| rdfs:comment
| - La bourse du riz de Dōjima (堂島米市場, Dōjima kome ichiba, 堂島米会所, Dōjima kome kaisho), située à Osaka, est le centre du système japonais des courtiers en riz, qui se développe indépendamment et de façon privée à l'époque d'Edo. Considérée comme précurseur du système bancaire moderne, la bourse est créée en 1697, officiellement sanctionnée, parrainée et organisée par le shogunat en 1773, réorganisée en 1868, et entièrement dissoute en 1939, lors de son absorption par l'« agence gouvernementale du riz » (日本米穀株式会社). (fr)
- 堂島米会所（どうじまこめかいしょ）は、江戸時代の享保15年8月13日（1730年9月24日）、摂津国西成郡の大坂堂島に開設された米の取引所。現在の大阪府大阪市北区堂島浜1丁目にあった。 当時大坂は全国の年貢米が集まるところで、米会所では米の所有権を示す米切手が売買されていた。ここでは、「正米取引」と「帳合米取引」が行われていた。正米取引とは現物取引、帳合米取引とは先物取引のことである。 堂島米会所では、市場参加者は敷銀という証拠金を用意するだけで、差金決済による先物取引が可能であり、現代の先物市場の基本的な仕組みをそのまま備えていた。これは同時期の世界では例がなく、江戸時代の堂島米会所は世界初の本格的な先物取引市場であった。 (ja)
- 堂島米會所（日语：堂島米会所、どうじまこめかいしょ）是日本江戶時代享保15年舊曆8月13日（1730年9月24日）在攝津國西成郡大坂堂島開設的大米交易所，又稱為堂島米市場，位置相當於現大阪府大阪市北區1丁目。該交易所是世界第一個期貨交易所。在幕末時期，由於米價暴漲，市場陷入混亂，堂島米會所在1869年被明治新政府廢除。堂島米會所在1871年恢復設立，並曾在1873年至1876年交易食用油，1893年改為大阪堂島米穀交易所。 (zh)
- The Dōjima Rice Exchange (堂島米市場, Dōjima kome ichiba, 堂島米会所, Dōjima kome kaisho), located in Osaka, was the center of Japan's system of rice brokers, which developed independently and privately in the Edo period and would be seen as the forerunners to a modern banking system. It was first established in 1697, officially sanctioned, sponsored and organized by the shogunate in 1773, reorganized in 1868, and dissolved entirely in 1939, being absorbed into the (日本米穀株式会社)(cf.ja:食糧管理制度). (en)
- Centrum handlu ryżem Dōjima (jap. 堂島米会所 Dōjima-kome-kaisho) lub Rynek ryżowy Dōjima (jap. 堂島米市場 Dōjima-kome-ichiba) – giełda ryżu i innych towarów w Osace. Jedno z dwóch (obok Edo) głównych centrów finansowych i wymiany towarowej w okresie Tokugawa w Japonii. Centrum handlu i finansów Dōjima zamknięto w 1939 roku. Na giełdzie do przedstawiania wykresów cen używano wykresów świecowych, które dopiero w XX wieku zostały przedstawione zachodniej cywilizacji. (pl)
|
| has abstract
| - The Dōjima Rice Exchange (堂島米市場, Dōjima kome ichiba, 堂島米会所, Dōjima kome kaisho), located in Osaka, was the center of Japan's system of rice brokers, which developed independently and privately in the Edo period and would be seen as the forerunners to a modern banking system. It was first established in 1697, officially sanctioned, sponsored and organized by the shogunate in 1773, reorganized in 1868, and dissolved entirely in 1939, being absorbed into the (日本米穀株式会社)(cf.ja:食糧管理制度). The Japanese economy grew rapidly throughout the 17th century, culminating in the period known as Genroku (1688–1704) during which merchants prospered like never before. It was at this time that rice brokers and moneychangers (両替商, ryōgaeshō) gathered their shops and warehouses in the Dōjima area; the Rice Exchange can be said to have been established in 1697, the year it received a license from the shogunate. Since members of the samurai class, including daimyō (feudal lords) were paid in rice, not cash, the rice brokers and moneychangers played a crucial, and incredibly profitable, role in the emerging early modern economy of Japan. Over the course of the Edo period, the entire economy would not only shift from rice to coin, but would also see the introduction and spread of paper money initiated and facilitated by the men of Dōjima. The year 1710 marks the beginning of this development, which also brought with it the emergence of the concept of trading in futures (延べ米nobemai). The Osaka merchants, like the Kyoto rice brokers three hundred years before, developed an increasingly monopolistic grasp on the rice trade, determining prices