| rdfs:comment
| - Francis Herbert Wenham (Kensington, 1824 – 1908) fue un ingeniero marino británico que estudió los problemas del vuelo tripulado. (es)
- Francis Herbert Wenham (1824 – 1908) è stato un ingegnere, inventore e pioniere dell'aviazione inglese. Depositò, nel corso della sua vita, numerosi brevetti: la più importante delle sue invenzioni fu probabilmente il progetto del primo microscopio stereoscopico davvero efficace, che risale agli anni intorno alla metà del XIX secolo. Nel campo dell'aviazione è ricordato per aver progettato, costruito e sperimentato nel 1871 la prima galleria del vento della storia, oltre che per aver effettuato una serie di importanti scoperte di aerodinamica e per aver escogitato una serie di soluzioni tecniche destinate ad avere applicazioni importanti. (it)
- フランシス・ウェナム（Francis Herbert Wenham、1824年 – 1908年）は、イギリスの船舶技術者である。有人飛行に関する先駆的な論文を1866年の最初の王立航空協会で発表した。 ケンジントンに軍医の息子として生まれた。船舶用エンジン、船のスクリューやエンジン、高圧ボイラーの設計の仕事で働いた。顕微鏡の改良の研究も行った。航空の研究は余暇に行われた。 1866年の王立航空協会で発表された論文、"Aerial Locomotion"で示されたグライダーの構想図は、翼面積と構造の強さの面から複葉機の利点を示し、操縦者は腹ばいで搭乗するメリットを示したもので、王立航空協会の会誌に掲載され、1890年代にオクターブ・シャヌートの"Progress In Flying Machines"などに転載されて、ライト兄弟などに影響を与えた。ウェナムは1858年に多葉のグライダーを作ってテストしたが、強風にあおられて飛行することはできなかった。1866年に多葉機の特許を得た。 1871年にウェナムとジョン・ブラウニングは世界最初の風洞を作り、模型実験して翼のアスペクト比が大きいほうが、抗力と揚力の比が優れていることを見出した。 (ja)
- Фрэнсис Герберт Уэнем (англ. Francis Herbert Wenham, в рос. и сов. литературе – Уенгам, Уенхем, Уэнхем; 1824 —1908) – британский инженер и учёный, , один из основателей Воздухоплавательного общества Великобритании (впоследствии – Королевского воздухоплавательного общества) . В 1871 году построил первую в мире аэродинамическую трубу для исследования аэродинамических характеристик крыла. Внёс вклад в изучение аэродинамики крыла летательных аппаратов. Пытался (безуспешно) осуществить полёт на летательных аппаратах тяжелее воздуха собственной постройки. Вклад Уэнема в развитие идеи аэродинамического летательного аппарата был высоко оценён Уилбуром Райтом. (ru)
- Francis Herbert Wenham, (✰ Kensington, 1824;✝ Local desconhecido, 1908) foi um engenheiro naval britânico, filho de um cirurgião do Exército, que estudou a questão do voo tripulado e escreveu um influente e perspicaz trabalho acadêmico que ele apresentou no primeiro encontro da Royal Aeronautical Society em Londres em 1866. (pt)
- Francis Herbert Wenham född 1824 död 1908, var en brittisk ingenjör. Wenham genomförde flygförsök med en glidfarkost där fem vingar var monterade ovanför varandra. Wenham hade före byggandet studerat fåglarnas rörelse vid flygning. Flygförsöken misslyckades, men han skrev därefter avhandlingen Aerial Locomotion där han framför sina teorier om betydelsen av korrekt välvning av vingen och att lyftkraften är koncentrerad till vingprofilens främre del. (sv)
- Ο Φράνσις Χέρμπερτ Ουένχαμ (αγγλικά: Francis Herbert Wenham, 1824, – 1908) ήταν Βρετανός ναυπηγός ο οποίος μελέτησε το πρόβλημα των επανδρωμένων πτήσεων και συνέγραψε μια οξυδερκή και σημαίνουσα ακαδημαϊκή εργασία την οποία παρουσίασε στην πρώτη συνέλευση της Βασιλικής Αεροναυτικής Εταιρείας στο Λονδίνο το 1866. Ο συγγραφέας βιβλίων σχετικών με την αεροπορία Κάρολ Γκρέι ανέφερε πως το έργο του Ουένχαμ αποτέλεσε πιθανώς σημαντική επιρροή για τους αδελφούς Ράιτ: (el)
