| rdfs:comment
| - Elir (en llatí Elyrus, en grec antic Έλυρος) va ser una ciutat del sud-oest de Creta, que Escílax de Carianda situa entre Cidònia i Lissos. Tenia un port, (Συΐα), que Esteve de Bizanci situa al sud de l'illa a 60 estadis a l'oest de Pikilassos. (ca)
- Η Έλυρος ήταν αρχαία πόλη στη νοτιοδυτική Κρήτη στον λόφο Κεφάλα, κοντά στο σημερινό χωριό Ροδοβάνι. Η Έλυρος γνώρισε περίοδο ακμής τουλάχιστον μέχρι την Ελληνική κλασσική περίοδο, από το 500 έως το 350 π.Χ.. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτή, η Έλυρος αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα αστικά κέντρα της νοτιοδυτικής Κρήτης, έχοντας πληθυσμό περίπου 16.000 κατοίκων. Αποτέλεσε κέντρο βιοτεχνίας και εμπορίου με μεγάλη παραγωγή όπλων. Επίνειά της ήταν η Συία και η Λισσός. Στην Έλυρο λατρεύονταν ο Απόλλωνας, οι γιοί του Φυλακίδης και Φίλανδρος και η νύμφη Ακακαλλίδα. (el)
- Elyros (Elyrus; Ἔλυρος) war eine antike griechische Stadt auf Kreta. Es handelte sich um die wichtigste antike Stadt im Südwesten der Insel. Die Stadt lag im Inland nahe dem heutigen Dorf und hatte mit Syia und Lisos zwei Häfen. (de)
- Elyrus or Elyros (Ancient Greek: Ἔλυρος) was a town of ancient Crete, which the Periplus of Pseudo-Scylax places between Cydonia and Lissus. It had a harbour, Syia (Συΐα), situated on the south coast of the island, 60 stadia west of Poecilassus. Pausanias states that the city existed in his time in the mountains of Crete. He adds that he had seen at Delphi the bronze goat which the Elyrians had dedicated, and which was represented in the act of giving suckle to and , children of Apollo and the nymph Acacallis, whose love had been won by the youthful god at the house of Casmanor at Tarrha. It was the birthplace of Thaletas, who was considered as the inventor of the Cretic rhythm, the national paeans and songs, with many of the institutions of his country. Elyrus appears in Hierocles' list (en)
- Éliro (en griego, Έλυρος) es el nombre de una antigua ciudad griega de Creta. Pausanias dice de ella que era una ciudad entre montañas que realizó una ofrenda en Delfos de una cabra de bronce, en recuerdo de la cabra que, según la mitología griega, había amamantado a y , hijos de Apolo y Acacálide. Entre los siglos IV y III a. C. formó parte de una liga de ciudades llamada «Federación de los montañeses» (Ομοσπονδία των Ορείων), junto a Hirtacina, Liso, Sía, Tarra y Pecilasio. (es)
|
| has abstract
| - Elir (en llatí Elyrus, en grec antic Έλυρος) va ser una ciutat del sud-oest de Creta, que Escílax de Carianda situa entre Cidònia i Lissos. Tenia un port, (Συΐα), que Esteve de Bizanci situa al sud de l'illa a 60 estadis a l'oest de Pikilassos. Pausànies diu que existia al seu temps i que la ciutat havia enviat a Delfos una cabra de bronze, en record de la cabra que havia alletat a Filacis i a Filandre, fills d'Apol·lo i de la princesa Acacalis, filla de Minos. Hi va néixer Taletes, segons Suides, l'inventor del ritme cretenc i de la música tradicional i altres institucions del país. A la llista de ciutats de Creta del geògraf Hièrocles apareix com una de les 21 ciutats que encara restaven independents al seu temps (segle vi). Les seves restes són prop de . Són una sèrie de restes d'edificis amb arcades i restes de muralles sobretot de la part nord i nord-est de l'antiga ciutat (les muralles tenien uns 3 km) així com una acròpoli; hi ha també pedres i columnes, taules i les restes d'un temple. De Suia també queden les restes de la muralla al poble modern de Sougia, i alguns edificis i tombes, i un aqüeducte romà. (ca)
- Η Έλυρος ήταν αρχαία πόλη στη νοτιοδυτική Κρήτη στον λόφο Κεφάλα, κοντά στο σημερινό χωριό Ροδοβάνι. Η Έλυρος γνώρισε περίοδο ακμής τουλάχιστον μέχρι την Ελληνική κλασσική περίοδο, από το 500 έως το 350 π.Χ.. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτή, η Έλυρος αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα αστικά κέντρα της νοτιοδυτικής Κρήτης, έχοντας πληθυσμό περίπου 16.000 κατοίκων. Αποτέλεσε κέντρο βιοτεχνίας και εμπορίου με μεγάλη παραγωγή όπλων. Επίνειά της ήταν η Συία και η Λισσός. Στην Έλυρο λατρεύονταν ο Απόλλωνας, οι γιοί του Φυλακίδης και Φίλανδρος και η νύμφη Ακακαλλίδα. Η Έλυρος αναφέρεται ως πιθανός τόπος καταγωγής του Θαλήτα, δημιουργού του πυρρίχιου χορού.Τον τρίτο π.Χ. αιώνα ή Έλυρος βρισκόταν σε πόλεμο με την Κυδωνία, σημαντικό κέντρο της Κρήτης εκείνης της περιόδου. Οι κάτοικοι της Ελύρου έστειλαν πρεσβεία στο Μαντείο των Δελφών και μαζί ένα χάλκινο το οποίο αναπαριστούσε μία γίδα να ταΐζει τους γιους του Απόλλωνα όταν ήταν βρέφη. Η Έλυρος ήταν επίσης μία από τις τριάντα πόλεις που υπέγραψαν τη συμμαχία με τον Ευμενή το δεύτερο το 183 π.Χ. Αποτέλεσε σημαντικό κέντρο και κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής περιόδου. Το άγαλμα του Φιλοσόφου της Ελύρου, της Ρωμαϊκής περιόδου, βρίσκεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων. Ο (Robert Pashley) ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε τη θέση της πόλης, κοντά στο χωριό Ροδοβάνι. Ο επιγραφολόγος Thenon μελέτησε εκτενέστερα τα ερείπια της πόλης και ανακάλυψε μία επιγραφή του έγραφε «έδοξε τη πόλει των Ελυρίων». Το 2008 η ναυτιλιακή εταιρία ANEK Lines ονόμασε το νεώτερο πλοίο της «Έλυρος» από την αρχαία πόλη. (el)
