| rdfs:comment
| - The Bergamasque dialect is the western variant of the Eastern Lombard group of the Lombard language. It is mainly spoken in the province of Bergamo and in the area around Crema, in central Lombardy. Bergamasque has official status in the province of Bergamo, according to the Regional Law 25/2016. (en)
- Бергамский диалект восточноломбардского языка (Bergamàsch) — диалект восточноломбардского языка, употребляемый в провинции Бергамо и области вокруг Кремы в центральной части Ломбардии, Италия. На сегодняшний день бергамский, равно как и все остальные диалекты ломбардского языка, не имеет официального статуса, единственным официальным языком в Италии является итальянский. Все люди, говорящие на ломбардском, также говорят на итальянском. (ru)
- Bergamasco – dialekt języka lombardzkiego, używany w okolicach miasta Bergamo w północnych Włoszech. Zbliżony fonetycznie i leksykalnie do sąsiednich dialektów lombardzkich: i . Prawie zupełnie niezrozumiały dla osób posługujących się wyłącznie standardowym językiem włoskim. Wywodzi się wprost z ludowej łaciny, nałożonej na silny substrat celtycki, widoczny przede wszystkim w fonetyce. Dodatkowo w czasie dominacji Longobardów wchłonął wiele słów pochodzenia germańskiego. (pl)
- Il dialetto bergamasco (nome nativo dialèt bergamàsch) è un dialetto della lingua lombarda appartenente al ramo lombardo orientale (transabduano), afferente al ceppo delle lingue gallo-italiche; è parlato, nelle sue diverse varietà, nel territorio della provincia di Bergamo, nel territorio cremasco, e nei comuni lecchesi della Valle San Martino. Dante Alighieri, poco indulgente verso le parlate lombarde, ne criticava la tendenza all'apocope così come quelle che riteneva asprezze: (it)
- Le bergamasque est un dialecte du lombard parlée dans la région Lombardie, dans la province de Bergame et dans la région de Crema, dans le centre de la Lombardie. Elle est parfois appelée Orobien, du nom du peuple celte installé dans la région et décrit par Pline l'Ancien. Le bergamasque fait partie du groupe lombard oriental. Souvent considérée comme un dialecte de l'italien, le bergamasque et l'italien ne sont cependant pas mutuellement intelligibles. Malgré tout, aujourd'hui la population parlant bergamasque parle également italien. (fr)
|
| has abstract
| - The Bergamasque dialect is the western variant of the Eastern Lombard group of the Lombard language. It is mainly spoken in the province of Bergamo and in the area around Crema, in central Lombardy. Bergamasque has official status in the province of Bergamo, according to the Regional Law 25/2016. (en)
- Le bergamasque est un dialecte du lombard parlée dans la région Lombardie, dans la province de Bergame et dans la région de Crema, dans le centre de la Lombardie. Elle est parfois appelée Orobien, du nom du peuple celte installé dans la région et décrit par Pline l'Ancien. Le bergamasque fait partie du groupe lombard oriental. Souvent considérée comme un dialecte de l'italien, le bergamasque et l'italien ne sont cependant pas mutuellement intelligibles. Malgré tout, aujourd'hui la population parlant bergamasque parle également italien. Il n'existe pas de reconnaissance officielle du bergamasque, ni en Lombardie, ni ailleurs : la seule langue officielle de Lombardie étant l'italien. (fr)
- Il dialetto bergamasco (nome nativo dialèt bergamàsch) è un dialetto della lingua lombarda appartenente al ramo lombardo orientale (transabduano), afferente al ceppo delle lingue gallo-italiche; è parlato, nelle sue diverse varietà, nel territorio della provincia di Bergamo, nel territorio cremasco, e nei comuni lecchesi della Valle San Martino. Il bergamasco è derivato dal latino volgare innestato sulla precedente lingua celtica parlata dai Galli. Nei secoli subì alterazioni, le più importanti delle quali avvennero con le immigrazioni dei Longobardi, che lasciarono terminologie e forme tipiche del germanico entrate a fare parte del linguaggio comune (ad esempio, trincà = "bere", gregnà = "ridere", tus e tusa = "ragazzo" e "ragazza", s-cèt = "figlio", bütér = "burro", numerosi verbi sintagmatici, ecc.). I parlanti il lombardo occidentale e altre lingue gallo-italiche considerano il bergamasco poco comprensibile poiché, nonostante alcune somiglianze lessicali e morfologiche, possiede una fonetica molto stretta e diversa da quella di lingue e dialetti circostanti. Il dialetto bergamasco è stato a lungo oggetto di studio, di commenti e di confronti con l'italiano e con altri dialetti. Vari autori l'hanno dileggiato riducendolo, in maniera superficiale, a parlata macchiettistica esclusiva della gente più incolta e umile. Dante Alighieri, poco indulgente verso le parlate lombarde, ne criticava la tendenza all'apocope così come quelle che riteneva asprezze: Il dialetto bergamasco (più precisamente alcune sue varianti parlate nella bassa bergamasca) è la lingua in cui Ermanno Olmi ha girato il suo film L'albero degli zoccoli, vincitore del festival di Cannes nel 1978, in cui si racconta la vita di una comunità di mezzadri della pianura bergamasca alla fine del XIX secolo. Espressione idiomatica tipica del bergamasco è pòta, dal latino "post ea", intercalare che significa "dopo ciò", usato ancora oggi come esclamazione principalmente per esprimere senso di rassegnazione davanti all'inevitabile. Il termine esiste anche in bresciano, cremasco e nell'antico padovano (Ruzante) nel senso di insomma. (it)
- Бергамский диалект восточноломбардского языка (Bergamàsch) — диалект восточноломбардского языка, употребляемый в провинции Бергамо и области вокруг Кремы в центральной части Ломбардии, Италия. На сегодняшний день бергамский, равно как и все остальные диалекты ломбардского языка, не имеет официального статуса, единственным официальным языком в Италии является итальянский. Все люди, говорящие на ломбардском, также говорят на итальянском. (ru)
- Bergamasco – dialekt języka lombardzkiego, używany w okolicach miasta Bergamo w północnych Włoszech. Zbliżony fonetycznie i leksykalnie do sąsiednich dialektów lombardzkich: i . Prawie zupełnie niezrozumiały dla osób posługujących się wyłącznie standardowym językiem włoskim. Wywodzi się wprost z ludowej łaciny, nałożonej na silny substrat celtycki, widoczny przede wszystkim w fonetyce. Dodatkowo w czasie dominacji Longobardów wchłonął wiele słów pochodzenia germańskiego. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
