| rdfs:comment
| - القضاء هو نظام الحكم في دولة، وتتولى السلطة القضائية شؤونه. في القدم كانت على يد الرسل ورجال الدين وكانت تطبق الشرائع السماوية أما في وقتنا الحالي، فعلى يد القضاة الذين يًختارون من بين دارسي القانون ويطبقون القانون الوضعي. القاضي يحقق العدل في الأرض، ويختار وفق معايير خاصة تتفق مع هذه المسؤولية المهمة الملقاه على عاتقه. يُطلق على أحد المصادر التفسيرية للقانون. بمعنى أنه من المصادر المفسرة للقانون. (ar)
- Jurisdiction (from Latin juris 'law' + dictio 'declaration') is the legal term for the legal authority granted to a legal entity to enact justice. In federations like the United States, areas of jurisdiction apply to local, state, and federal levels. Jurisdiction draws its substance from international law, conflict of laws, constitutional law, and the powers of the executive and legislative branches of government to allocate resources to best serve the needs of society. (en)
- La compétence est, en droit, le droit qu’un tribunal ou un juge a de connaître de telle ou telle matière, de telle ou telle cause. En droit constitutionnel français, l’État a la « compétence de sa compétence » selon l’expression du juriste Georg Jellinek. (fr)
- Il termine giurisdizione (dal latino iurisdictio, a sua volta derivato da ius dicere), in diritto, viene utilizzato con diversi significati tra loro connessi, generalmente riferiti all'attività e al ruolo dell'esercizio delle funzioni. (it)
- Jurisdictie (Latijn: jurisdictio) of rechtsmacht is het gebied waarover een overheidsorgaan bevoegd is. Zowel de wetgevende, uitvoerende als rechtsprekende machten hebben hun specifieke jurisdictie. In de rechtspraak wordt er ook onderscheid gemaakt tussen rechtsmacht ratione materiae (welk type zaken mag de rechtbank behandelen), ratione personae (over welke personen mag de rechtbank een uitspraak doen) en ratione temporis (mag de rechtbank uitspraak doen over zaken die op die datum zijn gebeurd). In het recht en de rechtspraak wordt rechtsmacht vaak in deze tweede, ratione personae, betekenis gebruikt. (nl)
- 관할(管轄, jurisdiction)은 소송법상의 개념으로 특정한 사건에 대하여 어떤 법원이 재판권을 행사하는 가를 정한 것을 말한다. 어떤 법원에 소송을 제기하는지를 다루고 있다. 일반적인 개념으로는 어떠한 권한에 의해 지배하거나 그 지배가 미치는 범위를 일컫는다. 순화어로는 담당(擔當)이다. (ko)
- 裁判管轄（さいばんかんかつ）または司法管轄（しほうかんかつ、英: jurisdiction）とは、国家の司法権・裁判権の存在を前提として、その裁判権の裁判所間における分担に関する管轄をいう。管轄のある裁判所を管轄裁判所という。 (ja)
- Dá-se o nome de jurisdição (do latim juris, "direito", e dicere, "dizer") ao poder que detém o Estado para aplicar o direito ao caso concreto, com o objetivo de solucionar os conflitos de interesses e, com isso, resguardar a ordem jurídica e a autoridade da lei. (pt)
- Jurisdiktion (av latin: iurisdi'ctio, rättskipning), domvärjo eller rättsbefogenhet är befogenheten att utöva rättskipning och att döma. Jurisdiktionen är begränsad till ett geografiskt område eller till vissa personer eller ett visst sakområde. (sv)
- 司法管轄權（英語：Jurisdiction），也称为国际民事诉讼管辖权、法院管辖权或裁判管辖权，是指法院或司法機構對訴訟進行聆訊和審判的權力，是国家主权的主要表现形式。在大部份地區，不同法院的司法管轄權是不同的，通常以區域和類別劃分。例如區域法院只能聆訊在該地區發生的訴訟，錢債法院只能聆訊和金錢糾紛有關的訴訟，軍事法庭只能聆訊和軍人有關的訴訟等。司法管轄權亦和法院級別有關，例如上級法院可聆訊不服下級法院判決的上訴案件，反之則不可以。 (zh)
- La jurisdicció (del llatí iuris, «dir o declarar el dret») és la , derivada de la sobirania de l'Estat, d'aplicar el Dret en el cas concret, resolent de manera definitiva i irrevocable una controvèrsia, que és exercida en forma exclusiva pels tribunals de justícia integrats per jutges autònoms i independents. Un dels principals trets de la potestat jurisdiccional és el seu caràcter irrevocable i definitiu, capaç de produir en l'actuació del dret el que tècnicament es denomina . (ca)
