| rdfs:comment
| - El dàctil (del llatí dactylus, i aquest del grec clàssic δάκτυλος, dáktylos, «dit») En mètrica grecollatina, és un peu compost per una síl·laba llarga seguida de dues breus. El nom procedeix de l'analogia entre les tres falanges del dit amb les tres síl·labes del peu. Possiblement el seu origen és prehel·lènic. El dàctil es va emprar en l'epopeia i en la poesia religiosa (per exemple als oracles). A la literatura catalana, també s'anomena dàctil al peu rítmic accentual que, a diferència del clàssic original, no es basa en la quantitat, sinó en la intensitat: es forma combinant una síl·laba forta i dues febles. S'ha utilitzat en poesia d'Espanya i Hispanoamèrica en diferents tipus de versos, com decasíl·labs, , i . (ca)
- Daktyl je v metrice stopa, skládající se z jedné přízvučné (či v časoměrném verši dlouhé) slabiky a dvou nepřízvučných (či krátkých) v uvedeném pořadí. Daktyl je v české literatuře velmi hojný a používaný (a také kombinovaný s jinými stopami, především s trocheji, pak se mu říká daktylotrochej), což souvisí i s jeho snadnou vytvořitelností, skládá se z nich také tzv. hexametr. (cs)
- Le dactyle (du grec ancien δάκτυλος dáktulos, « doigt ») est un pied de la métrique antique, c’est-à-dire un élément métrique (un module rythmique) de la poésie grecque et latine au départ puis, par extension, de toutes les poésies dont le mètre est rythmique ou accentuel et non syllabique. (fr)
- Il dattilo (in greco antico: δάκτυλος, dáktylos, «dito», a causa della somiglianza dello schema — ∪ ∪ alla forma del dito), è un piede della poesia greca e latina. (it)
- Daktyl är en fallande versfot som består av tre stavelser: lång-kort-kort, betonad-obetonad-obetonad (— ∪ ∪). Ordet kommer av grekiskans dáktylos, "finger". I början av den svenska skönlitteraturens historia var flera lärde (Petrus Lagerlöf, Carl Aurivillius) ense om att daktyler stred mot svenska språkets naturliga prosodi eftersom det är naturligt i svenska språket att betona varannan stavelse. Eftersom hexametern och annan antik meter delvis bygger på daktyler och dessa versmått var populära, uppstod problem med att författa skönlitteratur på svenska. Georg Stiernhielm använde daktyler, men de slog igenom först med Thomas Thorild som fick sitt genombrott med en orimmad dikt på daktyler ("Passionerna"). (sv)
- Daktilo estas verspiedo uzata en poezio. Ĝi konsistas el tri silaboj, el kiuj la unua estas peza (longa aŭ akcenta) kaj la aliaj malpezaj (—∪∪). La vorto devenas de la helena vorto δάκτυλος (dAktilos) = fingro; homa fingro ja konsistas el unu pli longa kaj du malpli longaj ostoj. Tiu helena vorto, kun peza unua silabo, mem prezentas daktilon. Sarkas knabino kanabonApud ĝardeno sinjora; ... (eo)
- A dactyl (/ˈdæktɪl/; Greek: δάκτυλος, dáktylos, “finger”) is a foot in poetic meter. In quantitative verse, often used in Greek or Latin, a dactyl is a long syllable followed by two short syllables, as determined by syllable weight. The best-known use of dactylic verse is in the epics attributed to the Greek poet Homer, the Iliad and the Odyssey. In accentual verse, often used in English, a dactyl is a stressed syllable followed by two unstressed syllables—the opposite is the anapaest (two unstressed followed by a stressed syllable). The first three feet in both lines are dactyls. (en)
- Un dáctilo (del latín dactylus, y este del griego δάκτυλος, dáktylos, «dedo»), en la métrica grecolatina, es un pie compuesto por una sílaba larga seguida de dos breves. Es la base del verso llamado hexámetro dactílico, empleado en la epopeya y en la poesía religiosa (por ejemplo en los oráculos). Posiblemente su origen es prehelénico. El nombre procede de la analogía entre las tres falanges del dedo y las tres sílabas del pie. (es)
