rdfs:comment
| - Ο Λόνγκαρος (βασίλευσε από το 231 π.Χ. - 206 π.Χ.) ήταν βασιλιάς των Δάρδανων στην Ιλλυρία, διάδοχος του Μύτιλου. Πολέμησε πολλές φορές με τους Μακεδόνες βασιλείς και κατέλαβε σποραδικά μεγάλες περιοχές της Μακεδονίας, η μεγαλύτερη σύμμαχος του ήταν η Παιονία, οι κάτοικοι της συμμάχησαν μαζί του σε όλες τις επιδρομές εναντίον των Μακεδόνων. Η φήμη του προκάλεσε πολλές από τις υπόλοιπες Ιλλυρικές φυλές να συνταχθούν μαζί του, ανάμεσα τους οι Αρδιαίοι. (el)
- Longarus (ruled c. 231 – 206 BC) was an Illyrian king of the Dardanian Kingdom. Longarus was at war with various Macedonian kings and managed to conquer at different times part of Macedonia. Longarus was an ally of the Paeonian State and liberated the Paeonians in order to open the routes towards Macedonia. Longarus' influence grew and many other Illyrians from the Ardiaean Kingdom joined him. (en)
- Longaros (memerintah sekitar tahun 231 – 206 SM) adalah seorang raja Iliria dari Kerajaan Dardania. Longaros berperang dengan berbagai raja Makedonia dan beberapa kali berniat menaklukkan wilayah Makedonia. Pengaruh Longaros bertumbuh dan beberapa orang Iliria lainnya dari bergabung dengannya. (in)
- Лонгарус (Longarus; правив близько 231 - 206 р. до н. е. ) — іллірійський король Дарданського королівства. Лонгарус воював з різними македонськими царями і в різні часи зумів завоювати частину Македонії. Лонгарус був союзником Пеонської держави і звільнив пеонців, щоб відкрити шляхи до Македонії. Його вплив зростав, і до нього приєдналося багато інших іллірійців з Ардійського царства. (uk)
- Лонгар (правил ок. 231—206 гг. до н. э.) — иллирийский царь . Он воевал с несколькими македонскими царями, сумев захватить часть Македонии. Лонгар был союзником пеонов и освободил их, чтобы открыть себе путь в Македонию. С ростом влияния Лонгара многие другие иллирийцы из царства ардиеев примкнули к нему. (ru)
- Longaros (III w. p.n.e.) – król iliryjskich Dardanów ok. 230 p.n.e. Wzmiankowany w r. 230 p.n.e., kiedy to prowadził wojnę z Demetriuszem II, królem Macedonii. Longaros rozgromił wroga w wielkiej bitwie, która została zanotowana w „Prologu do księgi XVIII” Pompejusza Trogusa. Razem z Dardanami dokonał ciężkich strat w armii macedońskiej oraz uprowadził mieszkańców oraz trzodę do swego kraju. Z tego zapewne powodu Demetriusz musiał się zwrócić o wsparcie do Agrona. Ten bowiem rządził Ardiajami, którzy byli w konflikcie z Dardanami. W r. 230 p.n.e. Teuta, wdowa po zmarłym niedawno Agronie, wysłała armię na południe, celem pustoszenia nadbrzeżnych równin Elidy i Messenii, a w czasie powrotu przybyli do portu koło Fojnike w Epirze. Zdobyli miasto dzięki pomocy ośmiuset osobowej załodze celtyck (pl)
|