| rdfs:comment
| - Stanice (rusky: станица; ukrajinsky: станиця) je kozácká sídelní jednota nižšího řádu v Rusku, tedy zhruba kozácká dědina. Původně byly stanice základními sídelními jednotkami kozáckych vojsk, centry ekonomické a politické organizace Kozáků v určité oblasti. Nyní jsou chápány jako druh zemědělské lokality a jsou časté především v jižních oblastech Ruska. (cs)
- Eine Staniza (russisch станица staníca; ukrainisch станиця stanýcja; deutscher Plural Stanizas oder Stanizen; (veraltet) auch Stanitza/ -en) ist eine Kosakensiedlung, heute vor allem in Russland und der Ukraine. (de)
- Stanica kozacka – kozacka jednostka administracyjno-osiedleńcza niższego rzędu w Federacji Rosyjskiej (historycznie na Rusi i później w Imperium Rosyjskim), najczęściej utożsamiana z wsią. (pl)
- 哥薩克村（俄語：станица）是哥萨克军团内的一个村庄也是其主要单位和军事定居点。尽管“哥薩克村”一词在现代用法中得以保留，但在相关历史背景下的哥薩克村却已在俄国革命后被系统性摧毁，当时内战和随后的斯大林时期土地集体化以及大屠杀破坏了哥薩克村的文化及其经济基础。 (zh)
- Una stanitsa (en rus станица) era, abans de la Revolució Russa, als territoris de les actuals Ucraïna i Rússia, un poble que formava part del territori d'un destacament cosac, que era les subdivisions més grans de la terra dels cosacs, amb 11 grans destacaments importants. Històricament l'stanitsa constituïa la unitat econòmica i política bàsica dels pobles cosacs en territori ucraïnès i després en les terres conquerides per l'Imperi Rus. (ca)
- El término stanitsa (en ruso стани́ца; en ucraniano, станиця, stanytsia) hace referencia a dos conceptos relacionados con el pueblo cosaco:
* Entre los siglos XV y XVII, se conocía como stanitsa a un destacamento de varias unidades de tropas cosacas que incluían familias y propiedades. Uno o varios campamentos, fortificados y militarmente protegidos.
* A partir del siglo XVII y en la Rusia actual, stanitsa es el nombre de cualquier gran poblado cosaco rural que reúne más de un poblado (jútor), habitado de manera compacta principalmente por cosacos de origen. La población de una stanitsa a veces es superior a la de los habitantes de una pequeña ciudad. Por ejemplo, la stanitsa Ordzhonikídzevskaya cuenta con 65.100 habitantes (censo de 2002). A su vez, una stanitsa forma parte del (defini (es)
- A stanitsa (Russian: станица, IPA: [stɐˈnʲitsə]; Ukrainian: станиця, romanized: stanytsya) is a village inside a Cossack host (Ukrainian: військо, romanized: viys’ko; Russian: казачье войско, romanized: kazach’ye voysko, sometimes translated as "Cossack Army"). Stanitsas (Russian: станицы, romanized: stanitsy) — Cossack military settlements — were the primary unit of Cossack hosts. (en)
- Une stanitsa (en russe : стани́ца, en ukrainien : станиця, stanytsia) était un village faisant partie du territoire d'une des « armées » cosaques avant la révolution russe, situé sur les territoires de l'actuelle Ukraine et Russie. Les armées cosaques étaient la plus grande subdivision de la terre des cosaques (il existait onze armées cosaques, les plus connues étant celles du Don, de l'Oural et du Terek). Une stanitsa était composé d’un village et éventuellement de hameaux (хутор) rattachés. La stanitsa devait être en mesure de fournir une sotnia en cas de guerre. (fr)
- Een stanitsa (Russisch: станица; Oekraïens: станиця; kozakkendorp of kozakkenstad) is een rurale kozakkeneenheid, die meerdere bewoonde plaatsen kan omvatten als choetors (хутор; enkele boerderij) en nederzettingen (посёлок; posjolok) in een Kozakken-vojsko). De stanitsa's ontstonden in de 16e eeuw ten tijde van het Grootvorstendom Moskou toen de term werd gebruikt voor verkenners te paard die de Tataarse steppegrenzen van dat rijk moesten bewaken. Hun gemeenschappen waren gebaseerd op bloedverwantschap (nieuwelingen konden door te trouwen lid worden, stanitsa's bezaten soms meerdere etniciteiten) en waren hiërarchisch ingedeeld met een , een plaatsvervanger en zijn geldbeheerder als dagelijkse leiding, die werd verkozen door de staten (сословие) van een stanitsa. Elke stanitsa had minimaa (nl)
- Стани́ца (от сущ. стан — остановка в пути для отдыха, временного пребывания, бивак, лагерь) — административная казачья сельская единица, состоит из одного или нескольких казачьих поселений (хутора, посёлка). (ru)
- Станиця — 1) У 18 — 20 ст. (до 1920) адміністративно-територіальна одиниця на території козацьких війська у Російській імперії: Кубанського, Донського, Терського тощо. Станиця об'єднувала кілька козацьких поселень — селищ і хуторів. Станиці вважалися військовим поселенням, здатним виставляти для козачого війська одну сотню (ескадрон) вершників. Станиці могли ділитись на райони — юрти. Від Царя і Великого Князя Михайла Федоровича на Дон, в нижні і верхні юрти, отаманам і козакам і всьому Донському війську тощо. — Тлумачний словник Даля, Юрт. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)