- Francis Herbert Wenham (1824, Kensington – 1908) was a British marine engineer who studied the problem of human flight and wrote a perceptive and influential academic paper, which he presented to the first meeting of the Royal Aeronautical Society in London in 1866. He was the son of a British army surgeon. Aviation writer Carroll Gray says Wenham's work may have been an important influence on the Wright brothers: (en)
|
| has abstract
| - Ο Φράνσις Χέρμπερτ Ουένχαμ (αγγλικά: Francis Herbert Wenham, 1824, – 1908) ήταν Βρετανός ναυπηγός ο οποίος μελέτησε το πρόβλημα των επανδρωμένων πτήσεων και συνέγραψε μια οξυδερκή και σημαίνουσα ακαδημαϊκή εργασία την οποία παρουσίασε στην πρώτη συνέλευση της Βασιλικής Αεροναυτικής Εταιρείας στο Λονδίνο το 1866. Ο Ουένχαμ γεννήθηκε το 1824 στο Κένσιγκτον, το οποίο τότε ήταν αγροτική περιοχή κοντά στο Λονδίνο. Ήταν γιος χειρουργού του βρετανικού στρατού ξηράς και από μικρή ηλικία έδειξε έντονο ενδιαφέρον στα μηχανικά συστήματα. Η επαγγελματική του σταδιοδρομία ξεκίνησε στα 17 του, όταν έλαβε υποτροφία σε εταιρεία ναυπηγικής στο Μπρίστολ. Αυτό ήταν και το επίσημο επάγγελμα του για όλη του τη σταδιοδρομία, ενώ η πρώτη του κατασκευή ήταν ένας σωληνοειδής λέβητας για ένα μικρό ατμόπλοιο, το οποίο ήταν επίσης σχεδιασμένο από τον ίδιο. Το ατμόπλοιο αυτό χρησιμοποιήθηκε στην Αίγυπτο. Ωστόσο το πρώτο του δίπλωμα ευρεσιτεχνίας δεν σχετιζόταν με τη ναυπηγική, αλλά επρόκειτο για μια συσκευή η οποία απέτρεπε την τυχαία εκπυρσοκρότηση ενός όπλου. Η επιστημονική εργασία του Ουένχαμ, με τίτλο "Aerial Locomotion" («Αεροπλοΐα») δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Βασιλικής Αεροναυτικής Εταιρείας και αναδημοσιεύθηκε σε ευρείας κυκλοφορίας περιοδικά αεροναυτικού περιεχομένου τη δεκαετία του 1890, μεταξύ των οποίων και το "Progress In Flying Machines" («Πρόοδος στις Ιπτάμενες Μηχανές») του Οκτάβ Σανούτ. Στην εργασία παρουσιάστηκε η έννοια των επαλλήλων πτερύγων σε μια ιπτάμενη μηχανή, κάτι που ο Ουένχαμ είχε δοκιμάσει το 1858 σε ένα ανεμόπτερο με πολλαπλές πτέρυγες, αν και δεν κατάφερε να πετάξει. Το 1866 κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το σχέδιο του, το οποίο έγινε η βάση για τον σχεδιασμό των διπλάνων, των τριπλάνων και των πολυπλάνων που χρησιμοποιήθηκαν την δεκαετία του 1890 ως ανεμόπτερα, και στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ως αεροπλάνα. Οι επάλληλες πτέρυγες αύξαναν το πεδίο άντωσης και δεν δημιουργούσαν δομικά προβλήματα με μεγάλου μήκους πτέρυγες. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές ο Τζον Στρινγκφέλοου είχε επηρεαστεί από τα έργα του Ουένχαμ ή ακόμη και από την προσωπική επικοινωνία μεταξύ τους όταν δημιούργησε το ατμοκίνητο τριπλάνο σε διαστάσεις μοντέλου το οποίο εκτέθηκε δημόσια στην διεθνή έκθεση του το 1868. Ο Ουένχαμ δοκίμασε για πρώτη φορά τις επάλληλες πτέρυγες το 1866 με ένα μοντέλο το οποίο έμοιαζε με βενετσιάνικη . Είχαν δοκιμαστεί διάφορες παραλλαγές χωρίς όμως επιτυχία, και έτσι ο