| rdfs:comment
| - Никола́й Алекса́ндрович Мотови́лов (25 мая (6 июня) 1809 года — 27 января (8 февраля) 1879 года) — симбирский и лукояновский помещик, собеседник преподобного Серафима Саровского и его первый биограф, многолетний попечитель Серафимо-Дивеевского монастыря. (ru)
- Микола Олекса́ндрович Мотови́лов (рос. Николай Александрович Мотовилов; 25 травня 1809 — 27 січня 1879) — симбірський і арзамаський поміщик, співбесідник преподобного Серафима Саровського і його перший біограф, багаторічний опікун . (uk)
- Nikolao Aleksandroviĉ Motovilov (ruse Николай Александрович Мотовилов; naskiĝis la 3-an de majo 1809 laŭ julia kalendaro, la x-an de majo gregoria kalendaro, mortis la 14-an de januaro 1879) estis rusa terposedanto, pacojuĝisto, komercisto kaj kristana fervorulo honorigita per la titolo "Malsaĝulo por Kristo". Li estas ĉefe konata kiel elstara sekvanto de la sankta Serafimo de Sarov. (eo)
- Nikolay Aleksandrovich Motovilov (Russian: Николай Александрович Мотовилов; 3 May 1809 – 14 January 1879) was a Russian landowner, Justice of the Peace, businessman and Fool for Christ. He is primarily known as the first biographer of Saint Seraphim of Sarov. In Russian Orthodox tradition he is often referred as the Servant to Seraphim and the Theotokos. Seraphim of Sarov, whose name Motovilov had worked so hard to bring to Russian public awareness, was canonized in 1903. He remains one of the modern Orthodox Church's most beloved saints. (en)
- Nikołaj Aleksandrowicz Motowiłow (ros. Николай Александрович Мотовилов; ur. 3 maja 1809, zm. 14 stycznia 1879) – rosyjski ziemianin, publicysta, wydawca, wieloletni opiekun monasteru Trójcy Świętej i św. Serafina z Sarowa w Diwiejewie, uczeń Serafina z Sarowa i pierwszy jego biograf. Był znaczącą figurą religijną w Rosji II połowy XIX wieku. Większość rękopisów Motowiłowa pozostawała nieopublikowana. W roku 1903 wdowa po nim przekazała je , który je opublikował. Rękopisy Motowiłowa stały się głównym źródłem dla biografii i nauczania Serafina. Pisma Motowiłowa silnie oddziałały na Nilusa. (pl)
|
| has abstract
| - Nikolao Aleksandroviĉ Motovilov (ruse Николай Александрович Мотовилов; naskiĝis la 3-an de majo 1809 laŭ julia kalendaro, la x-an de majo gregoria kalendaro, mortis la 14-an de januaro 1879) estis rusa terposedanto, pacojuĝisto, komercisto kaj kristana fervorulo honorigita per la titolo "Malsaĝulo por Kristo". Li estas ĉefe konata kiel elstara sekvanto de la sankta Serafimo de Sarov. Nikolao Motovilov estis naskita en Simbirsk al nobela familio, kaj li studentiĝis en la universitato de Kazanj. Laŭ liaj notoj, li foje provis sinmortigi per dronado en la lago Ĉjonoje proksime de Kazanj, sed estis haltigita fare de vizio de la Dipatrino, kiu laŭ liaj eldiroj plu gvidis lin tra la resto de lia vivo. Nikolao Motovilov konatiĝis kun sankta Serafimo de Sarov kaj iĝis unu el liaj disĉiploj. Motovilov surpaperigis multajn el siaj konversacioj kun sankta Serafimo, inkluzive de lia favorato, la "interparolo kun Serafimo pri la celo de la kristana vivo" kiu okazis en novembro 1831 en la arbaro proksime de Sarov. Tiu okazaĵo estis prezentita en pluraj malsamaj ikonoj de Sankta Serafimo, kaj estas konsiderita unu el la plej gravaj spiritaj trezoroj de la moderna ortodoksismo. En 1827 Motovilov komencis registaran laboron en Simbirsk. Li havis konflikton kun framasonoj tie, kaj estis arestita kaj malliberigita en 1832 pro fikciaj akuzopunktoj. Motovilov poste asertis ke tiuj akuzoj estis fabrikitaj fare de liaj framasonaj malamikoj, inkluzive de Aleksej Petroviĉ Jermolov. En 1833, Motovilov estis liberigita fare de ordo de Caro Nikolao la 1-a, sed de tiam perdis ĉiujn ŝancojn pri registara dungiĝo. En 1840 Motovilov geedziĝis