- Příslušnost v právu vyjadřuje, který orgán veřejné moci (úřad nebo soud) projedná a rozhodne konkrétní věc. Lze hovořit o příslušnosti orgánu i naopak o příslušnosti věci či osoby k nějakému orgánu. Obdobně může existovat i příslušnost orgánů v rámci organizační struktury například podniku, spolku, církve, v rámci školského nebo zdravotnického systému atd. Příslušnost je trojí: (cs)
- La jurisdicción (del latín: iuris dictio ‘decir o declarar el derecho a su propio gobierno’) es la potestad, derivada de la soberanía del Estado, de aplicar el derecho en el caso concreto, resolviendo de modo definitivo e irrevocable una controversia, que es ejercida en forma exclusiva por los tribunales de justicia integrados por jueces autónomos e independientes. Uno de los principales rasgos de la potestad jurisdiccional es su carácter irrevocable y definitivo, capaz de producir en la actuación del derecho lo que técnicamente se denomina cosa juzgada. (es)
- Eskumena edo jurisdikzioa (latinez iuris dictio, "eskubidea esan"), Estatu baten subirautzatik datorren eskubidea da. Zuzenbidea kasu zehazt batean aplikatuz gero, eztabaida bat behin betiko eta modu ezeztaezinean konponduz, epaile autonomo edo independienteez osatutako Auzitegi batek bakarrik gauzatu dezake. Eskumenaren ezaugarri nagusienetako bat bere izaera ezeztaezina eta behin betikoa da, Zuzenbidearen jardueran teknikoki deritzona eragiteko gai dela. (eu)
- Yurisdiksi adalah kewenangan bedasarkan hukum, yang mana kewenangan ini bukan lah hal yang berdiri sendiri, melainkan bedasarkan hukum dan dibatasi oleh nilai-nilai hukum. Yurisdiksi berasal dari bahasa Latin jurisdictio. Kata ini terdiri dari dua kata, juris yang artinya 'kepunyaan menurut hukum' dan dictio yang artinya adalah 'sabda'. Yurisdiksi dapat disimpulkan menurut bahasa Latin sebagai berikut: 1.
* Kepunyaan seperti yang ditentukan oleh hukum; 2.
* Hak menurut hukum; 3.
* Kekuasaan menurut hukum, dan; 4.
* Kewenangan menurut hukum. (in)
- Jurysdykcja (z łac. iurisdictio, dosł. „orzekam o prawie”) – prawo sądzenia, posiadane przez dany podmiot (organ) uprawnienie (kompetencja) do rozpoznawania i rozstrzygania danych spraw, tj. orzekania w danej sprawie. Aby sąd mógł rozstrzygać w danej sprawie, muszą zostać spełnione określone warunki rozpatrywane osobno dla każdej konkretnej sprawy. Szczegółowo określają je ustawy, a w szczególności kodeksy postępowania (cywilnego, karnego, administracyjnego). Zawsze należy sprawdzać, czy zakres działania sądu jest odpowiedni w danym przypadku, a także jego kompetencje oraz właściwości: rzeczową i miejscową. (pl)
- Юрисди́кция (лат. jurisdictio) — пределы компетенции того или иного суда, включая церковный суд, либо органа государственной власти. В соответствии со сферой применения термину юрисдикция соответствуют следующие понятия: В международном праве — полномочия государства давать правовую оценку фактам, решать какие-либо правовые вопросы. В церковном праве — принадлежность каждого прихода, храма, монастыря, общины верующих и культового строения одной из юридически легитимных церковных структур. (ru)
- Юрисди́кція (лат. jurisdictio, від jus (juris) — право + dico проголошую): 1.
* Компетенція судових органів із розгляду цивільних, кримінальних та інших справ; коло справ, які даний суд має право розглядати й вирішувати. 2.
* Коло питань, що належать до відання установи або держави. 3.
* Область застосування можливостей суб'єктом компетенції. У міжнародному праві — повноваження держави давати правову оцінку фактам, розв'язувати ті чи інші правові питання. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)