Ουένχαμ αποφάσισε να κατασκευάσει μια μηχανή η οποία θα μπορούσε να σηκώσει έναν άνθρωπο. Την δοκίμασε νωρίς το βράδυ με συνθήκες αύρας. Όμως ο ίδιος αιφνιδιάστηκε όταν, όπως έγραψε, «Μια ξαφνική ριπή αέρα παρέσυρε το πειραματικό αεροσκάφος, το οποίο μεταφέρθηκε σε κοντινή απόσταση». Μια απόπειρα με μονοπλάνο την ίδια χρονιά ήταν άνευ σημασίας (Flying Machines, 1911). Το 1871 ο Ουένχαμ και ο συνεργάτης του σχεδίασαν και κατασκεύασαν αυτό που πιθανώς ήταν η πρώτη αεροδυναμική σήραγγα του κόσμου. Τα πειράματά τους έδειξαν πως οι πτέρυγες με μεγάλη —μακρές και στενές—είχαν καλύτερη αναλογία άντωσης προς οπισθέλκουσα από ότι οι μικρότερες αλλά πλατύτερες πτέρυγες με την ίδια περιοχή άντωσης. Γράφοντας για το έργο του αυτό, ο Ουένχαμ ήταν πιθανώς ο πρώτος επιστήμονας που χρησιμοποίησε την λέξη «αεροπλάνο». Ο συγγραφέας βιβλίων σχετικών με την αεροπορία Κάρολ Γκρέι ανέφερε πως το έργο του Ουένχαμ αποτέλεσε πιθανώς σημαντική επιρροή για τους αδελφούς Ράιτ: Είναι εντυπωσιακό να σημειωθεί ότι τουλάχιστον τέσσερα σημαντικά στοιχεία του σχεδιασμού εναερίων οχημάτων που πρότεινε ο Ουένχαμ το 1866 εμφανίζονται στη σειρά επιτυχημένων ανεμοπτέρων των Ράιτ και στο Wright Flyer του 1903: 1) επάλληλες πτέρυγες, 2) κάθετα υποστηρίγματα μεταξύ των επαλλήλων πτερύγων, 3) η επικλινής θέση του χειριστή, όπως στο μοντέλο επάλληλων πτερύγων του Ουένχαμ, και 4) η στροφή εν πτήσει μπορούσε να επιτευχθεί δημιουργώντας περισσότερη άντωση στη μία πλευρά του αεροσκάφους συγκριτικά με την άλλη, χωρίς την χρήση ενός απλού πηδαλίου εκτροπής. Είναι επίσης σημαντικό να επαναλάβουμε πως η εργασία του Ουένχαμ με τίτλο "Aerial Locomotion" ήταν άμεσα διαθέσιμη στον Ουίλμπουρ Ράιτ (καθώς και στον Όρβιλ) μέσω του "Aeronautical Annual" («Ετήσιο Αεροναυτικό Λεύκωμα») του 1895, το οποίο το Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν πρότεινε στον Ουίλμπουρ Ράιτ τον Ιούνιο του 1899 (μαζί με άλλο υλικό αεροναυτικού περιεχομένου), και το οποίο σε σύντομο διάστημα απέκτησε και ανάγνωσε ο Ουίλμπουρ. Η αεροναυτική ήταν το «χόμπι» του Ουένχαμ. Στην εργασία του σχεδίαζε κινητήρες για πλοία, προπέλες, κινητήρες αερίου και θερμού αέρα, και λέβητες υψηλής πίεσης. Ο Ουένχαμ ήταν επίσης εξειδικευμένος στην χρήση των μικροσκοπίων. Δημοσίευσε αρκετές εργασίες σχετικά με το θέμα και σχεδίασε βάθρα, φακούς και πρίσματα, μερικά από τα οποία κατασκεύασε στη συνέχεια. Σε ηλικία 26 ετών μάλιστα είχε εκλεγεί μέλος της Μικροσκοπικής Εταιρείας του Ηνωμένου Βασιλείου. Έλαβε πληθώρα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για συσκευές ή εφευρέσεις σχετικές με την φωτογραφία, τις λάμπες αερίου και τα μουσικά όργανα, τα οποία συμπεριλαμβανόταν στα ενδιαφέροντά του. (el)
- Francis Herbert Wenham (Kensington, 1824 – 1908) fue un ingeniero marino británico que estudió los problemas del vuelo tripulado. (es)
