| rdfs:comment
| - Continuity editing is the process, in film and video creation, of combining more-or-less related shots, or different components cut from a single shot, into a sequence to direct the viewer's attention to a pre-existing consistency of story across both time and physical location. Often used in feature films, continuity editing, or "cutting to continuity", can be contrasted with approaches such as montage, with which the editor aims to generate, in the mind of the viewer, new associations among the various shots that can then be of entirely different subjects, or at least of subjects less closely related than would be required for the continuity approach. When discussed in reference to classical Hollywood cinema, it may also be referred to as classical continuity. (en)
- Der unsichtbare Schnitt (auch „découpage classique“, „continuity editing“) ist die vorherrschende Montageform im Classical Hollywood. Sie wird auch „classical narration“ genannt. Ihr Ziel ist es, dem Zuschauer so wenig wie möglich bewusst werden zu lassen, dass es sich um einen Film handelt. Der Zuschauer soll sich allein auf die Handlung konzentrieren können. Der unsichtbare Schnitt ist also nicht im wortwörtlichen Sinn unsichtbar, sondern soll vom Zuschauer nur nicht bewusst wahrgenommen werden, sodass bei ihm der Eindruck eines ununterbrochenen Geschehensfluss entsteht. (de)
- Montaż kontynuacyjny (z ang. Continuity editing), nazywany również Montażem ciągłym, Montażem zdarzeń (przyczynowo-skutkowym) – technika montowania filmu, mająca na celu spowodowanie wrażenia u widza, że akcja filmu toczy się w spójnej przestrzeni czasu i miejsca. Poszczególne sceny układane są w sekwencje zgodne z logiką następstwa zdarzeń. W ten sposób widz zyskuje niezbędne informacje w sposób uporządkowany. Zabiegi techniczne w montażu kontynuacyjnym podlegają jednemu wspólnemu celowi: skupieniu uwagi widza na toczącej się fabule. (pl)
- Continuïteitsmontage is een vorm van filmmontage waarbij speciale aandacht wordt besteed aan de continuïteit. Deze wijze van monteren van film- of videobeelden wordt toegepast door vrijwel elke Hollywood-filmmaker. Het doel van de continuïteitsmontage is het onzichtbaar maken van het werk van de editor. De kijker mag niet duidelijk merken dat er in de beelden is geknipt, en shots moeten natuurlijk in elkaar overlopen. Hiervoor worden verschillende montagetechnieken gebruikt: De techniek werd geïntroduceerd door , een regisseur voor de Edison Manufacturing Company. (nl)
|
| has abstract
| - Der unsichtbare Schnitt (auch „découpage classique“, „continuity editing“) ist die vorherrschende Montageform im Classical Hollywood. Sie wird auch „classical narration“ genannt. Ihr Ziel ist es, dem Zuschauer so wenig wie möglich bewusst werden zu lassen, dass es sich um einen Film handelt. Der Zuschauer soll sich allein auf die Handlung konzentrieren können. Hierzu müssen einige Regeln befolgt werden: Zum Beispiel ein fließender, stufenweiser Übergang von Einstellungsgrößen, der Beginn einer Szene wird mit einem „establishing shot“ (Totale) eingeführt, Dialogszenen werden im Schuss-Gegenschuss-Verfahren aufgenommen, Achsenverhältnisse werden gewahrt (also kein Achsensprung auf die andere Seite der Handlungsachse), Aussparung von Redundantem (elliptisches Erzählen). Der unsichtbare Schnitt ist also nicht im wortwörtlichen Sinn unsichtbar, sondern soll vom Zuschauer nur nicht bewusst wahrgenommen werden, sodass bei ihm der Eindruck eines ununterbrochenen Geschehensfluss entsteht. Eine wortwörtliche Anwendung des „unsichtbaren Schnitts“ findet sich in dem Alfred-Hitchcock-Film Cocktail für eine Leiche (1948), der sich ausschließlich versteckter Schnitte bedient. Der Film basiert auf einem Theaterstück, einem geschlossenen Drama, in dem Ort, Zeit und Handlung einheitlich sind. Diese Geschlossenheit wollte Hitchcock in seinen Film übertragen. Zu der Zeit wurde auf Filmrollen gedreht, deren Länge auf ca. zehn Minuten Drehzeit begrenzt war. Hitchcock schnitt die Übergänge zwischen den einzelnen Rollen so, dass die Illusion entstand, der Film sei in einer einzigen Einstellung aufgenommen. So kaschierte er die Filmschnitte unter anderem mit starken Closeups auf einheitlich gefärbte Gegenstände, z. B. das schwarze Gewebe eines Jackenrückens: Eine Rolle endete mit dieser Einstellung, die nächste Rolle begann mit genau demselben Bild. (de)