kun Jelena Ivanovna Meliukova, la nevino de monaĥino Marfa, lernantino de sankta Serafimo, kaj decidis reveni al sia bienejo proksime de Simbirsk. Ĉi tie li konstante laboris glorigi la nomon de Serafimo, kiu mortis en 1833. Motovilov skribis multajn leterojn al gravaj personoj, inkluzive de la imperiestro mem, klopodante "montri la profundon de la profeta kaj filozofia donaco de Serafimo". Li ankaŭ organizis grandajn komercajn projektojn kiel ekzemple la banko Svjato-Preobraĵenskij, kunlaboranta en la migrado de "milionoj da kamparanoj" de Centra Rusio ĝis Siberio. Motovilov fokusigis la daŭrigon de siaj projektoj je la Serafimo-Divejevo-Monaĥejo. Li mortis en 1879, kaj estis entombigita en ls Serafimo-Divejevo-Monaĥejo. Serafimo de Sarov, kies nomon Motovilov alportis al la rusa publika konscio, estis sanktigita en 1903. Li restas unu el la plej aprezataj sanktuloj de la moderna Ortodoksismo. La manuskriptoj de Motovilov estis plejparte longtempe neeldonitaj, kaj estis stokitaj en korboj konservitaj en la subtegmentejo de lia domo. En 1903 la vidvino de Motovilov pasis la korbojn kun la manuskriptoj - iom post iom pleniĝintaj kun plumoj kaj kokida koto - al la religiema verkisto Sergeij Nilus. Nilus poste trovis manieron deĉifri la materialojn kaj publikigis ilin. La materialoj de Motovilov iĝis la ĉefa fonto pri la biografio kaj instruado de Sankta Serafimo, la instruo de sankta Antonio de Voroneĵ, fondinto de la Serafimo Divejevo-Monaĥejo, kaj monaĥino Aleksandra de Divejevo. La skribaĵoj de Motovilov ankaŭ forte influis la verkaĵojn de Nilus. (eo)
- Nikolay Aleksandrovich Motovilov (Russian: Николай Александрович Мотовилов; 3 May 1809 – 14 January 1879) was a Russian landowner, Justice of the Peace, businessman and Fool for Christ. He is primarily known as the first biographer of Saint Seraphim of Sarov. In Russian Orthodox tradition he is often referred as the Servant to Seraphim and the Theotokos. Motovilov was born in Simbirsk to a noble family, and graduated from Kazan University. According to his notes, he once tried to commit suicide by drowning in Chyornoye Lake near Kazan, but was stopped by an apparition of the Theotokos, whom he claimed to have led him throughout the remainder of his life. Motovilov became acquainted with Saint Seraphim of Sarov and became one of his disciples. Motovilov wrote down many of his conversations with St. Seraphim, including his favorite, Seraphim's Talk On the Purpose of the Christian Life, that occurred in November 1831 in the forest near Sarov. This event has been depicted in several different icons of St. Seraphim, and is considered one of modern Orthodoxy's most important spiritual treasures. In 1827 Motovilov started government work in Simbirsk. He had a conflict with Freemasons there, and was arrested and imprisoned in 1832 on trumped-up charges. Motovilov later claimed that these charges were fabricated by his Freemason enemies, including Aleksey Petrovich Yermolov. In 1833, Motovilov was released from prison by order of Tsar Nicholas I of Russia, but lost all chances for employment with the government thereafter. In 1840 Motovilov married Yelena Ivanovna Meliukova, the niece of a pupil of St. Seraphim, schemo-nun Marfa, and settled down on his estate near Simbirsk. Here he worked ceaselessly to glorify the name of Seraphim, who had died in 1833. Motovilov wrote numerous letters to important personages, including the Emperor himself, endeavoring to demonstrate the depths of Seraphim's prophetic gift and philosophy. He also organized large business ventures such as the Svyato-Preobrazhensky Bank, assisting in the migration of "millions of peasants" from Central Russia to Siberia. Motovilov spent the proceeds of