rdfs:comment
| - Alexander Pinchossowitsch Podrabinek (russisch Александр Пинхосович Подрабинек, wissenschaftliche Transliteration Aleksandr Pinchosovič Podrabinek; * 8. August 1953 in Moskau) ist ein russischer Journalist und Menschenrechtsaktivist. Er gehört zu den Erstunterzeichnern der Prager Erklärung zum Gewissen Europas und zum Kommunismus. (de)
- Aleksandr Podrabínek o Alexander Podrabinek (en ruso: Александр Пинхосович Подрабинек; Moscú, 5 de agosto de 1953) es un periodista y editor en jefe de la . (es)
- Александр Пинхосович Подраби́нек (род. 8 августа 1953, Москва) — советский диссидент, российский правозащитник, журналист и общественный деятель. Главный редактор агентства «ПРИМА-News», главный редактор газеты «Экспресс-Хроника» (1987—2000), корреспондент Международного французского радио в Москве. Член федерального политсовета движения «Солидарность». Лауреат премии журнала «Знамя» (2013). (ru)
- Олександр Пінхосович Подрабінек (нар. 8 серпня 1953, Москва, РРФСР) — радянський та російський правозахисник, журналіст і громадський діяч. Головний редактор агентства «ПРИМА-News». Колишній радянський політичний в'язень і головний редактор газети «Експрес-Хроніка» (1987–2000). Член федеральної політради руху «Солідарність». Є активним критиком путінського режиму в сучасній Росії. (uk)
- Alexander Pinkhosovich Podrabinek (Russian: Алекса́ндр Пи́нхосович Подраби́нек; born 8 August 1953, Elektrostal) is a Soviet dissident, journalist and commentator. During the Soviet period he was a human rights activist, being exiled, then imprisoned in a corrective-labour colony, for publication of his book Punitive Medicine in Russian and in English. (en)
- Aleksandr Pinchosowicz Podrabinek (ros. Александр Пинхосович Подрабинек; (ur. 5 sierpnia 1953 w Elektrostalu) – rosyjski działacz demokratyczny, obrońca praw człowieka, dziennikarz Radia Swoboda. W latach 70. współzałożyciel . Skazany za działalność dysydencką na zesłanie w Ust'-Nierze (5 lat) oraz pobyt w łagrach w Jakucji (5 lat). Uwolniony w 1983 roku. W marcu 2017 został odznaczony Krzyżem Solidarności Walczącej. Członek Federalnej Rady Politycznej Zjednoczonego Demokratycznego Ruchu „Solidarność”. Autor książek „Medycyna karna” (1979), „Dysydenci. Nieuleczalnie nieposłuszni”. (pl)
|