omarbetad upplaga 1914-1921). Han ägnade sig även åt studier av samtida litteraturhistoria. En del av dessa uppsatser samlades i verket Études critiques (1903). Han verkade även som redaktör och utgav verket (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)