- Der Daktylus (altgriechisch δάκτυλος dáktylos, deutsch ‚Finger‘; Plural: Daktylen; in metrischer Formelnotation da) ist in der Verslehre ein aus einem langen bzw. betonten und zwei kurzen bzw. unbetonten Teilen bestehender Versfuß. Daktylische Versmaße, insbesondere der Hexameter als Vers der homerischen Epen Ilias und Odyssee, sind die wichtigsten Versmaße der antiken Dichtung, aber auch in der Dichtung der Neuzeit sind daktylische Verse verbreitet. Das metrische Gegenteil des Daktylus ist der Anapäst (◡◡—). (de)
- Grekolatindar metrikan, daktiloa (latinezko dactylusetik eta hau grezierazko δάκτυλο, dáktylosetik, "hatza"), jarraian, bi silaba labur dituen silaba luze batetaz osatutako bat da. Izena, hatzeko hiru eta oineko hiru silaben arteko parekotasunagatik datorkio. Beharbada, bere jatorria, aurrehelenikoa da. Daktiloa, epopeia eta olerkaritza erlijiosoan erabili zen, orakuluak kasu. (eu)
- ダクテュロス（古代ギリシア語: δάκτυλος / daktylos）は、古代ギリシア語やラテン語の古典詩の韻脚のひとつ。長い音節の後に2つの短い音節が続き、長短短格とも呼ばれる。近代西洋詩では、音節の長短をアクセントの強弱に置き換えて、強いアクセントの音節の後に2つの弱いアクセントの音節が続く脚構成に用いられるようになった（強弱弱格と呼ばれる）。英語ではダクティル（dactyl、形容詞形はdactylic）と呼ばれる。 ダクテュロスと前後が逆になる韻脚をアナパイストス（短短長格・弱弱強格）という。 この長・短・短のパターンを思い出す有効な記憶術は、人間の指の3つの骨の総体的な長さを思い描くことである。指の付け根の関節からはじめると、最初が長く、続く2つは短いからである。「ダクテュロス」という言葉自体、ギリシア語で「指」を意味する。「poetry（詩）」という言葉自体がダクテュロスである、と指摘したのは2006年5月31日のニューヨーク・タイムズのクロスワード・パズルである（Will Shortz編）。 次のダクテュロス韻律の例は、ヘンリー・ワズワース・ロングフェローの『エヴァンジェリン』（en:Evangeline）の最初の行で、dactylic hexameter（強弱弱六歩格）でできている。 最初の5つはダクテュロスだが、最後だけはトロカイオスになっている。 (ja)
- Een dactylus (mv. dactylen of dactyli) (Oudgrieks: δάκτυλος (dáktylos), vinger) is een versvoet bestaande uit een beklemtoonde lettergreep gevolgd door twee onbeklemtoonde lettergrepen. Men noteert de dactylus als . Muzikaal-ritmisch gezien is de dactylus een driekwartsmaat. (nl)
- Daktyl (stgr. δάκτυλος dáktylos, dosł. „palec”) – w metryce iloczasowej stopa metryczna składająca się z trzech sylab: jednej długiej i dwóch krótkich. Bierze swą nazwę stąd, że grecki wyraz dáktylos ma właśnie taki układ sylab. Ledwo dziewczyna przyszła z daleka o następującym układzie stóp: daktyl, trochej, daktyl, trochej. Daktyl jest podstawowym budulcem heksametru daktylicznego. Daktyl jest naturalny dla wiersza czeskiego, bo tam akcent pada na pierwszą sylabę wyrazu lub zestroju akcentowego. Tendencja daktyliczna występuje w czeskim aleksandrynie, na przykład u Jiříego Ortena w . (pl)
- Да́ктиль (др.-греч. δάκτυλος «палец») — трёхдольный размер античной метрики из одного долгого и двух следующих за ним кратких слогов; в силлабо-тоническом стихосложении ему соответствует стопа из одного ударного слога и двух безударных за ним. Примеры: Ту́чки небе́сные, ве́чные стра́нники — М. Ю. Лермонтов, «Тучи» Вы́рыта да́ктилем я́ма глубо́кая — мнемоническая фраза для запоминания размера Наиболее употребительные размеры русского силлабо-тонического дактиля — двухстопный (в XVIII веке), четырёх- и трёхстопный (с XIX века). Другие трёхсложные размеры
* Амфибрахий
* Анапест (ru)
- Да́ктиль (грец. dáktylos — палець; міра довжини) — в античній версифікації — стопа на чотири мори з трьох складів, з яких перший — довгий, решта — короткі. У силабо-тонічній системі — трискладова стопа з наголосом на першому складі (-UU). Дактилічні віршові розміри з'явилися в українській поезії у другій половині 18 ст., проте чималий час лишалися не вельми популярними. І досі одностопний дактиль — надзвичайно рідкісне явище навіть у гетерогенних строфах, хоч трапляються поодинокі випадки його вживання: Всі поля серпами гніву: скошено.Всі шляхи в кривавій зливі: зрошено (Юрій Клен). (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)