| rdfs:comment
| - A monophthong (/ˈmɒnəfθɒŋ, ˈmɒnəp-/ MON-əf-thong, MON-əp-; from Ancient Greek μονόφθογγος (monóphthongos) 'one sound', from μόνος (mónos) 'single', and φθόγγος (phthóngos) 'sound') is a pure vowel sound, one whose articulation at both beginning and end is relatively fixed, and which does not glide up or down towards a new position of articulation. The monophthongs can be contrasted with diphthongs, where the vowel quality changes within the same syllable, and hiatus, where two vowels are next to each other in different syllables. A vowel sound whose quality does not change over the duration of the vowel is called a pure vowel. (en)
- Monoftong adalah dua buah vokal yang diucapkan menjadi vokal tunggal. Vokal tunggal tersebut dihasilkan dari sebuah suku kata yang memiliki kualitas artikulasi alat bicara secara konsisten dan tetap dari awal hingga akhir. Monoftong atau vokal murni dapat dikontraskan dengan diftong. Proses perubahannya disebut dengan . Dalam bahasa Indonesia, proses ini terjadi untuk memudahkan ucapan. (in)
- Monoftong (gr. mono „jeden” i phthóngos „dźwięk”) – prosta samogłoska bez zmiany jakości (np. „u”, „a”) w przeciwieństwie do dyftongów (np. niemieckie „au”, „ei”) i tryftongów. Między monoftongami mogą istnieć różnice ilościowe (krótkie i długie samogłoski) i jakościowe (stopień otwarcia, zaokrąglenie warg). Dwuwymiarowego przedstawienia dostarcza trójkąt samogłosek. Monoftongi jak wszystkie dźwięki podlegają podczas rozwoju języka różnorakim zmianom fonetycznym. Mogą powstawać w wyniku monoftongizacji z dyftongów lub znikają z systemu w wyniku dyftongizacji. (pl)
- En monoftong är ett enkelt vokalljud i en stavelse. Det kan betraktas i kontrast med en diftong som är när två vokalljud uttalas bredvid varandra i samma stavelse (exempelvis ordet augusti där a-ljudet glider över till ett u-ljud). I det svenska språket består nästan alla ord av monoftonger. Undantag för detta finns framförallt hos lånord. Det är vanligare att det uppstår fonetisk hiatus, när vokaler bredvid varandra uttalas med flera stavelser (ord som exempelvis janu-ari och speci-ell). (sv)
- A monotongação é uma mudança fonética em que um ditongo ou um tritongo é simplificado para um monotongo. Esse processo, fortemente presente no português brasileiro e no sul de Portugal, faz com que ⟨dinheiro⟩ passe a ser pronunciado como /di.ˈɲe.ru/, e ⟨roupa⟩, como /ˈʁo.pɐ/. (pt)
- 單元音（英語：monophthong，/ˈmɒnəfθɒŋ/，古希臘語：monóphthongos）又稱單母音，是指未和其他元音複合的元音，在其發音開始時及結束時的舌位大致相同，也不會像半元音一様往另一個舌位移動。 與單元音相對的是双元音，双元音在同一個音節中有元音的變化，是二個連續的元音，卻分放在二個音節中，這也和單元音不同。 在国际音标 (IPA) 中，单元音用一个字母表示，如[ʌ]。双元音用两个字母表示，如[aɪ]。 (zh)
- Монофто́нг (дав.-гр. μόνος — «один» + φθόγγος — «звук») — простий голосний звук. Всі голосні звуки в українській мові є монофтонгами (всього 6). В деяких мовах є складні голосні звуки — дифтонги, трифтонги. Так у німецькій мові голосні звуки складаються з 15 монофтонгів і 3 дифтонгів. (uk)
- Ein Monophthong (v. griech. monos „allein“ und phthóngos „Laut“) ist ein einfacher Vokal ohne Veränderung der Qualität (z. B. „u“, „a“) im Gegensatz zu Diphthongen (z. B. „au“, „ei“). Monophthonge können in ihrer Quantität (Langvokal oder Kurzvokal) und Qualität (Öffnungsgrad, Lippenrundung) unterschieden werden. Eine zweidimensionale Darstellung liefert das Vokaldreieck. (de)
- Une monophtongue (du grec μονόφθογγος, monóphthongos, de mónos, seul, et phthóngos, son, « un seul son » ; « un seul ton »), par opposition à la diphtongue, est une voyelle « pure », constituée d'un seul élément vocalique. Son articulation commence et se finit au même endroit. (fr)
- Un monottongo (in greco μονόφθογγος, "monóphthongos", "nota singola") è una vocale realizzata con un vocoide singolo, la cui articolazione dall'inizio alla fine è stabile e non si muove verso nuove posizioni, a differenza quindi dei dittonghi. Per esempio, in inglese le vocali spesso descritte come "/iː, uː/" sono in realtà realizzate spesso come [ɪi], [ʊu], ovvero con dittonghi. (it)
- Een monoftong (van het Griekse μονόφθογγος, "monophthongos" = enkele noot) is in de fonetiek de benaming voor één enkele, "zuivere" klinker die de nucleus vormt van een lettergreep, zoals de /æ/ in het Engelse hat en de /ü/ in het Duitse gut. De articulatie van deze klank begint en eindigt op dezelfde plek. (nl)
