Neofunctionalization, one of the possible outcomes of functional divergence, occurs when one gene copy, or paralog, takes on a totally new function after a gene duplication event. Neofunctionalization is an adaptive mutation process; meaning one of the gene copies must mutate to develop a function that was not present in the ancestral gene. In other words, one of the duplicates retains its original function, while the other accumulates molecular changes such that, in time, it can perform a different task.
Attributes | Values |
---|
rdfs:label
| - Néofonctionnalisation (fr)
- Neofunctionalization (en)
- Neofunkcjonalizacja (pl)
|
rdfs:comment
| - Neofunctionalization, one of the possible outcomes of functional divergence, occurs when one gene copy, or paralog, takes on a totally new function after a gene duplication event. Neofunctionalization is an adaptive mutation process; meaning one of the gene copies must mutate to develop a function that was not present in the ancestral gene. In other words, one of the duplicates retains its original function, while the other accumulates molecular changes such that, in time, it can perform a different task. (en)
- La néofonctionnalisation est une des issues possibles de la divergence fonctionnelle, et a lieu lorsqu'une copie d'un gène, ou paralogue, prend en charge une fonction totalement nouvelle à la suite d'une duplication génique. La néofonctionnalisation est un processus de mutation adaptatif, ce qui signifie qu'une des copies du gène ancestral doit muter afin de développer une fonction qui n'existait pas chez ce gène ancestral. En d'autres mots, l'un des duplicons conserve sa fonction originale, alors que l'autre accumule des modifications moléculaires qui font qu'avec le temps, ce dernier peut réaliser une fonction différente. On pense que ce processus n'est pas affecté par la pression de sélection car une des copies du gène peut muter sans affecter de façon préjudiciable la fitness d'un orga (fr)
- Neofunkcjonalizacja – jeden z dwóch mechanizmów nabywania nowych funkcji przez geny po duplikacji polegający na tym, że jeden z genów zachowuje swoją oryginalną funkcję, a drugi w wyniku mutacji zaczyna pełnić nową funkcję. Zduplikowane geny mogą oczywiście podlegać także innym procesom. Istnieje przykładowo znaczne prawdopodobieństwo, że zamiast nabycia nowej funkcji mutacje spowodują, że zmieniająca się kopia genu straci tę, którą uprzednio posiadała. Jest to częsty proces, w wyniku którego gen staje się pseudogenem. (pl)
|
foaf:depiction
| |
dcterms:subject
| |
Wikipage page ID
| |
Wikipage revision ID
| |
Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
sameAs
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
thumbnail
| |
has abstract
| - La néofonctionnalisation est une des issues possibles de la divergence fonctionnelle, et a lieu lorsqu'une copie d'un gène, ou paralogue, prend en charge une fonction totalement nouvelle à la suite d'une duplication génique. La néofonctionnalisation est un processus de mutation adaptatif, ce qui signifie qu'une des copies du gène ancestral doit muter afin de développer une fonction qui n'existait pas chez ce gène ancestral. En d'autres mots, l'un des duplicons conserve sa fonction originale, alors que l'autre accumule des modifications moléculaires qui font qu'avec le temps, ce dernier peut réaliser une fonction différente. On pense que ce processus n'est pas affecté par la pression de sélection car une des copies du gène peut muter sans affecter de façon préjudiciable la fitness d'un organisme car la fonction ancestrale est conservée dans l'autre copie. (fr)
- Neofunctionalization, one of the possible outcomes of functional divergence, occurs when one gene copy, or paralog, takes on a totally new function after a gene duplication event. Neofunctionalization is an adaptive mutation process; meaning one of the gene copies must mutate to develop a function that was not present in the ancestral gene. In other words, one of the duplicates retains its original function, while the other accumulates molecular changes such that, in time, it can perform a different task. (en)
- Neofunkcjonalizacja – jeden z dwóch mechanizmów nabywania nowych funkcji przez geny po duplikacji polegający na tym, że jeden z genów zachowuje swoją oryginalną funkcję, a drugi w wyniku mutacji zaczyna pełnić nową funkcję. Duplikacja to mechanizm powodujący pojawienie się w genomie dodatkowej kopii już istniejącego genu. W efekcie w haploidalnym genomie istnieje więcej niż pojedyncza kopia danego genu. Takie geny paralogiczne na początku pełnią tę samą funkcję. Może się jednak zdarzyć, że w jednym (i tylko w jednym z nich) zajdą mutacje, które umożliwią mu pełnienie innej funkcji. W tym samym czasie druga kopia genu będzie zachowywała ancestralną (pierwotną) formę, zapewniając wykonywanie funkcji wcześniej już pełnionej przez gen. W stosunku do tej kopii działał będzie przeciwdziałający zmutowanym formom genu, natomiast dzięki zapewnieniu przez tę kopię pierwotnej funkcjonalności druga kopia może ewoluować i nabywać nowe funkcje. Zduplikowane geny mogą oczywiście podlegać także innym procesom. Istnieje przykładowo znaczne prawdopodobieństwo, że zamiast nabycia nowej funkcji mutacje spowodują, że zmieniająca się kopia genu straci tę, którą uprzednio posiadała. Jest to częsty proces, w wyniku którego gen staje się pseudogenem. Geny powstałe przez duplikacje tworzą zwykle – grupy genów o wspólnym pochodzeniu, pełniące różne, ale w pewien sposób zbliżone funkcje. Proces neofunkcjonalizacji opisany został przez w 1970. Innym procesem nabywania przez geny nowych funkcji jest subfunkcjonalizacja. Wedle Futuymy za przykład neofunkcjonalizacji uznaje się powstanie eozynofilowego białka kationowego (ECP). Kodujący je gen zalicza się do rodziny rybonukleaz, podobnie jak gen kodujący (EDN). Otóż w przeszłości istniał jedynie gen EDN, który w pewnym momencie uległ duplikacji. Liczne niesynonimiczne mutacje obserwuje się jedynie w jednej kopii tego genu, drugą więc musiał utrzymać w niezmienionym stanie dobór. Dzięki rzeczonym podstawieniom białko ECP nabyło własności antypatogenowych (wydzielane jest podczas odpowiedzi immunologicznej). Inne badania, potwierdzając wspólne pochodzenie obu genów, które rozdzieliły się w czasie rozejścia się linii ewolucyjnych małp szerokonosych i wąskonosych, wskazują na szybką ewolucję obu genów i nabycie przez nich obu funkcji związanych z obroną przez infekcjami. (pl)
|
prov:wasDerivedFrom
| |
page length (characters) of wiki page
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |
is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
is Wikipage redirect
of | |
is foaf:primaryTopic
of | |