Antonio González Velázquez (1723–1793) was a Spanish late-Baroque painter.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - أنطونيو غونزاليس (رسام) (ar)
- Antonio González Velázquez (ca)
- Antonio González Velázquez (de)
- Antonio González Velázquez (en)
- Antonio González Velázquez (es)
- Antonio González Velázquez (fr)
- Antonio González Velázquez (it)
- アントニオ・ゴンサレス・ベラスケス (ja)
- Antonio González Velázquez (pl)
- Антоніо Гонсалес Веласкес (uk)
|
| rdfs:comment
| - أنطونيو غونزاليس (بالإسبانية: Antonio González Velázquez) (و. 1723 – 1793 م) هو رسام إسباني، ولد في مدريد، توفي في مدريد، عن عمر يناهز 70 عاماً. (ar)
- Antonio González Velázquez (Madrid, 1723 - Madrid, 1794) va ser un pintor espanyol. (ca)
- Antonio González Velázquez (1723–1793) was a Spanish late-Baroque painter. (en)
- Antonio González Velázquez (Madrid, 1723-ibídem, 1793) fue un pintor español. (es)
- Antonio González Velázquez (né à Madrid en 1723 et mort en 1793 dans la même ville) est un peintre espagnol. (fr)
- Antonio González Velázquez (Madrid, 1723 – Madrid, 1793) è stato un pittore spagnolo. (it)
- アントニオ・ゴンサレス・ベラスケス（Antonio González Velázquez、1723年 - 1793年）はスペインの画家である。 (ja)
- Антоніо Гонсалес Веласкес (ісп. Antonio González Velázquez, 1723–1793) - іспанський художник епохи пізнього бароко. (uk)
- Antonio González Velázquez (* 1723 in Madrid; † 1793 ebenda) war ein spanischer Maler. Er stammte aus einer Künstlerfamilie. Sein Vater Pablo González Velázquez (1664–1727) war ein barocker Bildhauer, der 1702 nach Madrid kam. Neben Antonio waren auch die Söhne Luis und Alejandro Maler, die häufig zusammen für Kirchen malten und Theaterdekoration. Auch Antonio malte später mit seinen Brüdern. Gegen Ende seines Lebens war er an der Erstellung von Kartons für die Königliche Gobelin-Manufaktur beteiligt (wie auch Anton Raphael Mengs und Francisco Bayeu). (de)
- Antonio González Velázquez – hiszpański malarz barokowy specjalizujący się w malarstwie ściennym. Pochodził z rodziny o tradycjach artystycznych. Jego ojciec Pablo González Velázquez był rzeźbiarzem, a starsi bracia Luis i Alejandro także zostali malarzami. Razem z braćmi pracował przy realizacji malowideł ściennych na sklepieniu i kopule kościoła klasztornego Salezjanów w Madrycie. W 1747 roku wyjechał na 5 lat do Rzymu, gdzie studiował malarstwo dzięki stypendium Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. W 1748 roku wykonał freski w rzymskim kościele Santissima Trinità degli Spagnoli. Jego nauczycielem w Rzymie był Corrado Giaquinto, który później pracował razem z Gonzálezem na madryckim dworze Ferdynanda VII. (pl)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - أنطونيو غونزاليس (بالإسبانية: Antonio González Velázquez) (و. 1723 – 1793 م) هو رسام إسباني، ولد في مدريد، توفي في مدريد، عن عمر يناهز 70 عاماً. (ar)
- Antonio González Velázquez (Madrid, 1723 - Madrid, 1794) va ser un pintor espanyol. (ca)
- Antonio González Velázquez (* 1723 in Madrid; † 1793 ebenda) war ein spanischer Maler. Er stammte aus einer Künstlerfamilie. Sein Vater Pablo González Velázquez (1664–1727) war ein barocker Bildhauer, der 1702 nach Madrid kam. Neben Antonio waren auch die Söhne Luis und Alejandro Maler, die häufig zusammen für Kirchen malten und Theaterdekoration. Auch Antonio malte später mit seinen Brüdern. Er studierte in der Vorbereitungsklasse für Zeichnen der Real Academia de Bellas Artes de San Fernando, von der er ein Stipendium erhielt um 1747 bis 1752 in Rom bei Corrado Giaquinto zu studieren. 