- Монофто́нг (др.-греч. μόνος — один и φθόγγος — звук) — гласный звук, не распадающийся на два элемента. Противоположности: дифтонг, трифтонг. Во время произношения звука монофтонга артикуляция речевого аппарата стабильна и неизменна весь период звучания. В латинском алфавите приведены буквы, обозначающие монофтонги. Их всего шесть: a, e, i, o, u, y; читаются эти монофтонги так же, как и пишутся. В английском языке монофтонги — гласные с устойчивой (неподвижной) артикуляцией: [i:], [ɪ], [ʊ], [u:], [ɛ], [ə], [ɜ], [ɔ], [ɔ:], [æ], [ʌ], [ɑ:]. Всего 12 монофтонгов. (ru)
|
| has abstract
| - Ein Monophthong (v. griech. monos „allein“ und phthóngos „Laut“) ist ein einfacher Vokal ohne Veränderung der Qualität (z. B. „u“, „a“) im Gegensatz zu Diphthongen (z. B. „au“, „ei“). Monophthonge können in ihrer Quantität (Langvokal oder Kurzvokal) und Qualität (Öffnungsgrad, Lippenrundung) unterschieden werden. Eine zweidimensionale Darstellung liefert das Vokaldreieck. Die Monophthonge sind wie alle Laute zeitlichen Veränderungen unterworfen, es kommt zum Lautwandel. Einige deutsche Monophthonge sind durch Monophthongierung aus Diphthongen entstanden; andererseits gingen alte Monophthonge dem System durch Diphthongierung verloren. Eines der auffälligsten Merkmale der hochalemannischen Dialekte (Schweizerdeutsch, Vorarlbergisch) des Deutschen ist die Monophthongierung (bzw. seit dem Mittelhochdeutschen nicht durchgeführte Diphthongierung) des überwiegenden Großteils der standardsprachlichen Diphthonge. So erscheint Haus als Hus, mein als min oder Feuer als Für. Hingegen erscheinen standardsprachliche Monophthonge oftmals als Diphthonge: heaba(n) statt heben oder luaga(n) statt lugen. (de)
- Une monophtongue (du grec μονόφθογγος, monóphthongos, de mónos, seul, et phthóngos, son, « un seul son » ; « un seul ton »), par opposition à la diphtongue, est une voyelle « pure », constituée d'un seul élément vocalique. Son articulation commence et se finit au même endroit. Le français moderne standard ne comporte que des monophtongues, mais l'ancien français avait des diphtongues. Elles ont disparu depuis à la suite de diverses modifications phonétiques dont la monophtongaison, qui désigne la transformation d'une diphtongue en monophtongue par assimilation réciproque de ses éléments. On parle aussi de réduction de diphtongue. (fr)
- A monophthong (/ˈmɒnəfθɒŋ, ˈmɒnəp-/ MON-əf-thong, MON-əp-; from Ancient Greek μονόφθογγος (monóphthongos) 'one sound', from μόνος (mónos) 'single', and φθόγγος (phthóngos) 'sound') is a pure vowel sound, one whose articulation at both beginning and end is relatively fixed, and which does not glide up or down towards a new position of articulation. The monophthongs can be contrasted with diphthongs, where the vowel quality changes within the same syllable, and hiatus, where two vowels are next to each other in different syllables. A vowel sound whose quality does not change over the duration of the vowel is called a pure vowel. (en)
- Monoftong adalah dua buah vokal yang diucapkan menjadi vokal tunggal. Vokal tunggal tersebut dihasilkan dari sebuah suku kata yang memiliki kualitas artikulasi alat bicara secara konsisten dan tetap dari awal hingga akhir. Monoftong atau vokal murni dapat dikontraskan dengan diftong. Proses perubahannya disebut dengan . Dalam bahasa Indonesia, proses ini terjadi untuk memudahkan ucapan. (in)
- Un monottongo (in greco μονόφθογγος, "monóphthongos", "nota singola") è una vocale realizzata con un vocoide singolo, la cui articolazione dall'inizio alla fine è stabile e non si muove verso nuove posizioni, a differenza quindi dei dittonghi. In italiano e spagnolo tutte le vocali sono realizzate con monottonghi; i dittonghi sono semplicemente incontri casuali di due vocali che possono essere pronunciati nella stessa sillaba. In inglese, ma anche in parecchi dialetti italiani, molte vocali lunghe sono in realtà pronunciate con dittonghi e i monottonghi sono quindi relegati alle vocali brevi e a qualche lunga. Per esempio, in inglese le vocali spesso descritte come "/iː, uː/" sono in realtà realizzate spesso come [ɪi], [ʊu], ovvero con dittonghi. Storicamente, il passaggio di un monottongo a un dittongo e di un dittongo a un monottongo è una delle cause più importanti del cambiamento linguistico. Per esempio, in sanscrito, i fonemi /ai/ e /au/ erano pronunciati come dittonghi e venivano scritti in quel modo in devanagari e negli alfabeti correlati. Nelle lingue indiane moderne, discendenti dal sanscrito, sono spesso realizzate con un'estensione assai minore, che tende al monottongo. Processi simili di creazione di monottonghi da antichi dittonghi si sono conservate nelle ortografie del greco moderno e del francese. (it)