- Francis Herbert Wenham (1824, Kensington – 1908) was a British marine engineer who studied the problem of human flight and wrote a perceptive and influential academic paper, which he presented to the first meeting of the Royal Aeronautical Society in London in 1866. He was the son of a British army surgeon. Wenham's trailblazing report, "Aerial Locomotion," was published in the Society's journal and reprinted in widely distributed aeronautical publications in the 1890s, including Octave Chanute's "Progress In Flying Machines". The paper introduced the idea of superposed wings in a flying machine, a concept that Wenham had tested in 1858 with a multiwing glider, although it did not actually fly. In 1866 he patented the design, which became the basis for biplanes, triplanes and multiplanes that took to the air as gliders in the 1890s, and as airplanes in the early decades of the 20th century. Superposed wings increased the lifting area and avoided the structural problems of excessive wing length. According to some sources John Stringfellow was influenced by Wenham's works or possibly even by his personal communication when creating his steam engine triplane model aircraft, which was demonstrated publicly at the international exhibition in the Crystal Palace in 1868. Wenham first tested superposed wings in 1866 with a model that resembled a Venetian blind. He tried several variants with some success, then decided to build a machine which could support a man. He tested it in the evening in a strong breeze. He was taken by surprise when, as he wrote, "A sudden gust caught up the experimenter, who was carried some distance from the ground". A monoplane attempt that same year was inconsequential (Flying Machines, 1911). In 1871 Wenham and colleague John Browning designed and constructed what was probably the world's first wind tunnel. Their experiments showed that high aspect ratio wings—long and narrow—had a better lift-to-drag ratio than short stubby wings with the same lifting area. Writing about his work, Wenham may have been the first scientist to use the word "aeroplane". Aviation writer Carroll Gray says Wenham's work may have been an important influence on the Wright brothers: It is striking to note that at least four significant aerial vehicle design elements suggested by Wenham in 1866 can be seen on the series of successful Wright gliders and on the 1903 Wright Flyer: 1) superimposed wings, 2) vertical upright supports between the superimposed wings, 3) the prone position of the operator, as in Wenham's design with superimposed wings, and 4) that turning in flight ought be accomplished by means of generating more lift on one side of the aerial vehicle than on the other, rather than through the use of a simple rudder. It is also important to restate that Wenham's paper "Aerial Locomotion" was readily available to Wilbur Wright (as well as to Orville) in the 1895 "Aeronautical Annual" which the Smithsonian Institution recommended to Wilbur Wright in June 1899 (along with other aeronautical reading material), and which he soon thereafter obtained and read. Aeronautics was Wenham's "spare time" pursuit. In his regular career he designed marine engines, ship's propellers, gas and hot air engines, and high pressure boilers. As an inventor of hot air engines, Wenham followed the principles of George Cayley. He also invented the Wenham gas lamp, which enjoyed a decade or two of popularity before being displaced by electric incandescent lighting. Wenham was highly skilled in the use of microscopes. He published many papers on the subject and designed stands, objective lenses and prisms, fabricating some of the latter himself. He was important in the history of photography, having given Francis Frith invaluable assistance in producing his 1856 photographs in Egypt. (en)
