rdfs:comment
| - Ο Ιωάννης, γαλλ. Jean (απεβ. Δεκέμβριος 1300) από τον Οίκο τού Μονφόρ ήταν κύριος τού Καστρ-αν-Αλμπιζουά, λα Φερτέ-αλαί, Μπρετανκούρ και κόμης τού Σκουιλάτσε στην Καλαβρία (1270-1300). (el)
- Jan van Montfort (overleden te Foggia op 1 december 1300) was van 1270 tot aan zijn dood heer van Castres en graaf van Squillace. Hij behoorde tot het huis Montfort-l'Amaury. (nl)
- Johann von Montfort (französisch: Jean de Montfort; † 1. Dezember 1300 in Foggia), war Graf von Squillace sowie Herr von Castres, La Ferté-Alais und Bréthencourt. Er war ein Sohn des Philipp II. von Montfort und der Johanna von Lévis-Mirepoix. Johann war drei Mal verheiratet:
* mit Isabella Meletta, Tochter des Kämmerers Manfredo Maletta und Urenkelin Kaiser Friedrichs II.;
* mit Giovanna di Fasanella, Tochter des Pandolfo di Fasanella;
* mit Marguerite de Beaumont, Tochter und Erbin des Pierre de Beaumont, Graf von Montescaglioso. (de)
- Jean de Montfort (died December 1300) was count of Squillace, seigneur of la Ferté-Alais, of Bréthencourt, and of Castres-en-Albigeois from 1270 to 1300. He was the son of Philippe II de Montfort, count of Squillace, Lord of La Ferté Alais, of Bréthencourt and of Castres, and of Jeanne de Lévis-Mirepoix. He succeeded his father on his death in 1270 in Tunis in the course of the Eighth Crusade. He went to the kingdom of Naples where he was named captain-general of Calabria, in 1299. He died the following year, having had no issue despite marrying three times: (en)
- Jean de Montfort, mort en décembre 1300, fut comte de Squillace, seigneur de la Ferté-Alais, de Bréthencourt, et de Castres-en-Albigeois de 1270 à 1300. Il était fils de Philippe II de Montfort, comte de Squillace, seigneur de la Ferté Alais, de Bréthencourt et de Castres et de Jeanne de Lévis-Mirepoix. Il succédà à son père mort en 1270 à Tunis au cours de la huitième croisade. Il vécut dans le royaume de Naples où il fut nommé capitaine général de Calabre, en 1299. Il mourut l'année suivante, sans avoir eu d'enfants et malgré trois mariages : (fr)
- Жан де Монфор (Jean de Montfort) (ум. в декабре 1300) — сеньор Ферте-Але, Бретанкура и Кастра с 1270, . Сын Филиппа II де Монфора и Жанны де Леви-Мирпуа. В 1270 г. наследовал отцу, умершему в Тунисе во время Восьмого крестового похода. Жил в Неаполе, где рядом находились его итальянские владения — графства Скуиллаче и Монтескальозо. Участвовал в войнах, которые вёл Карл I Анжуйский. В отдельные периоды занимал должности коннетабля и великого камергера. С 1291 г. капитан генерал Неаполя. Умер 1/3 декабря 1300 г. в Фоджии, похоронен там же, 29 июня 1305 г. перезахоронен в Кастре. (ru)
|
has abstract
| - Ο Ιωάννης, γαλλ. Jean (απεβ. Δεκέμβριος 1300) από τον Οίκο τού Μονφόρ ήταν κύριος τού Καστρ-αν-Αλμπιζουά, λα Φερτέ-αλαί, Μπρετανκούρ και κόμης τού Σκουιλάτσε στην Καλαβρία (1270-1300). (el)
- Johann von Montfort (französisch: Jean de Montfort; † 1. Dezember 1300 in Foggia), war Graf von Squillace sowie Herr von Castres, La Ferté-Alais und Bréthencourt. Er war ein Sohn des Philipp II. von Montfort und der Johanna von Lévis-Mirepoix. Nach dem Tod seines Vaters auf dem Kreuzzug von 1270 übernahm Johann dessen Erbe. Er gehörte dem französischen Adel im Königreich Sizilien an, der sich dort seit der Eroberung des Karl von Anjou etabliert hatte. Er unterstützte seinen Vetter Guy de Montfort bei dessen Rehabilitierung, nachdem dieser 1271 den englischen Prinzen Henry of Almain ermordet hatte. 1273 übernahm Johann das Amt des königlichen Kämmerers. Nach dem Ausbruch der sizilianischen Vesper 1282 nahm er am Kampf gegen den König von Aragón teil. Dabei stand er ab 1285 dem Regenten (Generalkapitän) Robert von Artois zur Seite, welcher das Königreich Neapel während der Abwesenheit König Karls II. regierte. Nachdem Robert von Artois im Herbst 1291 nach Frankreich abgereist war, wurde Johann zu dessen Nachfolger im Amt des Generalkapitäns des Königreichs ernannt und nahm somit an der Seite des Königs die höchste Position im Staat ein. Johann war drei Mal verheiratet:
* mit Isabella Meletta, Tochter des Kämmerers Manfredo Maletta und Urenkelin Kaiser Friedrichs II.;
* mit Giovanna di Fasanella, Tochter des Pandolfo di Fasanella;
* mit Marguerite de Beaumont, Tochter und Erbin des Pierre de Beaumont, Graf von Montescaglioso. Da er keine Kinder hatte fielen seine französischen Besitzungen an seine Schwester Eleonore und deren Ehemann, Graf (Haus Montoire). Die Grafschaft Squillace fiel an die sizilianisch-neapolitanische Krone. (de)
|