- Continuity editing is the process, in film and video creation, of combining more-or-less related shots, or different components cut from a single shot, into a sequence to direct the viewer's attention to a pre-existing consistency of story across both time and physical location. Often used in feature films, continuity editing, or "cutting to continuity", can be contrasted with approaches such as montage, with which the editor aims to generate, in the mind of the viewer, new associations among the various shots that can then be of entirely different subjects, or at least of subjects less closely related than would be required for the continuity approach. When discussed in reference to classical Hollywood cinema, it may also be referred to as classical continuity. (en)
- Continuïteitsmontage is een vorm van filmmontage waarbij speciale aandacht wordt besteed aan de continuïteit. Deze wijze van monteren van film- of videobeelden wordt toegepast door vrijwel elke Hollywood-filmmaker. Het doel van de continuïteitsmontage is het onzichtbaar maken van het werk van de editor. De kijker mag niet duidelijk merken dat er in de beelden is geknipt, en shots moeten natuurlijk in elkaar overlopen. Hiervoor worden verschillende montagetechnieken gebruikt:
*
*
* 180 gradenregel - De camera mag een denkbeeldige lijn tussen twee objecten niet overtreden.
* - Het camerastandpunt moet altijd minimaal 30 graden gewijzigd zijn in het opvolgende shot.
* - Knippen in een shot waarin niets beweegt of te zien is wordt meestal afgeraden. De techniek werd geïntroduceerd door , een regisseur voor de Edison Manufacturing Company. (nl)
- Montaż kontynuacyjny (z ang. Continuity editing), nazywany również Montażem ciągłym, Montażem zdarzeń (przyczynowo-skutkowym) – technika montowania filmu, mająca na celu spowodowanie wrażenia u widza, że akcja filmu toczy się w spójnej przestrzeni czasu i miejsca. Poszczególne sceny układane są w sekwencje zgodne z logiką następstwa zdarzeń. W ten sposób widz zyskuje niezbędne informacje w sposób uporządkowany. Montaż kontynuacyjny jest inną kategorią niż montaż równoległy, w którym przeplatają się sceny z różnych miejsc, stylów i różnych czasów. Montaż równoległy może za to łączyć naprzemiennie wiele scen wykonanych montażem kontynuacyjnym. W większości filmów, logiczna spójność jest osiągana przez dynamiczne przycinanie scen, powodując płynne często kontrastowe przejścia z zachowaniem koherentnej wizji czasu i przestrzeni. Aktorzy mogą znajdować się w różnych pozycjach, jednak sposób montażu utrzyma u widza impresję bycia połączonym oraz płynnego kontynuowania doświadczenia obserwacji: liniowo, chronologicznie i logicznie. Niektóre filmy, zaimplementowały dyskretnie skondensowane przejścia, dodając do tego własny rodzaj psychologicznej narracji pomiędzy, lub w trakcie scen. Wtedy technika montażu będzie polegać na symbolicznym dowiązaniu obiektów jako nośników idei pomiędzy scenami, z zachowanym tempem i rytmem. Na przykład, na końcu jednej sceny kamera zagląda do beczki z wodą, a na początku sceny kolejnej kamera wyłania obraz ze szklanki z wodą. Zabieg stylistyczny tego typu jest stosowany przez niektórych reżyserów w miejsce łączenia fizycznych akcji czy ruchu w pełną sekwencję. Inną cechą jest stosowanie zbliżeń i fragmentów montażu ciągłego, ponieważ stanowi bardziej atrakcyjną formę od użycia choćby pełnego planu, takiego, który obejmuje wszystkich lub większość aktorów. Specjalną kategorią, łączącą montaż równoległy w kontynuacyjny, jest technika nazywana z ang. "shot-reverse-shot", czyli kontrplan, stosowana w prezentacji dialogów pomiędzy aktorami. Sceny z poszczególnymi wypowiedziami mogą być tu kręcone w różnych miejscach, różnym czasie, a nawet bez fizycznego kontaktu pomiędzy występującymi, jednak w efekcie montażu sprawiają wrażenie kompletnej rozmowy "tu i teraz", w jednym miejscu i czasie. Zabiegi techniczne w montażu kontynuacyjnym podlegają jednemu wspólnemu celowi: skupieniu uwagi widza na toczącej się fabule. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)