About: Chromatic fourth     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : dbo:MusicalWork, within Data Space : dbpedia.org associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.org/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FChromatic_fourth

In music theory, a chromatic fourth, or passus duriusculus, is a melody or melodic fragment spanning a perfect fourth with all or almost all chromatic intervals filled in (chromatic line). The quintessential example is in D minor with the tonic and dominant notes as boundaries: Audio playback is not supported in your browser. You can . Audio playback is not supported in your browser. You can . Audio playback is not supported in your browser. You can .

AttributesValues
rdf:type
rdfs:label
  • Quarta Cromàtica (ca)
  • Passus duriusculus (de)
  • Passus duriusculus (eo)
  • Chromatic fourth (en)
  • 半音化四度 (zh)
rdfs:comment
  • 在音乐中,半音化四度(chromatic fourth,或 passus duriusculus)是一段横跨純四度,并覆盖了这个四度中几乎所有半音程的旋律或旋律片段。 (zh)
  • En música, una quarta cromàtica, o passus duriusculus, és una melodia o fragment melòdic que mostri una quarta justa amb tots o gairebé tots els intervals cromàtics. L'exemple paradigmàtic és el Re menor amb les notes tòniques i dominants com a límit. En òperes del Barroc i del Classicisme, la quarta cromàtica se solia utilitzar en el baix continu per a àries de lamentació, sovint doncs s'anomena "basso di lamento". Cap al final del primer moviment de la novena Simfonia de Beethoven , apareix en el cellos i contrabaixos. (ca)
  • Passus duriusculus (lat. la dura/malfacila paso) estas ĉeno de kromate malsupriĝantaj sekundoj. La kromata gamo je tio estas trapaŝata entute aŭ parte. Passus duriusculus ofte estis uzata ĉefe en la muziko de renesanco kaj baroko, kiu estis strikte ligita kun la afekciinstruo, por esprimi doloron, suferon kaj funebron. Passus duriusculus ankaŭ povas paŝi supren kaj esprimi male al la malsuprenpaŝanta passus duriusculus pozitivaj afekciojn. Vd. ekz. Heinrich Schütz, Kleine geistliche Concerte, O süßer, o freundlicher, o gütiger Herr Jesu Christe SWV 285. (eo)
  • In music theory, a chromatic fourth, or passus duriusculus, is a melody or melodic fragment spanning a perfect fourth with all or almost all chromatic intervals filled in (chromatic line). The quintessential example is in D minor with the tonic and dominant notes as boundaries: Audio playback is not supported in your browser. You can . Audio playback is not supported in your browser. You can . Audio playback is not supported in your browser. You can . (en)
  • Mit Passus duriusculus (lat. der harte/schwere Gang) bezeichnet Christoph Bernhard (1628–1692) eine musikalische Figur, die er dem „stylus communis“ zuordnet. Somit handelt es sich dabei um eine typische Form der Dissonanzbehandlung, wie sie in Kirchen- und Tafelmusik sowie in Sonaten des 17. Jahrhunderts gebräuchlich war. Bernhard zufolge tritt ein Passus duriusculus auf zwei Arten in Erscheinung: Erstens, wenn eine Stimme „ein Semitonium minus steiget, oder fället“, sich also in chromatischen Halbtonschritten fortbewegt. Dies demonstriert Bernhard anhand des folgenden Beispiels: (de)
foaf:depiction
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Bwv614-preview.png
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Chopin-_Prelude_in_C_Minor_mm.5-6_chromatic_run.png
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Vivaldi_lament_bass_from_RV_631,_Aria_No._2.png
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
thumbnail
has abstract
  • En música, una quarta cromàtica, o passus duriusculus, és una melodia o fragment melòdic que mostri una quarta justa amb tots o gairebé tots els intervals cromàtics. L'exemple paradigmàtic és el Re menor amb les notes tòniques i dominants com a límit. La quarta cromàtica es va començar a utilitzar en madrigals del segle xvi. El terme llatí —"pas" o "passatge" (passus) "dur" o "difícil" (duriusculus) — s'origina en el tractat de Christoph Bernhard del segle xvii Tractatus compositionis augmentatus (1648–49), on apareix per referir-se al moviment melòdic repetit pel semitò que crea semitons consecutius. El terme també es pot relacionar al pianto que s'associa al fet de plorar. En el Barroc, Johann Sebastian Bach el va utilitzar dins els seus corals així com en la seva música instrumental, en el Clavecí ben temperat, per exemple (indicat en vermell): En òperes del Barroc i del Classicisme, la quarta cromàtica se solia utilitzar en el baix continu per a àries de lamentació, sovint doncs s'anomena "basso di lamento". Cap al final del primer moviment de la novena Simfonia de Beethoven , apareix en el cellos i contrabaixos. Però això no significa que fos sempre utilitzada en un mode trist o tràgic, o que els límits hagin de ser sempre les notes tòniques i dominants. Un contraexemple el trobem en el Minuet del quartet de Corda de Wolfgang Amadeus Mozart en Sol Major, K. 387 (ca)
