| rdfs:comment
| - Andria Dadiani, també citat com a Andrey Dadian, (en georgià: ანდრია დადიანი), (1850 - 1910), conegut a l'Imperi Rus com a Andrei Davidovitx Dadian-Mingrelski (en rus:Андрей Давидович Дадиани), fou un noble i jugador i mecenes d'escacs georgià. Era membre d'una família de prínceps de Mingrèlia (Geòrgia Occidental) d'ascendència ; va néixer a Zúgdidi, es graduà a la Facultat de Dret de la Universitat de Heidelberg el 1873. Posteriorment, va servir com a tinent general de l'Exèrcit Imperial Rus. (ca)
- Andria Dadiani (georgisch ანდრია დადიანი; * 24. Oktober 1850 in Sugdidi; † 12. Juni 1910 in Kiew), bekannt auch unter seinem russischen Namen Andrei Dawidowitsch Dadian-Mingrelski (russisch Андрей Давидович Дадиани), war ein georgischer Hochadeliger und prominenter Mäzen des Schachspiels. In der Schachliteratur wird er meist Prinz Dadian von Mingrelien genannt. Er galt selbst als starker Amateur, dessen genaue Spielstärke aber unklar ist. (de)
- Светлейший князь Андрей Давидович Дадиани (Дадиан-Мингрельский; груз. ანდრია დავითის ძე დადიანი; 1850 — 1910, Киев) — генерал-лейтенант русской армии, известный шахматист. (ru)
- Ясновельможний князь Андрій Давидович Дадіані (Дадіан-Мінгрельський; груз. ანდრია დავითის ძე დადიანი; нар. 24 жовтня 1850 — 12 червня 1910, Київ) — генерал-лейтенант російської армії, відомий шахіст. (uk)
- Prince Andria Dadiani (Georgian: ანდრია დადიანი; 1850–1910), known in Russia as Andrey Davidovich Dadian-Mingrelsky (Russian: Андрей Давидович Дадиани), was a Georgian nobleman and a chess player. A member of a Mingrelian (Western Georgia) princely family, son of prince David Dadiani and his wife princess Ekaterine Chavchavadze, Andria Dadiani was born in Zugdidi, W. Georgia. He graduated from Heidelberg University Faculty of Law in 1873. Later, he served as a lieutenant-general of the Russian army. (en)
- Andria Dadiani, gruz. ანდრია დადიანი, ros. Андрей Давидович Дадиани (ur. 20 października 1850 w Zugdidi, zm. 12 czerwca 1910 w Kijowie) – książę megrelski, szachista. Brat ostatniego władcy Megrelii, Mikołaja I. Książę Andria Dadiani poznał szachy w dzieciństwie. Na wakacjach w Hombergu spotkał Thomasa W. Barnesa, nieformalnego mistrza szachowego w 1864. Trzy lata później pokonał w partii szachowej barona Ignacego Kolischa w Paryżu, tuż po jego wygranej na III Międzynarodowym Turnieju Szachowym. Po zniesieniu księstwa Mengrelskiego, przesiedlono go wraz z rodziną do Sankt-Petersburga, gdzie rozpoczął naukę w Pażewskim korpusie. Po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie w Heidelbergu w 1873 roku, podróżował po Europie, pokonując szereg utalentowanych szachistów i obdarowując pienię (pl)
|
| has abstract
| - Andria Dadiani, també citat com a Andrey Dadian, (en georgià: ანდრია დადიანი), (1850 - 1910), conegut a l'Imperi Rus com a Andrei Davidovitx Dadian-Mingrelski (en rus:Андрей Давидович Дадиани), fou un noble i jugador i mecenes d'escacs georgià. Era membre d'una família de prínceps de Mingrèlia (Geòrgia Occidental) d'ascendència ; va néixer a Zúgdidi, es graduà a la Facultat de Dret de la Universitat de Heidelberg el 1873. Posteriorment, va servir com a tinent general de l'Exèrcit Imperial Rus. (ca)
- Andria Dadiani (georgisch ანდრია დადიანი; * 24. Oktober 1850 in Sugdidi; † 12. Juni 1910 in Kiew), bekannt auch unter seinem russischen Namen Andrei Dawidowitsch Dadian-Mingrelski (russisch Андрей Давидович Дадиани), war ein georgischer Hochadeliger und prominenter Mäzen des Schachspiels. In der Schachliteratur wird er meist Prinz Dadian von Mingrelien genannt. Er galt selbst als starker Amateur, dessen genaue Spielstärke aber unklar ist. (de)
- Prince Andria Dadiani (Georgian: ანდრია დადიანი; 1850–1910), known in Russia as Andrey Davidovich Dadian-Mingrelsky (Russian: Андрей Давидович Дадиани), was a Georgian nobleman and a chess player. A member of a Mingrelian (Western Georgia) princely family, son of prince David Dadiani and his wife princess Ekaterine Chavchavadze, Andria Dadiani was born in Zugdidi, W. Georgia. He graduated from Heidelberg University Faculty of Law in 1873. Later, he served as a lieutenant-general of the Russian army. Andrei Dadiani learned to play chess from his parents. In 1864 he met Thomas Wilson Barnes while vacationing in Homberg, Germany. Under Barnes's tutelage, Dadian won his first tournament at Homberg that year. In 1867 Dadian met Ignatz Kolisch who had just won the Paris tournament. He played Kolisch and won a few games. Prince Andrei Dadiani was a chess player, sponsor and organizer. He sponsored and played in the first Kiev chess tournament