| rdfs:comment
| - كارل آور فون فلسباخ (بالألمانية: Carl Auer von Welsbach) (1 سبتمبر 1858 - 4 أغسطس 1929) عالم ومخترع نمساوي، كان لديه الموهبة لاكتشاف التقدم التكنولوجي وأيضًا لتحويلها إلى منتجات ذات نجاح تجاري. وهو معروف بشكل خاص بعمله مع عناصر الأرض النادرة ، كما عمل على تطوير الحديد المستخدم في الولاعات الحديثة، التي جلبت الإضاءة إلى شوارع أوروبا في نهاية القرن التاسع عشر، وله الفضل في تطوير الشعيرة المعدنية في المصباح المتوهج. (ar)
- Carl Auer von Welsbach (1. září 1858, Vídeň – 4. srpna 1929, ) byl rakouský chemik a podnikatel. Objevil čtyři chemické prvky: neodym, praseodym, ytterbium a lutecium a vynalezl žíhací punčochu pro plynové osvětlení, použití kovového vlákna v žárovce a materiál na výrobu kamínků do zapalovačů. Založil společnosti a v Berlíně, a je autorem značky OSRAM. (cs)
- Carl Johann Joachim Freiherr Auer von Welsbach (* 1. September 1858 in Wien; † 4. August 1929 in Mölbling, Kärnten) war ein österreichischer Chemiker und Unternehmer. Er erwarb sich Verdienste als Entdecker der vier chemischen Elemente Neodym, Praseodym, Ytterbium und Lutetium und als Erfinder des Glühstrumpfs im Gaslicht („Auerlicht“), der Metallfadenlampe und des Zündsteins („Auermetall“) im Feuerzeug. Er gründete die Treibacher Industrie AG und die Auer-Gesellschaft in Berlin und ist Schöpfer der Marke Osram. (de)
- Carl Auer Freiherr von Welsbach (1 de septiembre de 1858 - 4 de agosto de 1929) fue un científico e inventor austríaco, que tuvo talento para descubrir avances tecnológicos y también para convertirlos en productos con éxito comercial. Es particularmente conocido por sus trabajos con la tierras raras, también trabajó en el desarrollo del ferrocerio usado en los modernos encendedores, el manguito incandescente que llevó la iluminación a las calles de Europa a finales del siglo XIX, y en el desarrollo del filamento de metal en la lámpara incandescente. (es)
- Le docteur Carl Auer Freiherr von Welsbach (1er septembre 1858 à Vienne, Autriche - 4 août 1929 à Mölbling, Carinthie, Autriche) est un chimiste, inventeur, ingénieur et industriel autrichien. Le titre de noblesse Freiherr (équivalent à baron) lui a été attribué en 1901. (fr)
- Carl Auer von Welsbach, yang meraih gelar warisan Freiherr von Welsbach (1 September 1858 – 4 Agustus 1929) adalah seorang ilmuwan dan penemu Austria, yang memisahkan bijih menjadi unsur-unsur neodimium dan praseodimium pada 1885. Ia juga merupakan salah satu dari tiga ilmuwan yang secara terpisah menemukan unsur lutetium, dengan memisahkannya dari ytterbium pada 1907, yang menimbulkan sengketa prioritas terpanjang dalam sejarah kimia. (in)
- カール・ヴェルスバッハ（カール・アウアー・フォン・ヴェルスバッハ、Carl Auer von Welsbach、1858年9月1日 - 1929年4月8日）は、オーストリアの化学者、発明家である。科学的研究の才能だけでなく、商業的に成功した製品を発明した。化学者としての功績は1885年に希土類元素のプラセオジム、ネオジムを発見した。 (ja)
- Carl Auer Freiherr von Welsbach (Vienna, 1º settembre 1858 – Mölbling, 4 agosto 1929) è stato un inventore e chimico austriaco. (it)
- Carl Freiherr Auer von Welsbach (Wenen, 1 september 1858 – Mölbling (Karinthië), 4 augustus 1929) was een Oostenrijks wetenschapper en uitvinder. Hij had niet alleen talent voor nieuwe ontdekking maar zette deze ook om in commercieel succesvolle producten. Hij is voornamelijk bekend van zijn werk met zeldzame aarden, die leidde tot de ontwikkeling van vuursteentjes in moderne aanstekers, de gloeikousjes in gaslampen en de eerste elektrische gloeilamp (osmiumlamp) met metalen filament. (nl)
