| rdfs:comment
| - The Declaration of Rhens or Treaty of Rhens (German: Kurverein) was a decree or Kurverein of the Prince-electors of the Holy Roman Empire issued in 1338 and initiated by Baldwin of Luxembourg, the Archbishop of Trier and brother of the late Emperor Henry VII. (en)
- La dichiarazione di Rhens è un atto del 1338, riguardante l'elezione del re da parte dei principi elettori tedeschi. Mentre il potere dell'autorità imperiale si era sempre più affievolito a causa della nascita di importanti città e principati, il potere dei principi in Germania si rinforzò ulteriormente con la dichiarazione di Rhens del 16 luglio 1338. Con tale atto tutti i principi tedeschi, ad eccezione di Giovanni di Boemia, decisero che il re di Germania, al tempo Ludovico IV, eletto dalla totalità o dalla maggioranza dei principi elettori, veniva automaticamente nominato imperatore senza alcuna nomina, approvazione, conferma o autorizzazione da parte del papa. (it)
- Als Kurverein von Rhense oder Kurverein von Rhens wird das Treffen (Kurfürstentag) von sechs der sieben Kurfürsten bezeichnet, das am 16. Juli 1338 in Rhens stattfand und eine Vereinbarung mit einschloss. Außer Johann, dem König von Böhmen, waren alle Kurfürsten anwesend: Balduin für Kurtrier, Heinrich III. von Virneburg für Kurmainz, Walram von Jülich für Kurköln, Rudolf II. und Ruprecht I. für die Pfalzgrafschaft bei Rhein sowie Ludwig, der Markgraf von Brandenburg, und Rudolf I., der Herzog von Sachsen-Wittenberg. Siehe auch: Goldene Bulle Karls IV. (de)
- De keurvereniging van Rhense of Rhens is de naam gegeven aan de ontmoeting van zes van de zeven keurvorsten die op 16 juli 1338 in Rhens plaatsvond en waarop een overeenkomst werd gesloten. Buiten Jan, de koning van Bohemen, waren alle andere keurvorsten aanwezig: aartsbisschop Boudewijn van Luxemburg voor het keurvorstendom Trier, aartsbisschop Hendrik III van Virneburg voor het keurvorstendom Mainz, aartsbisschop Walram van Gulik voor het keurvorstendom Keulen, paltsgraaf Rudolf II en paltsgraaf en keurvorst Ruprecht I van de Palts voor het paltsgraafschap aan de Rijn alsook Lodewijk, de markgraaf van Brandenburg, en Rudolf I, de hertog van Saksen-Wittenberg. (nl)
- Zjazd elektorów w Rhens – zjazd elektorów w Rhens w 1338 r., na którym podjęto decyzję w sprawie ważności wyboru króla niemieckiego. Zjazd w Rhens (także Zjazd elektorów w Rhense, niem. Kurverein von Rhens(e)) odbył się 16 lipca 1338 r. Uczestniczyli w nim przedstawiciele sześciu spośród siedmiu elektorów Rzeszy: Baldwin Luksemburski z Trewiru, Henryk z Virneburga z Moguncji, z Kolonii, i Ruprecht I z Palatynatu, Ludwik V Bawarski z Marchii Brandenburskiej i Rudolf I książę sasko-wittenberski. Nieobecny był król czeski Jan Luksemburski. (pl)
|
| has abstract
| - Als Kurverein von Rhense oder Kurverein von Rhens wird das Treffen (Kurfürstentag) von sechs der sieben Kurfürsten bezeichnet, das am 16. Juli 1338 in Rhens stattfand und eine Vereinbarung mit einschloss. Außer Johann, dem König von Böhmen, waren alle Kurfürsten anwesend: Balduin für Kurtrier, Heinrich III. von Virneburg für Kurmainz, Walram von Jülich für Kurköln, Rudolf II. und Ruprecht I. für die Pfalzgrafschaft bei Rhein sowie Ludwig, der Markgraf von Brandenburg, und Rudolf I., der Herzog von Sachsen-Wittenberg. Hintergrund des Treffens war der nicht gelöste Konflikt zwischen Kaiser Ludwig IV. und Papst Benedikt XII. Die Position des Papstes, der letztlich auf seiner Position beharrte und dem Kaiser die Anerkennung verweigerte, führte zu einer antikurialen Stimmung im Reich und zum Protest der Kurfürsten, die darauf bestanden, dass nur ihre Wahl (mit den Stimmen der Mehrheit) maßgeblich war und diese keiner weiteren päpstlichen Bestätigung bedurfte. Die Kurfürsten hatten sich zunächst in Oberlahnstein