| rdfs:comment
| - Ento laŭ esperantlingvaj vortaroj kiel PIV estas "abstraktaĵo, rigardata kiel reala ekzistaĵo", aŭ en pli vasta difino estas io ajn kio havas propran ekziston; sed ne devas temi pri materia ekzisto. Ekzemple do, ankaŭ ideoj, nombroj kaj ecoj estas entoj. La vorto estas specifa faka termino de filozofio, en neformala lingvaĵo ofte eblas anstataŭe uzi la pli konatan terminon "unuo". (eo)
- Izakia bere kabuz existitzen dena da. Izate hori izan daiteke subjektu gisa edo objektu gisa, gaur egun edo etorkizuneko balizko egoera batean, zehazki edo abstraktuki, fisikoki edo ez. Izakiak dira, esaterako, harriak, zenbakiak, hizkuntzak, mamuak, jainkoak, etab. Filosofian, ontologia deritzo izakien ikasketari. (eu)
- En filosofía, una entidad o ente (del latín: ens) es algo que es de alguna manera determinada, o que existe. El término «ente», así como el de ser es muy general y vago, ya que en la historia de la filosofía occidental se ha usado con diversos sentidos. Algunos autores recientes proponen una distinción entre los conceptos de ser (el acto de ser) y de ente (lo que es), entre los que están Martin Heidegger y Étienne Gilson. (es)
- Entitas adalah sesuatu yang memiliki keberadaan yang unik dan berbeda, walaupun tidak harus dalam bentuk fisik. , misalnya, biasanya dianggap juga sebagai suatu entitas. Dalam pengembangan sistem, entitas digunakan sebagai model yang menggambarkan komunikasi dan pemrosesan internal seperti misalnya membedakan dokumen dengan pemrosesan pesanan. (in)
- Een entiteit is iets dat een bestaan heeft. In het Latijn is een ens een zijnde en is de entitas het er zijn van een zijnde. Een entiteit kan zowel materieel als immaterieel (abstract) van aard zijn. Een materiële entiteit staat gelijk aan een, al dan niet levend, object. Een immateriële entiteit is bijvoorbeeld een wet, een idee, een vereniging, een verzameling. (nl)
- Entitet (av latin entitas, avledning av ens, 'det som är', pres. part. av esse, 'vara') är en i filosofin använd term för någonting överhuvudtaget; det måste alltså inte vara ett fysiskt ting, utan en entitet kan lika gärna utgöras av exempelvis en idé eller en teori, och understundom även mytologiskt väsen. Se speciellt Martin Heidegger. Enligt SAOL är betydelsen av ordet entitet: "väsen, ting, föremål". Särskilt används ordet entitet om någots varande som skilt från allt övrigt, som en särskild enhet. (sv)
- Суще — світоглядне поняття, яке у філософії розглядається в двох аспектах: з боку своєї визначеності, сутності, і з боку свого існування, буття. «Із розвитком критики метафізичних традицій суще протиставляється буттю, як тому, що лежить у підґрунті і поза межами сущого (Гайдеггер). Тлумачення буття через ототожнення його із сущим, за Гайдеггером, є неавтентичним способом філософування, який втілює метафізика». (uk)
- 實體（英語：Entity）是有可區別性且內於其自身而獨立存在的某種事物。但它不需是物理存在。尤其是抽象和也通常被視為實體。 實體可被看成是一包含有子集的集合。在哲學中，這種集合被稱為客體。 實體可被使用來指涉某個可能是人、動物、植物或真菌等不會思考的生命、無生命物體或信念等的事物。在這一方面，實體可以被視為一全包的詞語。 有時，實體被當做本質的廣義，不論即指的是否為物質上的存在，如時常會指涉到的無物質形式的實體－語言。更有甚者，實體有時亦指存在或本質本身。 在法律上，實體是指能具有權利和義務的事物。這通常是指法人，但也包括自然人。 (zh)
- الكيان هو شيء موجود في حد ذاته فعلا أو افتراضا، حيث أنه ليس من الضروري أن يكون الكيان ملموساً إذ يمكن اعتبار الأوصاف المجردة للأشياء والأفعال كائنات، كما أنه لا يشترط للكيان أن يصف الاشياء الحية فقط.في مجال الأعمال التجارية، يمكن للكيان أن يكون شخصاً أو إدارة معينة أو فريقاً أو شركة أو تعاونية. الغرض من هذه الكيانات هو 1.
* تعظيم الاستراتيجيات الضريبية 2.
* حماية المسؤولية 3.
* ضمان حماية الأصول 4.
* الحفاظ على الثروة من خلال ايجاد طرق متعددة للدخل 5.
* تحسين الفرص. (ar)
- Un ens al sentit filosòfic és tot allò que la seva existència és reconegut per algun sistema d'ontologia. És el participi present artificial del verb llatí esse (ésser), creat pels teòlegs escolastics. Un ens pot per tant ser concret, abstracte, particular o universal. És a dir, els ens no són només objectes quotidians com cadires o persones, sinó també propietats, relacions, esdeveniments, nombres, conjunts, proposicions, mons possibles, creences, pensaments, etc.
* Al sentit jurídic o al llenguatge quotidià ens és un sinònim per a entitat o institució. (ca)
- Entität (mittellateinisch entitas, zu spätlateinisch ens ‚seiend, Ding‘) ist in der Philosophie ein Grundbegriff der Ontologie, der in zwei Bedeutungen verwendet wird:
* Zum einen bezeichnet er etwas, das existiert, ein Seiendes, einen konkreten oder abstrakten Gegenstand. In diesem Sinn wird der Begriff der Entität in der Regel als Sammelbegriff verwendet, um so unterschiedliche Gegenstände wie Dinge, Eigenschaften, Relationen, Sachverhalte oder Ereignisse auf einmal anzusprechen. Dies ist die im zeitgenössischen Sprachgebrauch gängige Verwendung.
* Zum anderen kann er auch für das Wesen eines Gegenstandes im Sinne eines für das Dasein und die Identität des Gegenstands notwendigen Elements stehen. In dieser Hinsicht ist Entität dem klassischen Substanz-Begriff sinnverwandt. (de)
- An entity is something that exists as itself, as a subject or as an object, actually or potentially, concretely or abstractly, physically or not. It need not be of material existence. In particular, abstractions and legal fictions are usually regarded as entities. In general, there is also no presumption that an entity is animate, or present. The adjectival form is entitative. (en)
- Une entité, dans son sens le plus général, est une chose, un objet, ou une réalité, voire une substance au sens philosophique, toujours de nature et de propriétés indéterminées[réf. nécessaire], et apparemment dotée d'une forme d'individualité, d'identité ou d'unité. (fr)
- O particípio presente do verbo grego on, corresponde ao termo latino ens, traduzido por ente, na língua portuguesa. Nas demais línguas neolatinas, como o italiano, a etimologia entre os dois termos foi mantida ao longo dos séculos (italiano: ente e essere), enquanto em outras, como o inglês ou francês, utiliza-se um só verbo para ambas as palavras, o que, nos últimos decênios, foi alterado, com a introdução de neologismos - como por exemplo "étant" e "essente", no francês -, principalmente devido às noções de Martin Heidegger na filosofia. (pt)
- Су́щее — существительное, образованное от причастия «существующее», означает «то, что есть». В философии сущее рассматривается в двух аспектах — со стороны своей определённости, сущности, и со стороны своего существования, бытия. В славянских переводах Библии слово Сущий используется как имя Бога (Исх. 3:14). Этому соответствует представление Боэция, что бытие и сущность совпадают только в боге. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)