rdfs:comment
| - Antoni Barnaba Jabłonowski, (ur. 27 stycznia 1732, zm. 4 kwietnia 1799 w Warszawie) – książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego, kawaler orderu Orła Białego (1761), kawaler orderu Świętego Huberta (1790), marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1760 i 1765 roku, starosta buski, świecki, międzyrzecki (1754), czehryński (1780), wojewoda poznański od 1760, kasztelan krakowski od 1782, starosta międzyrzecki w 1756 roku. (pl)
- Князь Антоний Барнаба Яблоновский (польск. Antoni Barnaba Jabłonowski; Варшава, 27 января 1732 — 4 апреля 1799, Варшава) — польский государственный деятель из рода Яблоновских, (1765-1778), последний каштелян краковский (1782-1795), староста буский, межиречский, буско-здруйский, швецкий и чигиринский. Автор автобиографического «Дневника» (польск. Pamiętnik). (ru)
- Анто́ній Барна́ба Яблоно́вський гербу Прус III (пол. Antoni Barnaba Jabłonowski, 27 січня 1732 — 4 квітня 1799) — князь, державний діяч Речі Посполитої (сенатор), військовик, мемуарист, меценат. Кавалер ордену Білого Орла. (uk)
- Antoni Barnaba Jabłonowski (1732–1799) was a Polish noble (szlachcic) and political activist. Antoni became voivode of Poznań Voivodship in 1760, castellan of Kraków since 1782, starost of Międzyrzecz, Busko-Zdrój, Świecie and Czehryń. During the Confederation of Bar he was envoy of the leaders of the confederation to the royal court in Austria. He participated in the Great Sejm in 1788–1792 and was member of the Patriotic Party. He was a supporter of the 3 May Constitution. In 1794 he participated in the Kościuszko Uprising. (en)
|