getroffen, die Zusammenkunft aber kurz darauf nach Rhens verlegt. Dort schlossen sie am 16. Juli 1338 ein unbefristetes Bündnis, das ihre Position noch einmal bekräftigte: Nur die Kurfürsten wählen den römischen König, den zukünftigen Kaiser. Sie verwahrten sich damit gegen jede päpstliche Einmischung (siehe päpstliche Approbation) in die von ihnen deklarierten Befugnisse und forderten zur Verteidigung der Rechte des Reiches auch die anderen Reichsglieder auf, sich der Erklärung anzuschließen, die maßgeblich von Balduin von Trier vorangetrieben worden war. Die Erklärung war jedoch prinzipieller Natur und nicht auf den Konflikt zwischen Ludwig und der Kurie gemünzt – auf die Person des Kaisers wurde nicht Bezug genommen, was Ludwig jedoch später selbst tun sollte (siehe Licet iuris). Für die „Reichsverfassung“ war der Kurverein von großer Bedeutung, da dort auch das Mehrheitsprinzip festgelegt wurde und sich das Kurfürstenkollegium als solches fest etablierte. Denn die Kurfürsten hatten sich erstmals nicht zur Wahl eines Königs, sondern zur Beschäftigung mit Problemen zusammengefunden, die sich während der Herrschaft eines amtierenden Königs ergeben hatten. Außerdem postulierten die Kurfürsten, dass sie, und nicht etwa der König, die Rechte des Reiches vertraten. Im Streit mit dem Papst nützte die Erklärung des Kurvereins Ludwig jedoch wenig – vielmehr wurde damit auch die Abhängigkeit des Kaisers vom Kollegium deutlich. An den Kurverein von Rhense erinnert der Königsstuhl von Rhens, ein Bauwerk aus dem Jahr 1842. Siehe auch: Goldene Bulle Karls IV. (de)
- The Declaration of Rhens or Treaty of Rhens (German: Kurverein) was a decree or Kurverein of the Prince-electors of the Holy Roman Empire issued in 1338 and initiated by Baldwin of Luxembourg, the Archbishop of Trier and brother of the late Emperor Henry VII. (en)
- La dichiarazione di Rhens è un atto del 1338, riguardante l'elezione del re da parte dei principi elettori tedeschi. Mentre il potere dell'autorità imperiale si era sempre più affievolito a causa della nascita di importanti città e principati, il potere dei principi in Germania si rinforzò ulteriormente con la dichiarazione di Rhens del 16 luglio 1338. Con tale atto tutti i principi tedeschi, ad eccezione di Giovanni di Boemia, decisero che il re di Germania, al tempo Ludovico IV, eletto dalla totalità o dalla maggioranza dei principi elettori, veniva automaticamente nominato imperatore senza alcuna nomina, approvazione, conferma o autorizzazione da parte del papa. (it)
- De keurvereniging van Rhense of Rhens is de naam gegeven aan de ontmoeting van zes van de zeven keurvorsten die op 16 juli 1338 in Rhens plaatsvond en waarop een overeenkomst werd gesloten. Buiten Jan, de koning van Bohemen, waren alle andere keurvorsten aanwezig: aartsbisschop Boudewijn van Luxemburg voor het keurvorstendom Trier, aartsbisschop Hendrik III van Virneburg voor het keurvorstendom Mainz, aartsbisschop Walram van Gulik voor het keurvorstendom Keulen, paltsgraaf Rudolf II en paltsgraaf en keurvorst Ruprecht I van de Palts voor het paltsgraafschap aan de Rijn alsook Lodewijk, de markgraaf van Brandenburg, en Rudolf I, de hertog van Saksen-Wittenberg. De achtergrond voor deze ontmoeting was het niet opgeloste conflict tussen keizer Lodewijk IV en paus Benedictus XII. De houding van de paus, die uiteindelijk voet bij stuk hield en de keizer elke erkenning weigerde, leidde tot een anti-curie-stemming in het Rijk en tot protest van de keurvorsten, die erbij bleven dat slechts hun keuze (door stemming bij meerderheid) van doorslaggevende betekenis was en geen verder pauselijke bevestiging behoefde. De keurvorsten hadden elkaar eerst in ontmoet, maar kort daarop de bijeenkomst naar Rhens verhuisd. Daar sloten ze op 16 juli 1338 voor onbepaalde