1748 malte er dort verschiedene Gemälde und Fresken für die Kirche Santissima Trinità degli Spagnoli, die ihm eine gewisse Bekanntheit verschafften. Nach der Rückkehr malte er Fresken für die Basilique de Nuestra Señora del Pilar in Saragossa. 1757 wurde er Hofmaler bei Ferdinand VI. und war an der Ausmalung des Königlichen Palastes in Madrid beteiligt. Um dieselbe Zeit malte er mit seinem Bruder Luis in der Kirche des Konvents von La Visitacion (S. Barbara) in Madrid, in der Kirche von La Encarnacion, der Kirche der Descalzas Reales und der Salesas Reales, den Kirchen S. Isabel, S. Ana und S. Justo y Pastor in Madrid. 1765 wurde er Direktor der Real Academia de Bellas Artes de San Fernando. Gegen Ende seines Lebens war er an der Erstellung von Kartons für die Königliche Gobelin-Manufaktur beteiligt (wie auch Anton Raphael Mengs und Francisco Bayeu). Sein Sohn Zacarias (1763–1834) war ebenfalls Maler und ab 1819 Akademiedirektor; sein Sohn Isidro (1765–1829) war Architekt. (de)
- Antonio González Velázquez (1723–1793) was a Spanish late-Baroque painter. (en)
- Antonio González Velázquez (Madrid, 1723-ibídem, 1793) fue un pintor español. (es)
- Antonio González Velázquez (né à Madrid en 1723 et mort en 1793 dans la même ville) est un peintre espagnol. (fr)
- Antonio González Velázquez (Madrid, 1723 – Madrid, 1793) è stato un pittore spagnolo. (it)
- アントニオ・ゴンサレス・ベラスケス（Antonio González Velázquez、1723年 - 1793年）はスペインの画家である。 (ja)
- Antonio González Velázquez – hiszpański malarz barokowy specjalizujący się w malarstwie ściennym. Pochodził z rodziny o tradycjach artystycznych. Jego ojciec Pablo González Velázquez był rzeźbiarzem, a starsi bracia Luis i Alejandro także zostali malarzami. Razem z braćmi pracował przy realizacji malowideł ściennych na sklepieniu i kopule kościoła klasztornego Salezjanów w Madrycie. W 1747 roku wyjechał na 5 lat do Rzymu, gdzie studiował malarstwo dzięki stypendium Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. W 1748 roku wykonał freski w rzymskim kościele Santissima Trinità degli Spagnoli. Jego nauczycielem w Rzymie był Corrado Giaquinto, który później pracował razem z Gonzálezem na madryckim dworze Ferdynanda VII. W 1752 roku powrócił do Hiszpanii, a rok później współpracował przy realizacji malowideł ściennych w klasztorze Real Monasterio de la Encarnación oraz w kopule kaplicy Bazyliki Nuestra Señora del Pilar w Saragossie. W 1757 roku dzięki rosnącej sławie został mianowany nadwornym malarzem i współpracował przy dekoracji Pałacu Królewskiego w Madrycie. Niedługo potem, w 1765 roku, otrzymał awans na stanowisko dyrektora Akademii Św. Ferdynanda. Jednym z jego uczniów był Luis Paret y Alcázar. W 1763 roku namalował historyczne dzieło Alegoría y Colón ofreciendo América a los Reyes Católicos, które było elementem dekoracji królewskiego Palacio Nuevo. Karol III był opiekunem jednej z największych świątyń w Madrycie – Kościoła San Francisco el Grande. Korzystający z protekcji króla Zakon franciszkanów zamówił siedem obrazów mających zdobić ołtarze świątyni, a ich wykonanie zlecono siedmiu znanym malarzom epoki. Wśród wyróżnionych artystów znalazł się również González Velázquez oraz: Francisco Goya, Mariano Salvador Maella, Francisco Bayeu, Andrés de la Calleja, Gregorio Ferro i José del Castillo. Malowidła powstały w latach 1781–1783. Pod koniec życia poświęcił się współpracy z Królewską Manufakturą Tapiserii Santa Bárbara malując kartony do tapiserii – wzory do produkcji gobelinów. Dla fabryki pracował razem z Francisco Bayeu pod kierunkiem Antona Rafaela Mengsa. Jego synowie Zacarías i Castór również zostali malarzami, a Isidro został architektem. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