- Elyros (Elyrus; Ἔλυρος) war eine antike griechische Stadt auf Kreta. Es handelte sich um die wichtigste antike Stadt im Südwesten der Insel. Die Stadt lag im Inland nahe dem heutigen Dorf und hatte mit Syia und Lisos zwei Häfen. Die Stadt war bisher noch nicht das Ziel von Ausgrabungen, wodurch nur wenig zu ihrer Geschichte bekannt ist. Elyros scheint vor allem in klassischer Zeit floriert zu haben. Im dritten vorchristlichen Jahrhundert war Elryos mit Kydonia verfeindet. Möglicherweise war Elyros Mitglied im Bund der westkretischen Oreioi. 183 v. Chr. war die Stadt eine von mehreren, die mit Eumenes II. einen Vertrag abschlossen. Es ist weiter bekannt, dass die Einwohner ein Geschenk an das Orakel von Delphi sandten. Ruinen eines Aquäduktes, der Stadtmauer und eines Theaters sind bei Begehungen beobachtet worden. In der Spätantike wurde eine christliche Basilika errichtet, die mit Mosaiken ausgestattet war. Die Stadt prägte eigene Münzen. Nach der Suda ist Thaletas hier geboren. Im 9. Jahrhundert gaben die Bewohner die Siedlung auf. (de)
- Elyrus or Elyros (Ancient Greek: Ἔλυρος) was a town of ancient Crete, which the Periplus of Pseudo-Scylax places between Cydonia and Lissus. It had a harbour, Syia (Συΐα), situated on the south coast of the island, 60 stadia west of Poecilassus. Pausanias states that the city existed in his time in the mountains of Crete. He adds that he had seen at Delphi the bronze goat which the Elyrians had dedicated, and which was represented in the act of giving suckle to and , children of Apollo and the nymph Acacallis, whose love had been won by the youthful god at the house of Casmanor at Tarrha. It was the birthplace of Thaletas, who was considered as the inventor of the Cretic rhythm, the national paeans and songs, with many of the institutions of his country. Elyrus appears in Hierocles' list of Cretan cities, then reduced in number to twenty-one. The coins of this city have the type of a bee upon them. Its site is located in on Kefala Hill near the village of Rodovani. Robert Pashley discovered the site in the 19th century. The first object that presents itself is a building consisting of a series of arches; next, vestiges of walls, especially on the north and northeast sides of the ancient city. The circuit of these must originally have been two miles (3 km); at a slight elevation above are other walls, as of an acropolis. Further on are some massive stones, some pieces of an entablature, and several fragments of the shafts of columns, all that now remains of an ancient temple. It has not been excavated. (en)
- Éliro (en griego, Έλυρος) es el nombre de una antigua ciudad griega de Creta. Pausanias dice de ella que era una ciudad entre montañas que realizó una ofrenda en Delfos de una cabra de bronce, en recuerdo de la cabra que, según la mitología griega, había amamantado a y , hijos de Apolo y Acacálide. Fue la ciudad más próspera del suroeste de Creta en la Antigüedad, lo que se vio favorecido por su ubicación en una tierra fértil, con abundante agua, un clima favorable para actividades como la ganadería y la apicultura, y una posición geográfica que le permitía ejercer el control sobre toda el área así como el acceso a la costa meridional de la isla. Una tradición reflejada en la Suda la cita como la patria del músico y poeta lírico Taletas. Entre los siglos IV y III a. C. formó parte de una liga de ciudades llamada «Federación de los montañeses» (Ομοσπονδία των Ορείων), junto a Hirtacina, Liso, Sía, Tarra y Pecilasio. Es mencionada también en la lista de las ciudades cretenses que firmaron una alianza con Eumenes II de Pérgamo en el año 183 a. C. así como en la lista de 22 ciudades de Creta del geógrafo bizantino del siglo VI Hierocles. En la época bizantina fue sede de una diócesis. Fue destruida por los sarracenos. Se localiza cerca de la población actual de . Algunos restos arqueológicos de la ciudad se conservan en el Museo Arqueológico de La Canea. (es)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