- Een monoftong (van het Griekse μονόφθογγος, "monophthongos" = enkele noot) is in de fonetiek de benaming voor één enkele, "zuivere" klinker die de nucleus vormt van een lettergreep, zoals de /æ/ in het Engelse hat en de /ü/ in het Duitse gut. De articulatie van deze klank begint en eindigt op dezelfde plek. Een monoftong onderscheidt zich van een diftong en een triftong doordat er geen sprake is van een opeenvolging van twee of drie klinkers of van een of twee klinkers en een halfklinker. Monoftongen worden onderling onderscheiden naar duur (lang of kort) en de precieze plaats van articulatie (voor of achter in de mond, met meer of minder geronde lippen). (nl)
- Monoftong (gr. mono „jeden” i phthóngos „dźwięk”) – prosta samogłoska bez zmiany jakości (np. „u”, „a”) w przeciwieństwie do dyftongów (np. niemieckie „au”, „ei”) i tryftongów. Między monoftongami mogą istnieć różnice ilościowe (krótkie i długie samogłoski) i jakościowe (stopień otwarcia, zaokrąglenie warg). Dwuwymiarowego przedstawienia dostarcza trójkąt samogłosek. Monoftongi jak wszystkie dźwięki podlegają podczas rozwoju języka różnorakim zmianom fonetycznym. Mogą powstawać w wyniku monoftongizacji z dyftongów lub znikają z systemu w wyniku dyftongizacji. (pl)
- Монофто́нг (др.-греч. μόνος — один и φθόγγος — звук) — гласный звук, не распадающийся на два элемента. Противоположности: дифтонг, трифтонг. Во время произношения звука монофтонга артикуляция речевого аппарата стабильна и неизменна весь период звучания. В латинском алфавите приведены буквы, обозначающие монофтонги. Их всего шесть: a, e, i, o, u, y; читаются эти монофтонги так же, как и пишутся. В английском языке монофтонги — гласные с устойчивой (неподвижной) артикуляцией: [i:], [ɪ], [ʊ], [u:], [ɛ], [ə], [ɜ], [ɔ], [ɔ:], [æ], [ʌ], [ɑ:]. Всего 12 монофтонгов. Помимо артикуляционно и акустически однородных монофтонгов выделяют дифтонгоидные (неоднородные) монофтонги. Дифтонгоидные монофтонги складываются как и дифтонги из двух элементов, но при этом в отличие от дифтонгов характеризуются незначительной длительностью переходного звука. Формированию дифтонгоидных монофтонгов способствуют окружающие гласный согласные. Так, например, в русском языке условием возникновения дифтонгоидности может являться наличие предшествующего мягкого согласного: в слове «мял» перед мягким согласным [м’] у монофтонга [а] образуется [i]-образное начало — [m’ial], но [mal] «мал». (ru)
- En monoftong är ett enkelt vokalljud i en stavelse. Det kan betraktas i kontrast med en diftong som är när två vokalljud uttalas bredvid varandra i samma stavelse (exempelvis ordet augusti där a-ljudet glider över till ett u-ljud). I det svenska språket består nästan alla ord av monoftonger. Undantag för detta finns framförallt hos lånord. Det är vanligare att det uppstår fonetisk hiatus, när vokaler bredvid varandra uttalas med flera stavelser (ord som exempelvis janu-ari och speci-ell). (sv)
- A monotongação é uma mudança fonética em que um ditongo ou um tritongo é simplificado para um monotongo. Esse processo, fortemente presente no português brasileiro e no sul de Portugal, faz com que ⟨dinheiro⟩ passe a ser pronunciado como /di.ˈɲe.ru/, e ⟨roupa⟩, como /ˈʁo.pɐ/. (pt)
- 單元音（英語：monophthong，/ˈmɒnəfθɒŋ/，古希臘語：monóphthongos）又稱單母音，是指未和其他元音複合的元音，在其發音開始時及結束時的舌位大致相同，也不會像半元音一様往另一個舌位移動。 與單元音相對的是双元音，双元音在同一個音節中有元音的變化，是二個連續的元音，卻分放在二個音節中，這也和單元音不同。 在国际音标 (IPA) 中，单元音用一个字母表示，如[ʌ]。双元音用两个字母表示，如[aɪ]。 (zh)
- Монофто́нг (дав.-гр. μόνος — «один» + φθόγγος — «звук») — простий голосний звук. Всі голосні звуки в українській мові є монофтонгами (всього 6). В деяких мовах є складні голосні звуки — дифтонги, трифтонги. Так у німецькій мові голосні звуки складаються з 15 монофтонгів і 3 дифтонгів. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)