rdfs:comment
| - ケンブリッジ・スプリングス・ヴァリエーション (Cambridge Springs Variation) は、チェスのオープニングの1つで、クイーンズ・ギャンビット・ディクラインド (1.d4 d5 2.c4 e6) の一変化である。ケンブリッジ・スプリングス・ディフェンス (Cambridge Springs Defense) とも呼ばれる。1.d4 d5 2.c4 e6 3.Nc3 Nf6 4.Bg5 Nbd7で出来た形がケンブリッジ・スプリングス・ヴァリエーションの基本形である。 (ja)
- Ке́мбридж-спри́нгский вариа́нт — шахматный дебют, разновидность отказанного ферзевого гамбита. Начинается ходами: 1. d2-d4 d7-d5 2. c2-c4 e7-e6 3. Кb1-c3 Кg8-f6 4. Сc1-g5 Кb8-d7 5. e2-e3 c7-c6 6. Кg1-f3 Фd8-a5. Возможна перестановка первых ходов. В частности, позиция, указанная на диаграмме, также может возникнуть из славянской защиты после ходов: 1. d2-d4 d7-d5 2. c2-c4 c7-c6 3. Кg1-f3 Кg8-f6 4. Кb1-c3 e7-e6 5. Сc1-g5 Кb8-d7 6. e2-e3 Фd8-a5. (ru)
- A Defesa Cambrigde-Springs é uma defesa de xadrez que se produz após os lances: 1.
* .d4 d5 2.
* .c4 e6 3.
* .Cc3 Cf6 4.
* .Bg5 Cbd7 5.
* .e3 c6 6.
* .Cf3 Da5 Esta defesa é uma continuação do Gambito da Dama Recusado que foi repetidamente utilizada no torneio de Cambridge Springs em 1904, vencido por Frank James Marshall. Entretanto, o primeiro registro foi de Emanuel Lasker, em 1892.A ideia das negras é organizar uma ofensiva na ala da dama, pressionando a casa c3. As brancas podem evitá-la utilizando o sistema anti-Cambridge, onde jogam 6.a3 visando 7.b4, lances que tornam inócua a presença da dama na coluna a. As negras podem incrementar o ataque com Bb4 e Ce4. (pt)
- En escacs, la defensa Cambridge Springs (o menys sovint, la variant Pillsbury) és una variant del gambit de dama refusat que comença amb els moviments: 1.d4 d52.c4 e63.Cc3 Cf64.Ag5 Cbd75.Cf3 c66.e3 Da5 Les negres eviten la clavada a la diagonal h4–d8 i claven al seu torn el cavall de c3 (explotant així l'absència de l'alfil de dama blanc del flanc de dama). Si les negres juguen posteriorment dxc4, hi haurà amenaces contra l'alfil de g5. Cal notar que 5.cxd5 no guanya peó, degut al parany de l'elefant. La línia principal continua 7.Cd2 Ab4 amb l'amenaça de ...Ce4 i pressió al llarg de la diagonal a5–e1. (ca)
- Die Cambridge-Springs-Variante ist eine Eröffnungsvariante des abgelehnten Damengambits beim Schachspiel. In den ECO-Codes wird sie unter dem Schlüssel D52 klassifiziert. Sie entsteht nach der Zugfolge 1. d2–d4 d7–d52. c2–c4 e7–e63. Sb1–c3 Sg8–f64. Lc1–g5 Sb8–d75. e2–e3 c7–c66. Sg1–f3 Dd8–a5 Dem Umstand, dass Schwarz in der Orthodoxen Verteidigung weniger Raum hat, z. B. für seine Dame, wirkt er hier aktiv entgegen. Mit 6. c4xd5 oder 5. c4xd5 gelingt Weiß der Übergang in die Abtauschvariante. (de)
- La Defensa Cambridge Springs (ECO D52) es una de las variantes principales del Gambito de dama. La Defensa Cambridge Springs 4.Ag5 Cbd7 y 6.... Da5 trata de aprovechar que el alfil está en g5 para lanzar un ataque en el ala de dama. Debe su nombre a que fue utilizado, profusamente, por primera vez en el torneo de Cambridge Springs de 1904; aunque ya se conocía. El temprano desarrollo de la dama no es muy correcto, pero las posibilidades tácticas que crea hace caer a las blancas en muchos problemas. Con un juego correcto se deben superar, pero hay que jugar con cuidado. Línea principal (es)
- In chess, the Cambridge Springs Defense (or less commonly, the Pillsbury Variation) is a variation of the Queen's Gambit Declined that begins with the moves: 1. d4 d52. c4 e63. Nc3 Nf64. Bg5 Nbd75. Nf3 c66. e3 Qa5 The Encyclopaedia of Chess Openings code is D52. (en)
- Aux échecs, la défense Cambridge-Springs (ou, plus rarement, la Variante Pillsbury) est une variante d'ouverture du gambit dame refusé, qui commence par les coups : 1.d4 d52.c4 e63.Cc3 Cf64.Fg5 Cbd75.e3 c66.Cf3 Da5 Son code ECO est D52. Le premier utilisateur de cette ouverture est Emanuel Lasker en 1892. Son nom vient d'un tournoi de 1904 à Cambridge Springs (Pennsylvanie, États-Unis), au cours duquel la défense fut employée à plusieurs reprises. À haut niveau, on l'a retrouvé dans les mains d'Efim Bogoljubov, Vassily Smyslov ou encore de Garry Kasparov. (fr)
- La difesa Cambridge-Springs è un'apertura degli scacchi caratterizzata dalle mosse: 1. d4 d5 2. c4 e6 3. Cc3 Cf6 4. Ag5 Cbd7 5. e3 c6 6. Cf3 Da5 Il primo ad adottare questa variante è stato Wilhelm Steinitz in una partita contro Joseph Blackburne giocata a Londra nel 1863 (Steinitz vinse la partita). Nel 1892 la giocò anche Emanuel Lasker, con successo, in una partita contro Albert Hodges facente parte di una serie di mini-match contro giocatori del Manhattan Chess Club. Il nome deriva però dal torneo di Cambridge Springs 1904, in cui questa variante venne giocata tre volte. (it)
|