not only within Osaka, but in the entire Kinai (Home Provinces) area, and indirectly having a great effect on prices in Edo. These economic developments among the rice merchants were intricately connected to parallel developments in other trades, and the formation of a number of networks of different types of guilds including kabunakama, and , which developed out of the older guild types known as tonya and za. In the first years of the 1730s, as the result of poor harvests and trade issues, the price of rice plummeted. Though this looked good for buyers on the face of it, this wreaked havoc with an economy which was still based largely on rice as a medium of exchange. Samurai, whose income was in rice, panicked over the exchange rate into coin, and meanwhile speculators and various conspiracies within the brokers' community played games with the system, keeping vast stores of rice in the warehouses, which ensured low prices. A series of riots against the speculators, and against the conspiratorial, manipulative system as whole, erupted in 1733; starvation was widespread, and meanwhile, speculators were acting to "corner" the market and to control prices. This was the first of a number of riots, called uchikowashi (打壊し), which would grow in frequency and size over the next century or so. The shogunate set a price floor in 1735, forcing merchants in Edo to sell for no less than one ryō per 1.4 koku, and in Osaka no less than 42 momme per koku. A 10 momme fine was charged of anyone found to have paid less. Over the fifteen years or so, until roughly 1750, the shogunate stepped in on a number of occasions to attempt to stabilize or control the economy. Though in 1730 the government budget as a whole was in balance (expenditures=revenue), interventions by the shogun over the ensuing years inadvertently led to economic collapse. Tokugawa Yoshimune made so many attempts at reforms and controls that he came to be known as Kome Kubō or Kome Shōgun (the Rice Shogun). At the same time, attempts were made at monetary policy, which largely resulted in solving the problems of the rice economy, while bringing debasement of the currency. The shogunate re-established the Rice Exchange in 1773, under governmental sponsorship, regulation, and organization; the shogunate also established its own rice storehouse at this time. The direct impetus for this was a series of riots, as a result of famines, earlier that year. In general, however, by this point, the government realized the extreme economic power of the Rice Exchange in supporting the entire national economy, determining exchange rates, and even creating paper money. An incredible proportion of the nation's monetary transactions were handled through the private, independent, merchants of Dōjima, who stored rice for most of the daimyō, exchanging it for paper money. Dōjima held what were in essence "bank accounts" for a great number of samurai and daimyō, managing deposits, withdrawals, loans, and tax payments. Though the shogunate ultimately had little sense of modern economic theory, and thus would make some serious errors in their monetary and financial policy over the course of the following century or so, they nevertheless recognized the need for governmental control of such policies; exchange rates, monetary standards and the like had to be set by the government, and not left in the hands of an increasingly wealthy and powerful merchant class which was intended to be at the bottom of the neo-Confucian mibunsei class system. Reorganized in the Meiji period along with nearly every other element of the economy and polity, the Dōjima Rice Exchange was formally dissolved in 1939, when its function was overtaken and replaced by the Government Rice Agency. (en)
