| rdfs:comment
| - Giovanni Rizocopo, (tagliaradici in greco) (... – ...; fl. VIII secolo), è stato un funzionario bizantino fu esarca di Ravenna dal 705 circa al 710. (it)
- Johannes III Rizocopo was exarch van Ravenna van ca.710 tot 711. (nl)
- João III Rizócopo foi um exarca de Ravena em 710. (pt)
- Jan III Rizocopo – egzarcha Rawenny w latach 710-711. Za jego krótkich rządów miała miejsce ekspedycja karna przeciw Rawennie z rozkazu cesarza Justyniana II. (pl)
- Иоанн III Ризокоп — экзарх Равенны с 710 по 711 год. С возвращением императора Юстиниана II к власти начались преследования тех, кто поддерживал его свержение. В 709 году стратиг Феодор по приказанию императора прибыл в Равенну и захватил городскую знать вместе с архиепископом Феликсом. Захваченные аристократы были доставлены в Константинополь, где большинство из них было казнено, а архиепископ Феликс был ослеплён. После того как известия о расправе достигли Равенны в городе началось вооружённое восстание. В ходе восстания экзарх Иоанн Ризокоп погиб. (ru)
- Joan III Rizocop (en llatí Joannes Rizocopus) fou exarca de Ravenna del 710 al 711. Després de la restauració de l'emperador romà d'Orient Justinià II, aquest va enviar una força militar per recuperar Ravenna. Sembla que alguns destacats membres de l'Exarcat havien estat involucrats en la revolta que va enderrocar Justinià i quan va tornar al poder va decidir venjar-se de tota la ciutat. L'arquebisbe va ser arrestat juntament amb altres ciutadans destacats i portat a Constantinoble. Les forces ocupants van saquejar i cremar la ciutat. Fou nomenat nou exarca Entiqui. (ca)
- Johannes Rizocopus war ein oströmischer Patricius und Exarch von Ravenna ca. 710. Nach dem Aufstand gegen den Exarchen Theophylactus spricht einiges dafür, dass in den ersten Jahren der zweiten Regierung Justinians II. (705–711) abermals kein Exarch in Italien war. Erst während Papst Konstantin I. zum Kaiser nach Konstantinopel reiste (Oktober 710), wurde er vom Exarchen Johannes Rizocopus in Neapel empfangen. Nach der Weiterreise des Papstes ging Johannes Rizocopus über Rom, wo er mehrere Würdenträger des Papstes hinrichten ließ, nach Ravenna. Hier starb er, wie der Liber Pontificalis berichtet, als Strafe für seine Untaten einen äußerst schimpflichen Tod. Ein gewisser Georgios hatte sich an die Spitze einer Rebellion gesetzt und Ravenna für unabhängig von Konstantinopel erklärt. Der Aufs (de)
- Ο Ιωάννης Γ΄ ο Ριζοκόπος ήταν βυζαντινός αξιωματούχος, πατρίκιος και Έξαρχος Ραβένας από το 710 έως το 711. Ο Ιωάννης διορίστηκε έξαρχος σε μία εποχή που υπήρχε αναταραχή στο εξαρχάτο και στάσεις. Αποβιβάστηκε στην Νάπολη με πιστά σε αυτόν στρατεύματα, όπου συνάντησε τον Πάπα Κωνσταντίνο όπου ανταποκρίθηκε σε μια αυτοκρατορική κλήτευση στην Κωνσταντινούπολη. Ο Ιωάννης στη συνέχεια προχώρησε προς τη Ραβέννα μέσω Ρώμης, όπου «έκοψε τον λαιμό" σε αρκετούς ανώτερους παπικούς αξιωματούχους, σύμφωνα με το "Liber Pontificalis". Ο Ρίτσαρντς εξηγεί αυτή τη βίαιη πράξη σαν μια προσπάθεια να λεηλατήσουν το παπική θησαυροφυλάκιο. (el)
- John III Rizocopus (Latin: Iohannes Rizocopus; Greek: Ιωάννης Ριζοκόπος, translit. Iōánnēs Rizokópos) was Exarch of Ravenna from 710 until his death one year later in 711. Following the restoration of the Byzantine Emperor Justinian II, he sent a military force to savage Ravenna. "Apparently," writes Jeffrey Richards, "some prominent Ravennates were involved in the revolt which overthrew Justinian and when he returned to power he determined to revenge himself on the entire city." The Archbishop Felix was arrested with other prominent citizens and taken to Constantinople, and the city plundered and burned. (en)