tijd een verbond die hun standpunt nog eens bekrachtigde: alleen de keurvorsten verkiezen de rooms-koning en dus de toekomstige keizer. Ze wezen dus de pauselijke inmenging af in de voor hen voorbehouden bevoegdheden en verlangden voor de verdediging van de rechten van het Rijk dat ook de andere leden van het Rijk deze verklaring onderschreven, die door Boudewijn van Trier op doorslaggevende wijze werd bespoedigd. De verklaring was echter principieel van aard en had het niet op het conflict tussen Lodewijk en de Romeinse curie gemunt – het had geen betrekking op de persoon van de keizer, wat Lodewijk echter later zelf wel zou doen. Voor de constitutie van het Heilige Roomse Rijk was de keurvereniging van grote belang, omdat daar ook het meerderheidsprincipe werd vastgelegd en het keurvorstencollege als dusdanig definitief vestigde. Want de keurvorsten waren voor de eerste maal niet voor de verkiezing van een koning, maar om politieke problemen op te lossen samengekomen die zich tijdens de regering van een zetelende koning hadden voorgedaan. Bovendien beschouwden de keurvorsten het als gegeven dat zij en niet bijvoorbeeld de koning de rechten van het Rijk behartigden. In de strijd met de paus hielp de verklaring van de keurvereniging Lodewijk echter weinig – veelmeer werd hiermee ook de afhankelijkheid van het keurvorstencollege duidelijk. Aan de keurvereniging van Rhense herinnert de zogenaamde , een bouwwerk uit 1842, dat een - zij het niet al te nauwkeurige - reconstructie van een oudere bouwwerk 14e eeuw was. (nl)
- Zjazd elektorów w Rhens – zjazd elektorów w Rhens w 1338 r., na którym podjęto decyzję w sprawie ważności wyboru króla niemieckiego. Zjazd w Rhens (także Zjazd elektorów w Rhense, niem. Kurverein von Rhens(e)) odbył się 16 lipca 1338 r. Uczestniczyli w nim przedstawiciele sześciu spośród siedmiu elektorów Rzeszy: Baldwin Luksemburski z Trewiru, Henryk z Virneburga z Moguncji, z Kolonii, i Ruprecht I z Palatynatu, Ludwik V Bawarski z Marchii Brandenburskiej i Rudolf I książę sasko-wittenberski. Nieobecny był król czeski Jan Luksemburski. Tłem spotkania był konflikt pomiędzy cesarzem Ludwikiem Bawarskim a papieżem Benedyktem XII. Głowa Kościoła odmawiała uznania cesarza, co spowodowało antypapieskie nastroje w Rzeszy i protest elektorów, którzy stali na stanowisku, że decyduje tylko wybór (większością głosów) i nie jest potrzebne papieskie zatwierdzenie. Elektorzy początkowo spotkali się w Oberlahnstein, ale naradę szybko przeniesiono do Rhens, gdzie już w latach 1273, 1308 i 1313/1314 w sadzie orzechowym nad brzegiem Renu odbywały się narady czterech elektorów. Tam elektorzy zawarli 16 lipca 1338 r. bezterminowe przymierze, które wzmocniło ich pozycję. Ogłoszono, że tylko elektorzy wybierają króla niemieckiego i przyszłego cesarza. W ten sposób uczestnicy spotkania opowiedzieli się przeciw jakiejkolwiek papieskiej ingerencji w swoje uprawnienia i wezwali do obrony praw Rzeszy także w tych jej częściach, które przystąpią do tej deklaracji. Opisane postanowienia przygotowane przez Baldwina z Trewiru były natury ogólnej i nie wspominały o konflikcie cesarza z kurią rzymską. Nie powołano się w ogóle na osobę cesarza, który jednak niedługo później wykorzystał deklarację w mandacie Licet iuris. Postanowienia zjazdu w Rhens miały duże znaczenie dla organizacji Rzeszy. Wprowadzały one zasadę głosowania większością i powołały kolegium elektorów. Po raz pierwszy elektorzy zebrali się nie w celu wyboru króla, ale w celu omówienia problemów, które wynikły podczas panowania króla. Ponadto elektorzy domagali się, by oni, a nie tylko król, reprezentowali interesy Rzeszy. W konflikcie z papieżem Ludwik słabo wykorzystał deklarację, gdyż była widoczna jego zależność od elektorów. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
