| rdfs:comment
| - Hillel ben Samuel (c. 1220 – Forlì, c. 1295) was an Italian physician, philosopher, and Talmudist. He was the grandson of the Talmudic scholar Eliezer ben Samuel of Verona. (en)
- Hillel ben Samuel da Verona (1220 – Forlì, 1295) è stato un rabbino, filosofo e medico italiano, noto anche come Lelio di Samuele o Hillel di Forlì. (it)
- Хиллель бен Самуэль (ивр. הלל בן שמואל, ок. 1220 — ок. 1295) — средневековый врач, талмудист, философ. (ru)
- Hillel ben Samuel (* um 1220; † um 1295) auch Hillel von Verona oder Hillel von Forlì genannt, war ein während des späten 13. Jahrhunderts in Italien wirkender Arzt und philosophierender Theologe. Er setzte sich kritisch mit averroistischen Ansichten seiner Zeit auseinander, trat zwar im Maimonidesstreit für die säkulare Bildung ein, bekämpfte aber (wie die zeitgenössischen Scholastiker, deren Werke er teilweise kannte und auch übersetzte) zugleich den Averroismus als Gefährdung der Religion. (de)
- Hillel ben Samuel (ĉ. 1220 – ĉ. 1295) estis klera juda rabeno, naskiĝinta en Verono, Italio, kie li estis disĉiplo de . Li interesiĝis kaj praktikis medicinon, kaj verkis pri teologio kaj filozofio Li aktivis en la polemiko pri la akcepto aŭ malakcepto de la penso de Moseo Maimonido, de multaj tiamaj judoj akuzita pri troa raciismo ĉar li klarlitere subtenis la poziciojn de la granda majstro, ankaŭ per sia verko Tagmulé ha-Nefesh (aŭ Tagmulei ha-Nefesh) (Pri la rekompensoj de la animo), kiel li skribas en Forlì (Italio), en 1288-1291. En tiu verko, fakte, li priskribas la Leĝajn moralajn devojn laŭ la vidpuntoj de Maimonido, kiun li jam igis sia majstro . Laŭ li, la intelekto estas la aktuala formo de la animo kaj ties gvidas ĉiujn agojn, kaj ne ĝenerala formo indenta por ĉiuj homoj (vidu: (eo)
|
| has abstract
| - Hillel ben Samuel (ĉ. 1220 – ĉ. 1295) estis klera juda rabeno, naskiĝinta en Verono, Italio, kie li estis disĉiplo de . Li interesiĝis kaj praktikis medicinon, kaj verkis pri teologio kaj filozofio Li aktivis en la polemiko pri la akcepto aŭ malakcepto de la penso de Moseo Maimonido, de multaj tiamaj judoj akuzita pri troa raciismo ĉar li klarlitere subtenis la poziciojn de la granda majstro, ankaŭ per sia verko Tagmulé ha-Nefesh (aŭ Tagmulei ha-Nefesh) (Pri la rekompensoj de la animo), kiel li skribas en Forlì (Italio), en 1288-1291. En tiu verko, fakte, li priskribas la Leĝajn moralajn devojn laŭ la vidpuntoj de Maimonido, kiun li jam igis sia majstro . Laŭ li, la intelekto estas la aktuala formo de la animo kaj ties gvidas ĉiujn agojn, kaj ne ĝenerala formo indenta por ĉiuj homoj (vidu: pasiva intelekto en Averoeso. "Skiza resumo de la verko troviĝas, anglalingve, en [1]. Il Tagmulé ha-Nefesh influenza, tra gli altri, anche il rabbino . . Ĉiam en Forlì, Hillel verkis la du famajn leterojn al la juda (Isaak ben Mordekai), kiu estis la unua juda kuracisto de la papo (dum la papado de Nikolao la 4-a), lin invitante ne adheri al la movado puŝanta por la kondamno de la doktrinoj de Maimonido: en tiu verko estas defendata la instruo de Maimonido, laŭ kiu en judismo valoras nur la mosea Leĝo kaj ne la tradicia voĉa-komenta, talmuda Leĝo. Hillel konis tre bone kaj la hebrean penson kaj tiu araban kaj tiun kristanan; aparte, li estis altirita de la filozofiaj metodo kaj tezoj de Tomaso de Akvino tiom ke oni lin difinos, poste, la “unua juda tomisto de la historio” [2]. Fakte, aparte, en sia Tagmulé ha-Nefesh, li enhavas vastan tradukon el De Unitate Intellectus (Pri la unueco de la Intelekto) de Tomaso, el kiu reprenas ankaŭ argumentojn por pruvi la individuan senmortecon de la animo. Ankaŭ se Hillel eble ne naskiĝis en Verono, li estis ĉiukaze reprezentanto de gibelina, do, porimperia, simila al tiu Verona, superpovo. Tion pruvas la fakto ke mem decidas trapasi la lastajn vivjarojn en tiu fortreso de gibelismo kiu estis la urbo Forlì de la kaj de la imperia konsilisto . Hillel Studis pri Talmudo en Barcelono kun kaj pri medicino en Montpeliero. Laŭ diversaj historiistoj, Hillel, en Capua (Kampanjo, Italio), ekzercis fortan influon sur la fama mistikulo, lin helpante plikonsideri Moseon Maimonidon. Ege probablas, krome, ke liaj verkoj kaj penso povis influi sur Dante Alighieri, pro iuj paralelismoj videblaj inter la Dia Komedio kaj judaj aŭtoroj. Oni deduktas ke Dante almenaŭ konis la verkojn de Hillel [3]. La dato de la morto ne estas konata. (eo)
- Hillel ben Samuel (* um 1220; † um 1295) auch Hillel von Verona oder Hillel von Forlì genannt, war ein während des späten 13. Jahrhunderts in Italien wirkender Arzt und philosophierender Theologe. Er setzte sich kritisch mit averroistischen Ansichten seiner Zeit auseinander, trat zwar im Maimonidesstreit für die säkulare Bildung ein, bekämpfte aber (wie die zeitgenössischen Scholastiker, deren Werke er teilweise kannte und auch übersetzte) zugleich den Averroismus als Gefährdung der Religion. Sein Buch tagmule ha-nefesch („Vergeltungen der Seele“) steht z. T. unter direktem Einfluss von Schriften des Dominicus Gundissalinus und kritisiert vor allem die averroistische Lehre vom aktiven Intellekt. (de)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)