- Juan III Rizocopo (en latín, Ioannes Rizocopus) fue un exarca de Rávena entre 710 y 711. Tras la restauración en el trono del emperador bizantino Justiniano II, este envió una fuerza militar para atacar Rávena. Para Jeffrey Richards, "Aparentemente, algunos prominentes señores de la ciudad de Rávena estuvieron involucrados en la revuelta que derrocó a Justiniano (en 695) y cuando regresó al poder decidió vengarse de toda la ciudad". El arzobispo Félix de Rávena fue arrestado con otros ciudadanos principales y llevados a Constantinopla, y Rávena fue saqueada e incendiada. (es)
- Jean III Rhizocope (?-710) fut un haut dignitaire byzantin, exarque de Ravenne entre 705 et 710. Lors de son retour sur le trône, l'empereur byzantin Justinien II envoya une force militaire saccager Ravenne. En effet, selon Jeffrey Richards, Justinien II avait été renversé en 695 par une révolte dans laquelle étaient impliqués plusieurs hauts dignitaires de Ravenne. Lorsque l'empereur revint au pouvoir en 705, il avait à cœur de se venger contre ceux qui l'avaient détrôné. L'archevêque Félix fut arrêté, et plusieurs citoyens importants de la ville emmenés à Constantinople, tandis que la ville était en grande partie pillée et ruinée. (fr)
|
| has abstract
| - Joan III Rizocop (en llatí Joannes Rizocopus) fou exarca de Ravenna del 710 al 711. Després de la restauració de l'emperador romà d'Orient Justinià II, aquest va enviar una força militar per recuperar Ravenna. Sembla que alguns destacats membres de l'Exarcat havien estat involucrats en la revolta que va enderrocar Justinià i quan va tornar al poder va decidir venjar-se de tota la ciutat. L'arquebisbe va ser arrestat juntament amb altres ciutadans destacats i portat a Constantinoble. Les forces ocupants van saquejar i cremar la ciutat. Com a resposta, els ciutadans i soldats de Ravenna es van rebel·lar encapçalats per Germànic, el fill de Johannicus, home preeminent que va ser un dels captius portats a Constantinoble. Joan Rizocop va ser nomenat exarca poc temps després, el 710, i va anar cap a Nàpols amb tropes lleials, on es va trobar amb el Papa Constantí I que anava a Constantinoble en resposta a una citació imperial. Joan llavors va marxar cap a Roma, on va "tallar el coll" a diversos alts càrrecs papals, segons el Liber Pontificalis. Probablement aquesta acció estava relacionada amb la voluntat de l'emperador de reprimir l'oposició papal a la política religiosa de l'Imperi després del Concili de Trullo. Joan Rizocop va tornar a Ravenna, on va morir poc després, encara que no es coneixen els detalls. El Liber Pontificalis diu que a Ravenna "pel judici de Déu sobre les seves accions abominables va tenir [Joan] una mort ignominiosa". Si la seva mort va ser deguda a una malaltia o a una revolta dels habitants de Ravenna és impossible de determinar, però és més probable la revolta, ja que es va fer una expedició punitiva encapçalada per l'estrateg de Sicília, Teodor, que va empresonar i executar els líders de la revolta inclòs l'arquebisbe Fèlix, que va ser deportat a Constantinoble, cegat i exiliat a Crimea. Davant d'aquests fets, la ciutat es va tornar a revoltar i un tal Giorgius fou nomenat cap dels rebels. Cervia, Forlì, Forlimpopoli, i altres ciutats se'ls van unir. Encara que l'enviament de forces romanes d'Orient va poder posar fi a la revolta. No se sap com va acabar, però Ravenna ja havia tornat a l'obediència pocs mesos després, quan el cap de l'emperador Justinià II, destronat i executat pel nou emperador Filípic, va desfilar pels carrers de la capital de l'exarcat. Fou nomenat nou exarca Entiqui. (ca)
