| rdfs:comment
| - In the West, a fan dance (i.e., a dance performed with fans) may be an erotic dance performance, traditionally by a woman, but not exclusively. Beyond eroticism it is a form of musical interpretation. The performer, sometimes entirely nude or apparently so, dances while manipulating two or more large fans that can be constructed from many different materials including ostrich feathers, silks, velvet, sequined and organza fabrics. The unifying factor in all are the spins, or fan staves, that give form to this prop. (en)
- Een waaierdans is een dans die wordt uitgevoerd met behulp van één of meer waaiers. Deze dansvorm wordt in verschillende landen uitgevoerd, en kan per land wat verschillen. Een bekend voorbeeld is de Koreaanse waaierdans, die geëvolueerd is vanuit dansen aan het hof tijdens de Joseon-periode. Tegenwoordig is deze traditionele dansvorm nog steeds populair in Korea. Ook in Spaanse en Portugese flamenco kunnen waaiers worden gebruikt. Een dansvorm die zeer verschilt van de vormen hierboven is de waaierdans die in het westen van Alaska populair is bij de traditionele -cultuur. (nl)
|
| has abstract
| - In the West, a fan dance (i.e., a dance performed with fans) may be an erotic dance performance, traditionally by a woman, but not exclusively. Beyond eroticism it is a form of musical interpretation. The performer, sometimes entirely nude or apparently so, dances while manipulating two or more large fans that can be constructed from many different materials including ostrich feathers, silks, velvet, sequined and organza fabrics. The unifying factor in all are the spins, or fan staves, that give form to this prop. In the 1970s gay men removed the solid pin at the center of the fan and replaced it with knotted string allowing for a fluid curvaceous movement. This disco art has been seen in San Francisco's Trocadero (perhaps first before the East's Paradise Garage), New York's Roseland Ballroom plus numerous circuit parties from 1996 “Jungle Red” Party in Cleveland to the White and Winter Parties of Miami and London's 1998 Red Heart's Ball. More difficult to construct (and manipulate) than the flags commonly used today, there are but a handful of artists, male and female, who occasionally exhibit this style of dance. The 1997 and 2016 Dance on the Pier images both give a closer look at a pair of medium-sized fans caught in fast motion. At times these fans travel in a simple elliptical pattern seen as a circle by the audience while further into the choreography one might see a perfect windmill, helicopter blades, a set of wings or even Carmen's skirt. Hiding the body to evade morality codes does not factor into this reinterpretation on what a fan dance might be, but they do stand as another symbolic protest to the fact that homosexuals were not permitted to dance together in public or private spaces in New York City for decades. To see a tribe of these dancers together is poetry in motion. Out of the Darkness, an annual AIDS remembrance event every December 1st hosted by AREA, GMHC and Heritage of Pride, sponsored by the Keith Haring Foundation, has included such a tribe of fan and flag dancers as opening and closing performers for the evenings ceremonies many times noting in their program that these are ritual dances done upon a persons death. It is also a dance seen at a child's first birthday celebration of life where people remember all the children who did not survive those early months as bodies adjust to living outside the womb. In the UK, the fan dance has also been used in the finals of the 2000 competition and for The Windmill in Soho where it replaced the tradition of nude tableaux which has since been replaced by table dancing. In 1998 Thelma Houston had 40 fan and flag dancers accompany her off the gangplank of the Queen of Hearts paddle wheel boat onto the stage at Chelsea Piers for the Dance on Manhattan fundraiser. Gloria Gaynor did similar the year prior with 16 men. Loleatta Holloway danced with just one man at the third of these annuals. (en)
- Een waaierdans is een dans die wordt uitgevoerd met behulp van één of meer waaiers. Deze dansvorm wordt in verschillende landen uitgevoerd, en kan per land wat verschillen. Een bekend voorbeeld is de Koreaanse waaierdans, die geëvolueerd is vanuit dansen aan het hof tijdens de Joseon-periode. Tegenwoordig is deze traditionele dansvorm nog steeds populair in Korea. Ook in Spaanse en Portugese flamenco kunnen waaiers worden gebruikt. Een dansvorm die zeer verschilt van de vormen hierboven is de waaierdans die in het westen van Alaska populair is bij de traditionele -cultuur. In het westen van Amerika is de waaierdans vaak een erotisch schouwspel, dat veelal door vrouwen wordt uitgevoerd. De danser danst met twee zeer grote waaiers (vaak van struisvogelveren), terwijl hij of zij naakt is of naakt lijkt. De opvoering draait om suggestie van het laten zien van de naaktheid. Het doel kan erotische opwinding zijn, maar kan ook geheel draaien om de schoonheid van de dans en de getalenteerdheid van de danser. In de jaren 30 werd populair met haar opvoeringen. Zij bleef tot aan haar 70ste levensjaar dansen met de waaiers.In de jaren 60 werden homoseksuele mannen geïnspireerd door de klassieke vormen van waaierdansen. Hun variaties worden ook wel fanning of fan spinning genoemd. (nl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
