| rdfs:comment
| - Lotyšská literatura je literaturou příslušníků lotyšského národa, nebo napsaná v lotyštině. (cs)
- La literatura letona és la literatura escrita en letó a l'actual república de Letònia i alhora per alguns exiliats a Suècia, Canadà, EUA i Europa. (ca)
- Lettische Literatur bezeichnet die literarischen Werke der Letten in Vergangenheit und Gegenwart, die in lettischer Sprache verfasst wurden. (de)
- La literatura en letón es aquella desarrollada en idioma letón, tanto en el territorio de la actual república de Letonia y como por algunos exiliados en Suecia, Canadá, EE. UU. y Europa. (es)
- Latvian literature began in a significant way in the 19th century. (en)
- La littérature lettone désigne la littérature en letton, ou en Lettonie, ou par les diasporas. (fr)
- Латышская литература — литература латышей, созданная в основном на латышском и латгальском языке. Латышская литература распадается в свою очередь на два периода: позднесредневековый и современный. Понятие латышская литература не следует путать с понятием латвийская литература, которая включает произведения писателей-уроженцев Латвии разных национальностей, и которая в настоящее время создаётся в основном на двух языках (русском и латышском). (ru)
- Lettisk litteratur eller lettiskspråkig litteratur är den litteratur som produceras på lettiska. (sv)
- Латиська література — література латишів, створена здебільшого латиською мовою, латгальською. Латиська література розпадається на два періоди: пізньосередньовічний і сучасний. Поняття латиська література не слід плутати з поняттям латвійська література, яка містить твори письменників-уродженців Латвії різних національностей, і яка на сьогодні створюється в основному двома мовами (російською та латиською). (uk)
- Literatura łotewska − ogół tekstów pisanych i mówionych w języku łotewskim, tworzonych przez łotewskich pisarzy w kraju i na emigracji. Począwszy od XIII w. (od czasów krucjat północnych) aż po uzyskanie przez Łotwę niepodległości w 1918 r., obszar tego państwa, podobnie jak sąsiedniej Estonii, znajdował się pod obcym panowaniem: początkowo państwa kawalerów mieczowych, później Niemiec, Rzeczypospolitej, Szwecji, a wreszcie Rosji. W efekcie nie powstały żadne rodzime instytucje (np. kancelarie książęce czy dwory lokalnych możnowładców), które zainteresowane byłyby krzewieniem piśmiennictwa w języku łotewskim. Piśmiennictwo użytkowe, świeckie bądź religijne, powstawało w ciągu tego czasu w języku dominującej kultury (niemieckiej czy rosyjskiej) lub po łacinie. Tym też należy wyjaśnić fakt, (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)