- Ο Ιωάννης Γ΄ ο Ριζοκόπος ήταν βυζαντινός αξιωματούχος, πατρίκιος και Έξαρχος Ραβένας από το 710 έως το 711. Ο Ιωάννης διορίστηκε έξαρχος σε μία εποχή που υπήρχε αναταραχή στο εξαρχάτο και στάσεις. Αποβιβάστηκε στην Νάπολη με πιστά σε αυτόν στρατεύματα, όπου συνάντησε τον Πάπα Κωνσταντίνο όπου ανταποκρίθηκε σε μια αυτοκρατορική κλήτευση στην Κωνσταντινούπολη. Ο Ιωάννης στη συνέχεια προχώρησε προς τη Ραβέννα μέσω Ρώμης, όπου «έκοψε τον λαιμό" σε αρκετούς ανώτερους παπικούς αξιωματούχους, σύμφωνα με το "Liber Pontificalis". Ο Ρίτσαρντς εξηγεί αυτή τη βίαιη πράξη σαν μια προσπάθεια να λεηλατήσουν το παπική θησαυροφυλάκιο. Ο Ιωάννης συνέχισε προς την Ραβένα, όπου πέθανε λίγο μετά, αν και οι λεπτομέρειες του θανάτου του δεν έχουν καταγραφεί. Το "Liber Pontificalis" λέει ότι στη πέθανε στην Ραβέννα από ατιμωτικό θάνατο έπειτα από την κρίση του Θεού για τις αποτρόπαιες πράξεις του. Είτε ο θάνατός του οφείλεται σε ασθένεια ή κάποια εξέγερση από τους κατοίκους της Ραβέννα είναι αδύνατο να καθοριστεί, αλλά το τελευταίο είναι πιο πιθανό, δεδομένης της μετέπειτα αποστολής εκστρατείας τιμωρίας. Οι στρατηγός της Σικελίας, Θεόδωρος, τοποθετήθηκε επικεφαλής του Εξαρχάτου, φυλάκισε και εκτέλεσε τους ηγέτες της εξέγερσης, όπως ο Αρχιεπίσκοπος Φέλιξ, ο οποίος απελάθηκε στη Κωνσταντινούπολη, τυφλώθηκε και εξορίστηκε στην Κριμαία. (el)
- Johannes Rizocopus war ein oströmischer Patricius und Exarch von Ravenna ca. 710. Nach dem Aufstand gegen den Exarchen Theophylactus spricht einiges dafür, dass in den ersten Jahren der zweiten Regierung Justinians II. (705–711) abermals kein Exarch in Italien war. Erst während Papst Konstantin I. zum Kaiser nach Konstantinopel reiste (Oktober 710), wurde er vom Exarchen Johannes Rizocopus in Neapel empfangen. Nach der Weiterreise des Papstes ging Johannes Rizocopus über Rom, wo er mehrere Würdenträger des Papstes hinrichten ließ, nach Ravenna. Hier starb er, wie der Liber Pontificalis berichtet, als Strafe für seine Untaten einen äußerst schimpflichen Tod. Ein gewisser Georgios hatte sich an die Spitze einer Rebellion gesetzt und Ravenna für unabhängig von Konstantinopel erklärt. Der Aufstand, dem sich auch andere Orte des Exarchats anschlossen, wurde vielleicht erst unter Kaiser Philippikos Bardanes niedergeschlagen. (de)
- John III Rizocopus (Latin: Iohannes Rizocopus; Greek: Ιωάννης Ριζοκόπος, translit. Iōánnēs Rizokópos) was Exarch of Ravenna from 710 until his death one year later in 711. Following the restoration of the Byzantine Emperor Justinian II, he sent a military force to savage Ravenna. "Apparently," writes Jeffrey Richards, "some prominent Ravennates were involved in the revolt which overthrew Justinian and when he returned to power he determined to revenge himself on the entire city." The Archbishop Felix was arrested with other prominent citizens and taken to Constantinople, and the city plundered and burned. In response, the citizens and soldiers of Ravenna rebelled, making one George the son of Johannicus their leader, whose father was one of the captives taken to Constantinople. John was appointed Exarch not long after this, and landed at Naples with loyal troops, where he encountered Pope Constantine responding to an Imperial summons to Constantinople. John then proceeded to Ravenna by way of Rome, where he "cut the throats" of several senior papal officials, according to the Liber Pontificalis. Richards explains this violent act by pointing out "the inclusion of the papal steward and the papal treasurer among the victims suggests a bid to plunder the papal treasury." John Rizocopus continued to Ravenna, where he died shortly after, although the details are not recorded. The Liber Pontificalis does record that in Ravenna "by God's judgment on his atrocious deeds he [John] died an ignominious death". Whether his death was due to illness or a revolt by the Ravennese is impossible to determine, but the latter is more likely, given the subsequent dispatch of a punitive expedition. The strategos of Sicily, Theodore, was placed in charge of the latter, and imprisoned and executed the leaders of the Ravennese revolt, including Archbishop Felix, who was deported to Constantinople, blinded and exiled to the Crimea. (en)