- La bourse du riz de Dōjima (堂島米市場, Dōjima kome ichiba, 堂島米会所, Dōjima kome kaisho), située à Osaka, est le centre du système japonais des courtiers en riz, qui se développe indépendamment et de façon privée à l'époque d'Edo. Considérée comme précurseur du système bancaire moderne, la bourse est créée en 1697, officiellement sanctionnée, parrainée et organisée par le shogunat en 1773, réorganisée en 1868, et entièrement dissoute en 1939, lors de son absorption par l'« agence gouvernementale du riz » (日本米穀株式会社). (fr)
- 堂島米会所（どうじまこめかいしょ）は、江戸時代の享保15年8月13日（1730年9月24日）、摂津国西成郡の大坂堂島に開設された米の取引所。現在の大阪府大阪市北区堂島浜1丁目にあった。 当時大坂は全国の年貢米が集まるところで、米会所では米の所有権を示す米切手が売買されていた。ここでは、「正米取引」と「帳合米取引」が行われていた。正米取引とは現物取引、帳合米取引とは先物取引のことである。 堂島米会所では、市場参加者は敷銀という証拠金を用意するだけで、差金決済による先物取引が可能であり、現代の先物市場の基本的な仕組みをそのまま備えていた。これは同時期の世界では例がなく、江戸時代の堂島米会所は世界初の本格的な先物取引市場であった。 (ja)
- Centrum handlu ryżem Dōjima (jap. 堂島米会所 Dōjima-kome-kaisho) lub Rynek ryżowy Dōjima (jap. 堂島米市場 Dōjima-kome-ichiba) – giełda ryżu i innych towarów w Osace. Jedno z dwóch (obok Edo) głównych centrów finansowych i wymiany towarowej w okresie Tokugawa w Japonii. Centrum utworzono w 1697 r. w celu usprawnienia systemu operacji handlowych i finansowych pomiędzy hurtownikami wiejskimi, przedstawicielami domeny sioguna i poszczególnych daimyō oraz kupcami. Był to jeden z przejawów kształtowania się jednolitego, ogólnokrajowego systemu ekonomicznego, obejmującego wymianę towarów i dokonywanie transakcji finansowych. Proces ten doprowadził do wzrostu znaczenia i bogactwa klasy kupieckiej. Tak rozpoczął wówczas swoją działalność m.in. ród Mitsui, początkowo jako wytwórca sake, a następnie przedsiębiorstwo kredytowe oraz kantor wymiany ryżu (był to wówczas środek wymiany obok złota, srebra i miedzi; także jednostka podatkowa) i pieniędzy (zaczęto stosować różnego rodzaju papiery wartościowe i papierowe środki płatnicze). Od 1773 r. nadzór nad giełdą Dōjima sprawował siogunat. Znajdowały się tam magazyny ryżu i innych towarów oraz kantory wymiany. Każda prowincja posiadała oddzielny magazyn, co ułatwiało zbieranie podatków. Możliwość zawierania transakcji na giełdzie miały tylko osoby posiadające licencję wydaną przez władze centralne. W 1723 r. na giełdzie działało 500 licencjonowanych handlarzy ryżu "rice traders" i 800 licencjonowanych brokerów "rice brokers". Podstawą do stworzenia giełdy była sytuacja wewnętrzna w Japonii, a w szczególności sposób obrotu ryżem. Daimyō, właściciele ziemscy, otrzymywali podatki w formie ryżu od swoich poddanych. Ryż ten transportowali do miast, gdzie składowali go w wyznaczonych magazynach znajdujących się na terenie giełd, które były w zarządzaniu rice brokers. Pobierali oni za składowanie ryżu opłaty oraz pośredniczyli w sprzedaży. Na początku XVIII wieku największą giełdą w Japonii była właśnie giełda Dōjima w Osace, a maklerzy ryżowi stworzyli monopolistyczny system, który dyktował ceny w całym regionie Kansai, a nawet w Edo. W tym okresie wprowadzono także system kontraktów terminowych (jap. nobe-torihiki; ang. commodity futures), transakcji zobowiązujących kupującego do zakupu towaru określonego dnia w przyszłości, o ustalonej wcześniej cenie. Centrum handlu i finansów Dōjima zamknięto w 1939 roku. Na giełdzie do przedstawiania wykresów cen używano wykresów świecowych, które dopiero w XX wieku zostały przedstawione zachodniej cywilizacji. (pl)
- 堂島米會所（日语：堂島米会所、どうじまこめかいしょ）是日本江戶時代享保15年舊曆8月13日（1730年9月24日）在攝津國西成郡大坂堂島開設的大米交易所，又稱為堂島米市場，位置相當於現大阪府大阪市北區1丁目。該交易所是世界第一個期貨交易所。在幕末時期，由於米價暴漲，市場陷入混亂，堂島米會所在1869年被明治新政府廢除。堂島米會所在1871年恢復設立，並曾在1873年至1876年交易食用油，1893年改為大阪堂島米穀交易所。 (zh)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
