| rdfs:comment
| - Siakanie (jabłonkowanie, sziakanie) ist die gleiche (halbweiche) Aussprache der Zischlaute ś, ć, ź, dź und š, č, ž, dž. Es kommt in den Teschener Mundarten in der Jablunkover Region sowie in einigen goralischen Mundarten in der Slowakei vor. Entstanden ist es vermutlich durch die Vermischung schlesischer und kleinpolnischer Siedler. Ein typisches Beispiel ist der folgende Satz:
* Masina jedzie po sinach do Ciesina i piści. (de)
- Jabłonkowanie (Polish: [jabwɔŋkɔˈvaɲɛ]) or siakanie (Polish: [ɕaˈkaɲɛ]) is a regional phonological feature of the Polish language. It consists of the merger of the series of retroflex sibilants /ʂ/, /t͡ʂ/, /ʐ/, /d͡ʐ/ ⟨sz, cz, ż, dż⟩ and palatal sibilants /ɕ/, /t͡ɕ/, /ʑ/, /d͡ʑ/ ⟨ś, ć, ź, dź⟩ into a phonetically-intermediate series [ʃʲ], [t͡ʃʲ], [ʒʲ], [d͡ʒʲ] (sometimes written ⟨śz, ćz, źż, dźż⟩). It is named after the of Polish (named after the town of Jabłonków in Cieszyn Silesia). It occurs in a number of other Polish subdialects. (en)
- Jabłonkowanie (sziakanie, siakanie) – zjawisko polegające na pomieszaniu lub spłynięciu się spółgłosek dziąsłowych (szumiących: [ʂ, tʂ, ʐ, dʐ] tj. sz, cz, ż, dż) z palatalnymi (ciszące: [ɕ, tɕ, ʑ, dʑ] tj. ś, ć, ź, dź) w pośredni szereg – [ʃʲ, tʃʲ, ʒʲ, dʒʲ] tj. śz, ćz, źż, dźż, np. śzćzekaćz – szczekać i ściekać, śzare śzano, ćzarne ćziele. Występuje w dialekcie śląskim w gwarze jabłonkowskiej (w pobliżu Jabłonkowa – stąd nazwa), w okręgu opawskim i w oraz w dialekcie mazowieckim w gwarach malborsko-lubawskich, ostródzkich i warmińskich. Jest wynikiem dążenia do ograniczenia liczby spółgłosek palatalnych, które w innych gwarach polskich wyraziło się mazurzeniem, kaszubieniem lub, jak w języku literackim, depalatalizacją szeregów Š´ i C´. (pl)
- Яблонкова́ние (польск. jabłonkowanie, sziakanie, siakanie) — фонетическое явление в польском языке, похожее на мазурение и кашубение. В яблонковании происходит смешение твёрдых шипящих (cz, sz, ż, dż) c палатализованными (ć, ś, ź, dź) в промежуточные звуки — śz, ćz, źż, dźż ([ʃʲ, tʃʲ, ʒʲ, dʒʲ]), например: śzćzekaćz — szczekać i ściekać, śzare śzano, ćzarne ćziele. Яблонкование является результатом стремления ограничить число палатализованных согласных в речи, которое в других польских говорах выразилось мазурением, кашубением, либо, как в литературном языке, депалатализацией согласных š’ и č’. Яблонкованием также иногда называют манеру выговаривать ś вместо sz (в некоторых диалектах), например, śpagat, śnurek, śklonka вместо szpagat, sznurek, szklanka. (ru)
|
| has abstract
| - Siakanie (jabłonkowanie, sziakanie) ist die gleiche (halbweiche) Aussprache der Zischlaute ś, ć, ź, dź und š, č, ž, dž. Es kommt in den Teschener Mundarten in der Jablunkover Region sowie in einigen goralischen Mundarten in der Slowakei vor. Entstanden ist es vermutlich durch die Vermischung schlesischer und kleinpolnischer Siedler. Ein typisches Beispiel ist der folgende Satz:
* Masina jedzie po sinach do Ciesina i piści. (de)
- Jabłonkowanie (Polish: [jabwɔŋkɔˈvaɲɛ]) or siakanie (Polish: [ɕaˈkaɲɛ]) is a regional phonological feature of the Polish language. It consists of the merger of the series of retroflex sibilants /ʂ/, /t͡ʂ/, /ʐ/, /d͡ʐ/ ⟨sz, cz, ż, dż⟩ and palatal sibilants /ɕ/, /t͡ɕ/, /ʑ/, /d͡ʑ/ ⟨ś, ć, ź, dź⟩ into a phonetically-intermediate series [ʃʲ], [t͡ʃʲ], [ʒʲ], [d͡ʒʲ] (sometimes written ⟨śz, ćz, źż, dźż⟩). It is named after the of Polish (named after the town of Jabłonków in Cieszyn Silesia). It occurs in a number of other Polish subdialects. The feature is linked to the process of dispalatalization (reducing of the number of palatalized consonants) similar to the phenomena of mazurzenie and in other dialects. (en)
- Jabłonkowanie (sziakanie, siakanie) – zjawisko polegające na pomieszaniu lub spłynięciu się spółgłosek dziąsłowych (szumiących: [ʂ, tʂ, ʐ, dʐ] tj. sz, cz, ż, dż) z palatalnymi (ciszące: [ɕ, tɕ, ʑ, dʑ] tj. ś, ć, ź, dź) w pośredni szereg – [ʃʲ, tʃʲ, ʒʲ, dʒʲ] tj. śz, ćz, źż, dźż, np. śzćzekaćz – szczekać i ściekać, śzare śzano, ćzarne ćziele. Występuje w dialekcie śląskim w gwarze jabłonkowskiej (w pobliżu Jabłonkowa – stąd nazwa), w okręgu opawskim i w oraz w dialekcie mazowieckim w gwarach malborsko-lubawskich, ostródzkich i warmińskich. Jest wynikiem dążenia do ograniczenia liczby spółgłosek palatalnych, które w innych gwarach polskich wyraziło się mazurzeniem, kaszubieniem lub, jak w języku literackim, depalatalizacją szeregów Š´ i C´. Siakanie może również oznaczać mającą charakter ogólnodialektalny wymowę ś zamiast sz, głównie w wyrazach obcych, np. śpagat, śnurek, śklonka zamiast szpagat, sznurek, szklanka. (pl)
- Яблонкова́ние (польск. jabłonkowanie, sziakanie, siakanie) — фонетическое явление в польском языке, похожее на мазурение и кашубение. В яблонковании происходит смешение твёрдых шипящих (cz, sz, ż, dż) c палатализованными (ć, ś, ź, dź) в промежуточные звуки — śz, ćz, źż, dźż ([ʃʲ, tʃʲ, ʒʲ, dʒʲ]), например: śzćzekaćz — szczekać i ściekać, śzare śzano, ćzarne ćziele. Яблонкование является результатом стремления ограничить число палатализованных согласных в речи, которое в других польских говорах выразилось мазурением, кашубением, либо, как в литературном языке, депалатализацией согласных š’ и č’. Яблонкованием также иногда называют манеру выговаривать ś вместо sz (в некоторых диалектах), например, śpagat, śnurek, śklonka вместо szpagat, sznurek, szklanka. Яблонкование встречается в (отсюда название) и силезского диалекта, в мазовецких немазуракающих говорах (любавских, острудских и варминских говорах мазовецкого диалекта), а также в мальборских говорах великопольского диалекта. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