his ventures on the Serafimo-Diveevsky Monastery. Acquiring the nickname The breadwinner of Diveyevo Monastery (Питатель Дивеевского Монастыря), Motovilov increasingly behaved as a Fool for Christ, with neighbors considering him mentally ill. He died in 1879, and was buried at Serafimo-Diveyevsky Monastery. Seraphim of Sarov, whose name Motovilov had worked so hard to bring to Russian public awareness, was canonized in 1903. He remains one of the modern Orthodox Church's most beloved saints. Motovilov's manuscripts were mostly left unpublished, and were stored in disarray in baskets kept in the attic of his house. In 1903 Motovilov's widow passed the baskets with the manuscripts—by now filled with feathers and chicken droppings—to the religious writer Sergei Nilus. Nilus eventually found a way to decipher the materials and published them. Motovilov's materials became the main source for the biography and teaching of St. Seraphim, the teachings of St. , founder of Serafimo-Diveevsky Monastery, and nun Alexandra of Diveyevo. Motovilov's writings also strongly influenced the works of Nilus. In one of Nilus’ books "On the banks of God’s river" we find a most extraordinary prediction of Seraphim Sarovsky, carried to us by Nikolay Motovilov. It is known as “The Great Mystery of Diveevo”. It says that rev. Seraphim would be taken to heaven before his due time to be later resurrected by God in the times of a greatest neglect of Christian belief. After his resurrection, he will start the world-wide Sermon of repentance (en)
- Nikołaj Aleksandrowicz Motowiłow (ros. Николай Александрович Мотовилов; ur. 3 maja 1809, zm. 14 stycznia 1879) – rosyjski ziemianin, publicysta, wydawca, wieloletni opiekun monasteru Trójcy Świętej i św. Serafina z Sarowa w Diwiejewie, uczeń Serafina z Sarowa i pierwszy jego biograf. Był znaczącą figurą religijną w Rosji II połowy XIX wieku. Służbę publiczną rozpoczął w Symbirsku w roku 1827. Popadł w konflikt z masonerią i w 1832 roku został osadzony w więzieniu. W późniejszym czasie twierdził, że historia ta została sfabrykowana przez wrogów masonerii. W 1833 roku został uwolniony z więzienia nakazem carskim, ale odtąd nie mógł już sprawować publicznych urzędów. Motowiłow po śmierci został pochowany obok cerkwi w Kazaniu. W okresie radzieckim wszystkie mogiły zostały zaasfaltowane i jedynym znakiem miejsca pochówku Motowiłowa była stara brzoza. W latach 70. komunistyczne władze zastanawiały się nad wykorzenieniem brzozy. W latach 90. XX wieku grób stał się miejscem pielgrzymek. Większość rękopisów Motowiłowa pozostawała nieopublikowana. W roku 1903 wdowa po nim przekazała je , który je opublikował. Rękopisy Motowiłowa stały się głównym źródłem dla biografii i nauczania Serafina. Pisma Motowiłowa silnie oddziałały na Nilusa. Motowiłow był słowianofilem, wzorem Serafina próbował przepowiadać przyszłość. Przepowiadał, że Rosja połączy się z innymi słowiańskimi narodami i utworzy wraz z nimi wielki ocean narodowy, o którym Bóg przepowiadał przez swoich proroków. Nietrafioną okazała się przepowiednia odnośnie do Antychrysta (miał się narodzić między Moskwą a Petersburgiem) i ósmego ekumenicznego soboru. (pl)
- Никола́й Алекса́ндрович Мотови́лов (25 мая (6 июня) 1809 года — 27 января (8 февраля) 1879 года) — симбирский и лукояновский помещик, собеседник преподобного Серафима Саровского и его первый биограф, многолетний попечитель Серафимо-Дивеевского монастыря. (ru)
- Микола Олекса́ндрович Мотови́лов (рос. Николай Александрович Мотовилов; 25 травня 1809 — 27 січня 1879) — симбірський і арзамаський поміщик, співбесідник преподобного Серафима Саровського і його перший біограф, багаторічний опікун . (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