- Carl Auer von Welsbach, född 1 september 1858 i Wien, död 4 augusti 1929 i Mölbling, Kärnten, var en österrikisk kemist och uppfinnare. Han var son till Therese och Alois Ritter Auer von Welsbach. Efter honom uppkallades Auers glödljus, som var en förbättring av gasljuset. (sv)
- Carl Auer von Welsbach (ur. 1 września 1858 w Wiedniu, zm. 4 sierpnia 1929 w Mölbling) – chemik austriacki, profesor uniwersytetu w Wiedniu. Prowadził badania pierwiastków ziem rzadkich. W 1885 rozdzielił dydym na pierwiastki prazeodym i neodym. W 1905 ówczesny iterb rozdzielił na właściwe pierwiastki iterb i kasjop (obecnie lutet). Odkrył luminescencję związków ceru i innych lantanowców w wysokich temperaturach. Tzw. koszulki Auera zawierające po wyżarzeniu , ThO2 (99%), i , CeO2 (1%), w płomieniu gazowym dają intensywne białe światło. (pl)
- Карл Ауэр фон Вельсбах (нем. Carl Auer von Welsbach; 1 сентября 1858, Вена — 4 августа 1929, Мёльблинг) — австрийский химик, исследователь редкоземельных элементов. (ru)
- Карл Ауер фон Вельсбах (Carl Auer von Welsbach) — (1 вересня 1858, Відень; †4 серпня 1929 Мьольбінг, Каринтія) австрійський хімік та підприємець. Засновник Трайбахер Індусрі АҐ (Treibacher Industrie AG) та Товариства Ауера в Берліні.Відкривач чотирьох хімічних елементів — Неодиму, Празеодиму, Ітербію та Лютецію. Винахідник кресала в запальничках та нитки розжарювання у лампі розжарювання. (uk)
- Carl Auer Freiherr von Welsbach (1 de setembre de 1858 - 4 d'agost de 1929) va ser un científic i inventor austríac, que va tenir talent no solament per a descobrir avanços tecnològics sinó també per arribar a convertir-los en productes amb èxit comercial. Va néixer i es va educar durant l'Imperi Austrohongarès com Herman Potočnik i altres científics del període (ca)
- Carl Auer von Welsbach (1 September 1858 – 4 August 1929), who received the Austrian noble title of Freiherr Auer von Welsbach in 1901, was an Austrian scientist and inventor, who separated didymium into the elements neodymium and praseodymium in 1885. He was also one of three scientists to independently discover the element lutetium (which he named cassiopeium), separating it from ytterbium in 1907, setting off the longest priority dispute in the history of chemistry. (en)
- Carl Auer von Welsbach (1858-1929) estis aŭstra kemiisto, kuracisto, inĝeniero, sciencisto kaj fizikisto, kiu malkovris la kemiajn elementojn Prazeodimon, Neodimon, Iterbion, kaj Lutecion, kiu estudis la rarajn terojn elementojn, kaj faris ilin komerce bonsukcesaj produktaĵoj. (eo)
- Carl Auer von Welsbach (Viena, 1 de setembro de 1858 — Mölbling, Caríntia, 4 de agosto de 1929) foi um cientista e inventor austríaco que separou didymium em elementos neodímio e praseodímio em 1885. Ele também foi um dos três cientistas a descobrir de forma independente o elemento lutécio (que chamou de cassiopeio), separando-o do itérbio em 1907, dando início à mais longa disputa de prioridades da história da química. (pt)
|
_(14804990663).jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)