of 1900, attaining second place behind Nikolaev and sponsored the 2nd (1902) and 3rd(1903) all-Russian tournaments in Kiev. He helped sponsor or organize the Belle Epoch chess tournaments at Monte Carlo in 1901, 1902 and 1903 and Barmen in 1905. Due to his position, Dadiani participated in very few tournaments. Besides winning amateur tournament Homberg in 1864 and placing second in Kiev 1900, he came in first in St. Petersburg 1881–82. He is also said to have played in a tournament in Rome between 1867 and 1881, but this is unsubstantiated. Many of his games were published by Numa Preti in "La Strategie" and by William Steinitz in his International Chess Magazine. British Chess Magazine dedicated its June–July 1892 issue to Dadiani. In 1903, Mikhail Chigorin was invited to the Monte Carlo tournament. Dadiani, operating under the idea that Chigorin had insulted him on an earlier occasion, refused to sponsor the tournament if Chigorin remained. The committee honored Dadiani's wishes and excluded Chigorin. Dadiani did indemnify Chigorin for the inconvenience to the sum of 1500 francs, which was slightly more than the value of third prize. After his death, some people accused Dadiani of having falsified or pre-arranged his brilliancies. Although none of these claims have even been substantiated, it is known that he remunerated Steinitz and Preti for publishing his games and was later accused by Fedor Duz-Chotimirski of sending in his own wins while covering up his opponents wins. Emmanuel Schiffers published a book of Prince Dadiani's end-games, Fins de Partie de S.A.S. le Prince Dadian de Mingrelie (Kiev, 1903) and Tengiz Giorgadze published "Ygraet A. Dadiani" ("Play Andrey Dadiani") in "Soviet Georgia" (Tbilisi, 1972). (en)
- Andria Dadiani, gruz. ანდრია დადიანი, ros. Андрей Давидович Дадиани (ur. 20 października 1850 w Zugdidi, zm. 12 czerwca 1910 w Kijowie) – książę megrelski, szachista. Brat ostatniego władcy Megrelii, Mikołaja I. Książę Andria Dadiani poznał szachy w dzieciństwie. Na wakacjach w Hombergu spotkał Thomasa W. Barnesa, nieformalnego mistrza szachowego w 1864. Trzy lata później pokonał w partii szachowej barona Ignacego Kolischa w Paryżu, tuż po jego wygranej na III Międzynarodowym Turnieju Szachowym. Po zniesieniu księstwa Mengrelskiego, przesiedlono go wraz z rodziną do Sankt-Petersburga, gdzie rozpoczął naukę w Pażewskim korpusie. Po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie w Heidelbergu w 1873 roku, podróżował po Europie, pokonując szereg utalentowanych szachistów i obdarowując pieniężnie wybitnych, m.in. Wilhelma Steinitza tysiącem franków za wygraną z Michaiłem Czigorinem. Zaprzyjaźnił się z pisarzem Iwanem Turgieniewem. W 1880 roku w Rzymie zremisował grę ze , nieformalnym mistrzem świata przed Paulem Morphym. Wygrywał turnieje w Paryżu, Rzymie, Tbilisi, Wiedniu, Petersburgu i Kijowie. Publikował w ważniejszych pismach szachowych, m.in. paryskim "Strategie", nowojorskim "International Chess Magazine" i petersburskim "Szachmatnyj listok". Poziom i styl jego gry prasa zaczęła porównywać do Paula Morphy'ego, a w 1892 "The Chess Monthly" poświęcił cały numer jego dokonaniom. Po przegranym turnieju z Fiodorem Duz-Chotimirskim, wysłał jedną z wygranych przez siebie partii do "Strategie", co Chotimirski uznał za zniewagę, wyzywając księcia na pojedynek. Nie doszło do niego. W 1903 roku został prezydentem turnieju w Monte Carlo. Książę odmówił gry Michaiłowi Czigorinowi, co udało mu się przeforsować w radzie turnieju. Nieformalnym powodem miała być krytyczna analiza jednej z gier księcia. Książę zaproponował Czigorinowi 1500 franków rekompensaty. W 1903 roku opublikował w Kijowie książkę poświęconą księciu Dadianiemu- "Fins de partie de S.A.S. le Prince Dadian de Mingrelie" (Końcówki partii Jego Książęcej Mości Księcia Dadianiego z Mergrelii"). Według Wasyla Panowa (Сорок лет за шахматной доской, Moskwa 1963), książę Dadiani często dystansował się od prasy, ponieważ w niej był "niepokonany", a nawet Schiffers mógł poprawiać gry księcia, które ten niekiedy wymyślał. Książę Dadiani zmarł w Kijowie w 1910 roku. Pochowany w rodzinnym grobowcu w klasztorze w Martwili. (pl)
- Светлейший князь Андрей Давидович Дадиани (Дадиан-Мингрельский; груз. ანდრია დავითის ძე დადიანი; 1850 — 1910, Киев) — генерал-лейтенант русской армии, известный шахматист. (ru)
- Ясновельможний князь Андрій Давидович Дадіані (Дадіан-Мінгрельський; груз. ანდრია დავითის ძე დადიანი; нар. 24 жовтня 1850 — 12 червня 1910, Київ) — генерал-лейтенант російської армії, відомий шахіст. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