- Juan III Rizocopo (en latín, Ioannes Rizocopus) fue un exarca de Rávena entre 710 y 711. Tras la restauración en el trono del emperador bizantino Justiniano II, este envió una fuerza militar para atacar Rávena. Para Jeffrey Richards, "Aparentemente, algunos prominentes señores de la ciudad de Rávena estuvieron involucrados en la revuelta que derrocó a Justiniano (en 695) y cuando regresó al poder decidió vengarse de toda la ciudad". El arzobispo Félix de Rávena fue arrestado con otros ciudadanos principales y llevados a Constantinopla, y Rávena fue saqueada e incendiada. Ante esto, los ciudadanos y soldados de Rávena se rebelaron, y convirtieron en líder a Jorge (Giorgius), hijo de Johannicus, uno de los cautivos llevados a Constantinopla y varias ciudades, incluidas Cervia, Forlì y Forlimpopoli, se unieron a la revuelta. Al poco tiempo, Juan sería nombrado exarca de Rávena, dirigiéndose con sus tropas leales a Nápoles, donde se encontró con el papa Constantino que había sido convocado por el emperador, y por no disgustarle, accedió a una reunión en Constantinopla. Posteriormente, Juan se dirigió a Rávena pasando por Roma, donde 'cortó las gargantas' de varios altos funcionarios papales, según el Liber Pontificalis. Richards explica este acto violento señalando que 'la inclusión del mayordomo papal y el tesorero papal entre las víctimas, sugiere un intento de saquear el tesoro papal'. Juan Rizocopo continuó su marcha hacia Rávena, continuando con sus actos sangrientos hasta que murió poco después, aunque los detalles de la misma no están registrados. El Liber Pontificalis narra que en Rávena, 'por el juicio de Dios sobre sus actos atroces él [Juan] murió de una muerte ignominiosa'. No ha sido posible determinar si su muerte se debió a una enfermedad o a una revuelta de los ravenenses, aunque esto último es lo más probable, dado el envío posterior de una expedición punitiva. El strategos de Sicilia, Teodoro, fue puesto a cargo de la expedición y ejecutó a los líderes de la revuelta de los ravenenses, excepto al arzobispo Félix, que fue deportado a Constantinopla, cegado y exiliado a Crimea. (es)
- Jean III Rhizocope (?-710) fut un haut dignitaire byzantin, exarque de Ravenne entre 705 et 710. Lors de son retour sur le trône, l'empereur byzantin Justinien II envoya une force militaire saccager Ravenne. En effet, selon Jeffrey Richards, Justinien II avait été renversé en 695 par une révolte dans laquelle étaient impliqués plusieurs hauts dignitaires de Ravenne. Lorsque l'empereur revint au pouvoir en 705, il avait à cœur de se venger contre ceux qui l'avaient détrôné. L'archevêque Félix fut arrêté, et plusieurs citoyens importants de la ville emmenés à Constantinople, tandis que la ville était en grande partie pillée et ruinée. En réaction, les citoyens et les soldats de Ravenne se rebellèrent et nommèrent un certain Georges à leur tête, dont le père était un des prisonniers emmené à Constantinople. C'est alors que Jean III Rhizocope fut nommé exarque de Ravenne. Il débarqua d'abord avec des troupes loyalistes à Naples, où il rencontra le pape Constantin, qui fut convoqué à Constantinople. Jean se dirigea ensuite vers Ravenne en passant par Rome, où il fit égorger plusieurs fonctionnaires du pape, selon le Liber Pontificalis. Richards explique cet acte en mettant en avant le fait que l'intendant et le trésorier du pape faisaient partie des victimes, ce qui permet de supposer qu'il existait un complot visant à piller le trésor papal. Jean III Rhizocope arriva enfin à Ravenne, où il écrasa la révolte. Selon le Liber Pontificalis, Jean reçut à Ravenne en 710 « une mort ignominieuse en condamnation de ses actes atroces ». (fr)
- Giovanni Rizocopo, (tagliaradici in greco) (... – ...; fl. VIII secolo), è stato un funzionario bizantino fu esarca di Ravenna dal 705 circa al 710. (it)
- Johannes III Rizocopo was exarch van Ravenna van ca.710 tot 711. (nl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)