  • Mit Passus duriusculus (lat. der harte/schwere Gang) bezeichnet Christoph Bernhard (1628–1692) eine musikalische Figur, die er dem „stylus communis“ zuordnet. Somit handelt es sich dabei um eine typische Form der Dissonanzbehandlung, wie sie in Kirchen- und Tafelmusik sowie in Sonaten des 17. Jahrhunderts gebräuchlich war. Bernhard zufolge tritt ein Passus duriusculus auf zwei Arten in Erscheinung: Erstens, wenn eine Stimme „ein Semitonium minus steiget, oder fället“, sich also in chromatischen Halbtonschritten fortbewegt. Dies demonstriert Bernhard anhand des folgenden Beispiels: Die Audiowiedergabe wird in deinem Browser nicht unterstützt. Du kannst . Die aufsteigende Variante dieses Passus duriusculus findet sich beispielsweise zu Beginn von O süßer, o freundlicher, o gütiger Herr Jesu Christe (SWV 285) von Heinrich Schütz. Häufiger jedoch ist die absteigende Form, zumal diese als Element des chromatisch diminuierten Lamentobasses in zahlreichen Kompositionen des 17. bis 19. Jahrhunderts auftaucht, wie z. B. als Ostinato im Crucifixus der h-Moll-Messe (BWV 232) von Johann Sebastian Bach. Des Weiteren spricht Bernhard von einem Passus duriusculus, wenn „der Gang zur Secunde allzugroß oder zur Tertie zu klein, oder zur Quarta und Quinta zu groß oder zu klein ist“, was er durch folgende Beispiele veranschaulicht (Bass und Bezifferung hinzugefügt): 2 <4+ 2>4 <6>4 | <4> <_+> } } >> \layout {\override Staff.TimeSignature.transparent =##t \context { \Score emove "Metronome_mark_engraver"% emove "Staff_collecting_engraver" emove "Bar_number_engraver" } indent = 0 } \midi { }}" />Die Audiowiedergabe wird in deinem Browser nicht unterstützt. Du kannst . | g4 f8. g16 a2 d,1 }\score { ew pianoStaff << ew Staff = "melody" \melody ew Staff = "bass" \bass ew FiguredBass { \figuremode { s2 <6- _->2 <4+ 2>4 <6>4 | <4> <_+> } } >> \layout {\override Staff.TimeSignature.transparent =##t \context { \Score emove "Metronome_mark_engraver" emove "Staff_collecting_engraver" emove "Bar_number_engraver" } indent = 0 } \midi { }}" />Die Audiowiedergabe wird in deinem Browser nicht unterstützt. Du kannst . So entsteht im ersten der beiden Beispiele zwischen den Tönen es und fis eine übermäßige Sekunde. Im zweiten Beispiel ergibt sich zwischen den Tönen es und cis eine verminderte Terz. Letztere ist in der Literatur häufig dort anzutreffen, wo (wie in Bernhards Beispiel) die tiefalterierte Sexte des neapolitanischen Sextakkords in den Leitton weitergeführt wird. (de)
  • Passus duriusculus (lat. la dura/malfacila paso) estas ĉeno de kromate malsupriĝantaj sekundoj. La kromata gamo je tio estas trapaŝata entute aŭ parte. Passus duriusculus ofte estis uzata ĉefe en la muziko de renesanco kaj baroko, kiu estis strikte ligita kun la afekciinstruo, por esprimi doloron, suferon kaj funebron. Passus duriusculus ankaŭ povas paŝi supren kaj esprimi male al la malsuprenpaŝanta passus duriusculus pozitivaj afekciojn. Vd. ekz. Heinrich Schütz, Kleine geistliche Concerte, O süßer, o freundlicher, o gütiger Herr Jesu Christe SWV 285. Ankaŭ la paso trans grandaj sekundoj (en tritonon) oni nomas passus duriusculus. (eo)
  • In music theory, a chromatic fourth, or passus duriusculus, is a melody or melodic fragment spanning a perfect fourth with all or almost all chromatic intervals filled in (chromatic line). The quintessential example is in D minor with the tonic and dominant notes as boundaries: Audio playback is not supported in your browser. You can . The chromatic fourth was first used in the madrigals of the 16th Century. The Latin term itself—"harsh" or "difficult" (duriusculus) "step" or "passage" (passus)—originates in Christoph Bernhard's 17th century Tractatus compositionis augmentatus (1648–49), where it appears to refer to repeated melodic motion by semitone creating consecutive semitones. The term may also relate to the pianto associated with weeping. In the Baroque, Johann Sebastian Bach used it in his choral as well as his instrumental music, in the Well-Tempered Clavier, for example (the chromatic fourth is indicated by the red notes): Audio playback is not supported in your browser. You can . This does not mean that the chromatic fourth was always used in a sorrowful or foreboding way, or that the boundaries should always be the tonic and dominant notes. One counterexample comes from the Minuet of Wolfgang Amadeus Mozart's String Quartet in G major, K. 387 (the chromatic fourths are conveniently bracketed by the slurs and set apart with note-to-note dynamics changes): Audio playback is not supported in your browser. You can . (en)
  • 在音乐中,半音化四度(chromatic fourth,或 passus duriusculus)是一段横跨純四度,并覆盖了这个四度中几乎所有半音程的旋律或旋律片段。 (zh)
gold:hypernym
prov:wasDerivedFrom
page length (characters) of wiki page
foaf:isPrimaryTopicOf
is Link from a Wikipage to another Wikipage of
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (378 GB total memory, 54 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software