- Francis Herbert Wenham (1824 – 1908) è stato un ingegnere, inventore e pioniere dell'aviazione inglese. Depositò, nel corso della sua vita, numerosi brevetti: la più importante delle sue invenzioni fu probabilmente il progetto del primo microscopio stereoscopico davvero efficace, che risale agli anni intorno alla metà del XIX secolo. Nel campo dell'aviazione è ricordato per aver progettato, costruito e sperimentato nel 1871 la prima galleria del vento della storia, oltre che per aver effettuato una serie di importanti scoperte di aerodinamica e per aver escogitato una serie di soluzioni tecniche destinate ad avere applicazioni importanti. (it)
- フランシス・ウェナム（Francis Herbert Wenham、1824年 – 1908年）は、イギリスの船舶技術者である。有人飛行に関する先駆的な論文を1866年の最初の王立航空協会で発表した。 ケンジントンに軍医の息子として生まれた。船舶用エンジン、船のスクリューやエンジン、高圧ボイラーの設計の仕事で働いた。顕微鏡の改良の研究も行った。航空の研究は余暇に行われた。 1866年の王立航空協会で発表された論文、"Aerial Locomotion"で示されたグライダーの構想図は、翼面積と構造の強さの面から複葉機の利点を示し、操縦者は腹ばいで搭乗するメリットを示したもので、王立航空協会の会誌に掲載され、1890年代にオクターブ・シャヌートの"Progress In Flying Machines"などに転載されて、ライト兄弟などに影響を与えた。ウェナムは1858年に多葉のグライダーを作ってテストしたが、強風にあおられて飛行することはできなかった。1866年に多葉機の特許を得た。 1871年にウェナムとジョン・ブラウニングは世界最初の風洞を作り、模型実験して翼のアスペクト比が大きいほうが、抗力と揚力の比が優れていることを見出した。 (ja)
- Фрэнсис Герберт Уэнем (англ. Francis Herbert Wenham, в рос. и сов. литературе – Уенгам, Уенхем, Уэнхем; 1824 —1908) – британский инженер и учёный, , один из основателей Воздухоплавательного общества Великобритании (впоследствии – Королевского воздухоплавательного общества) . В 1871 году построил первую в мире аэродинамическую трубу для исследования аэродинамических характеристик крыла. Внёс вклад в изучение аэродинамики крыла летательных аппаратов. Пытался (безуспешно) осуществить полёт на летательных аппаратах тяжелее воздуха собственной постройки. Вклад Уэнема в развитие идеи аэродинамического летательного аппарата был высоко оценён Уилбуром Райтом. (ru)
- Francis Herbert Wenham, (✰ Kensington, 1824;✝ Local desconhecido, 1908) foi um engenheiro naval britânico, filho de um cirurgião do Exército, que estudou a questão do voo tripulado e escreveu um influente e perspicaz trabalho acadêmico que ele apresentou no primeiro encontro da Royal Aeronautical Society em Londres em 1866. (pt)
- Francis Herbert Wenham född 1824 död 1908, var en brittisk ingenjör. Wenham genomförde flygförsök med en glidfarkost där fem vingar var monterade ovanför varandra. Wenham hade före byggandet studerat fåglarnas rörelse vid flygning. Flygförsöken misslyckades, men han skrev därefter avhandlingen Aerial Locomotion där han framför sina teorier om betydelsen av korrekt välvning av vingen och att lyftkraften är koncentrerad till vingprofilens främre del. (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
