In contract bridge, the Law of total tricks (abbreviated here as LoTT) is a guideline used to help determine how high to bid in a competitive auction. It is not really a law (because counterexamples are easy to find) but a method of hand evaluation which describes a relationship that seems to exist somewhat regularly. Written by Jean-René Vernes for French players in the 1950s as a rule of thumb, it was first described in English in 1966 International Bridge Academy Annals. It received more notice from appearing in The Bridge World in June 1969. In 1981 and , using their abbreviation TNT (Total Number of Tricks), wrote at length about it for British readers. Later, in the US, Marty Bergen and Larry Cohen popularized the approach, using their preferred abbreviation: 'the LAW' (all capitals
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Loi des levées totales (fr)
- Law of total tricks (en)
- Prawo lew łącznych (pl)
|
| rdfs:comment
| - La loi des levées totales (LLT) est une évaluation statistique du nombre probable de levées pouvant être réalisé par l'ensemble des deux équipes opposées sur une donne de Bridge. Énoncée par Jean-René Vernes en 1956, elle est utilisée par les joueurs pour évaluer à quel niveau ils peuvent faire monter leurs enchères. (fr)
- In contract bridge, the Law of total tricks (abbreviated here as LoTT) is a guideline used to help determine how high to bid in a competitive auction. It is not really a law (because counterexamples are easy to find) but a method of hand evaluation which describes a relationship that seems to exist somewhat regularly. Written by Jean-René Vernes for French players in the 1950s as a rule of thumb, it was first described in English in 1966 International Bridge Academy Annals. It received more notice from appearing in The Bridge World in June 1969. In 1981 and , using their abbreviation TNT (Total Number of Tricks), wrote at length about it for British readers. Later, in the US, Marty Bergen and Larry Cohen popularized the approach, using their preferred abbreviation: 'the LAW' (all capitals (en)
- Prawo lew łącznych (ang. "law of total tricks", znane także jako "TNT" lub "the LAW") zostało pierwotnie opracowane przez francuskiego teoretyka brydża w 1969 r., a spopularyzował je amerykański ekspert Larry Cohen w wydanej w 1992 r. książce "To Bid or Not to Bid: The LAW of Total Tricks". Wbrew nazwie, nie jest to "prawo" ale raczej zbiór obserwacji i sugestii bazowanych na analizie statystycznej wielu rozdań. Według prawa – łączna liczba lew dostępnych w danym rozdaniu stanowi sumę długości najlepszych fitów trzymanych przez obie pary. Na przykład, jeżeli w danym rozdaniu para NS ma ośmiokartowy fit pikowy, a para EW ma dziewięciokartowy fit kierowy, to w rozdaniu jest 17 lew łącznych. Statystycznie oznacza to, że jeżeli w tym rozdaniu NS mogą wziąć 10 lew w ich ficie pikowym, to EW mo (pl)
|
| rdfs:seeAlso
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - In contract bridge, the Law of total tricks (abbreviated here as LoTT) is a guideline used to help determine how high to bid in a competitive auction. It is not really a law (because counterexamples are easy to find) but a method of hand evaluation which describes a relationship that seems to exist somewhat regularly. Written by Jean-René Vernes for French players in the 1950s as a rule of thumb, it was first described in English in 1966 International Bridge Academy Annals. It received more notice from appearing in The Bridge World in June 1969. In 1981 and , using their abbreviation TNT (Total Number of Tricks), wrote at length about it for British readers. Later, in the US, Marty Bergen and Larry Cohen popularized the approach, using their preferred abbreviation: 'the LAW' (all capitals). It was prefigured in S. J. "Skid" Simon's 1945 book Why You Lose at Bridge in his aphorism "When in doubt, bid one more". (en)
- La loi des levées totales (LLT) est une évaluation statistique du nombre probable de levées pouvant être réalisé par l'ensemble des deux équipes opposées sur une donne de Bridge. Énoncée par Jean-René Vernes en 1956, elle est utilisée par les joueurs pour évaluer à quel niveau ils peuvent faire monter leurs enchères. (fr)
- Prawo lew łącznych (ang. "law of total tricks", znane także jako "TNT" lub "the LAW") zostało pierwotnie opracowane przez francuskiego teoretyka brydża w 1969 r., a spopularyzował je amerykański ekspert Larry Cohen w wydanej w 1992 r. książce "To Bid or Not to Bid: The LAW of Total Tricks". Wbrew nazwie, nie jest to "prawo" ale raczej zbiór obserwacji i sugestii bazowanych na analizie statystycznej wielu rozdań. Według prawa – łączna liczba lew dostępnych w danym rozdaniu stanowi sumę długości najlepszych fitów trzymanych przez obie pary. Na przykład, jeżeli w danym rozdaniu para NS ma ośmiokartowy fit pikowy, a para EW ma dziewięciokartowy fit kierowy, to w rozdaniu jest 17 lew łącznych. Statystycznie oznacza to, że jeżeli w tym rozdaniu NS mogą wziąć 10 lew w ich ficie pikowym, to EW mogą tylko siedem lew w ich ficie kierowym (10 + 7 = 17). Prawo sprawdza się najlepiej w rozdaniach w których obie strony mają podobną siłę honorową (mniej, więcej po 20 PH). W innych sytuacjach prawo sugeruje jak liczyć różnego typu odchyłki ujemne i dodatnie w celu prawidłowego wyliczenia liczby "lew całkowitych". Pochodną prawa jest reguła, iż "w licytacjach dwustronnych należy licytować tylko do takiej wysokości jaka jest dyktowana przez łączną liczbę kart w naszym ficie", tzn. z fitem ośmiokartowym powinniśmy walczyć tylko do wysokości dwóch (osiem lew), z fitem trzykartowym do wysokości trzech (9 lew) itd. W 2002 r. szwedzki ekspert Anders Wirgren w artykule zamieszczonym w "ACBL Bridge Bulletin" podał w wątpliwość prawo udowadniając, że w formie spopularyzowanej przez Cohena sprawdza się ono tylko w 35%-40% rozdań. Larry Cohen nadal jednak uważa, iż prawo jest użyteczną pomocą przy podejmowaniu decyzji przy stoliku jeżeli tylko pary je stosujące będę zawsze brały pod uwagę odpowiednie odchyłki i prawidłowo je używały. Prawo stanowi podstawę różnych konwencji licytacyjnych, takich jak podwójne Drury czy Bergen. (pl)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is Wikipage disambiguates
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)