| rdfs:comment
| - إنترلنغوا بيانو، وتعرف أيضا باللاتينية بدون تصريف (بالإيطالية : Latino sine flexione) وتعرف اختصارا ب LsF أو IL لغة مصطنعة ولغة مساعدة دولية تم إحداثها ووضع قواعدها من طرف عالم الرياضيات الإيطالي جوزيبه بيانو سنة 1903. هي تبسيط للغة اللاتينية يقضي بحذف تغيرات الكلمات الناتجة عن التصريف مع إضافة المصطلحات التي لا تتوفر على مقابلات في اللغة اللاتينية من اللغات الرومانيقية الحديثة، خصوصا الفرنسية والإيطالية. (ar)
- Latino sine flexione (Interlingua IL, Interlingua de Peano, Interlingua de ) (Latein ohne Beugungen) ist eine Welthilfssprache, die 1903 von dem italienischen Mathematiker Giuseppe Peano entwickelt wurde. (de)
- Latino sen fleksio (en la lingvo mem Latino sine Flexione) estas internacia planlingvo inventita de la itala matematikisto Ĝuzepe Peano (Giuseppe Peano) en 1903. Ĝi estas simpligita versio de la latina lingvo, kaj ĝi retenas ĝian vortaron. En 1910 post ia perfektigo la lingvo estis nomita Interlingua-IL kaj Interlingua (IL) de Academia pro Interlingua (ApI) (ne konfuzu kun Interlingvao-IA). (eo)
- Il Latino sine flexione, detto anche Interlingua (da non confondere con l'Interlingua della IALA), è una lingua artificiale inventata nel 1903 dal matematico italiano Giuseppe Peano. Si tratta di una versione semplificata del latino classico, in cui tutte le difficoltà delle terminazioni (declinazioni) sono state soppresse. Questo progetto attirò l'attenzione, soprattutto grazie alla reputazione dell'autore, ma non conobbe mai un grande successo, e fu molto criticato. Nonostante ciò, Peano pubblicò numerosi testi in questa lingua e la utilizzò per tenere le sue lezioni. (it)
- 無活用ラテン語（Latino sine flexione, ラティーノ・スィネ・フレクスィオーネ）は、数学者として知られるジュゼッペ・ペアノが1903年に考案した人工言語である。古典ラテン語から活用を除いた（語彙はそのまま）ものでペアノの論考「De Latino sine Flexione, Lingua Auxiliare Internationale」（国際補助語である無活用ラテン語について）で述べられている。この文章は古典ラテン語で書かれており文が進むにつれて活用形が減っていくという趣向を凝らしている。以前はこの無活用ラテン語を指してインターリングアといったが現在は別の人工言語をいう。 (ja)
- Latino sine flexione (в переводе с лат. — «латынь без словоизменения») — международный искусственный язык на основе латинского языка, созданный итальянским математиком Джузеппе Пеано в 1903 году. После доработки в 1908 году стал называться интерлингва (лат. Interlingua; не следует путать с другим искусственным языком с аналогичным названием). (ru)
- 无屈折拉丁语(Latino sine Flexione)是一个人造语言，於1903年由義大利數學家朱塞佩·皮亞諾所發明，是一種簡化的拉丁語。 (zh)
- Латино-сіне-флексіоне або латино сіне флексіоне (Latino sine flexione — латина без словозміни) — міжнародна штучна мова на основі латинської мови, створена італійським математиком Джузеппе Пеано 1903 року. Після доопрацювання у 1910 році стала називатися інтерлінгва (не слід плутати з іншою штучною мовою з аналогічною назвою — див Інтерлінгва). (uk)
- Latino sine flexione (llatí sense flexió, abreujat LSF), també anomenat Interlingua de Peano (abreujat IL), és una llengua auxiliar presentada pel matemàtic italià Giuseppe Peano l'any 1903. És una versió simplificada de la llengua llatina, lliure de flexions nominals i verbals: a nivell de vocabulari, utilitza únicament la forma ablativa dels noms i la forma imperativa dels verbs; a nivell de gramàtica, utilitza preferentment partícules gramaticals. Per exemple, la preposició de expressa genitiu; ad expressa datiu. (ca)
- Latino sine flexione ("Latin without inflections"), Interlingua de Academia pro Interlingua (IL de ApI) or Peano's Interlingua (abbreviated as IL), is an international auxiliary language compiled by the Academia pro Interlingua under chairmanship of the Italian mathematician Giuseppe Peano (1858–1932) from 1887 until 1914. It is a simplified version of Latin, and retains its vocabulary. Interlingua-IL was published in the journal Revue de Mathématiques in an article of 1903 entitled De Latino Sine Flexione, Lingua Auxiliare Internationale (meaning On Latin Without Inflection, International Auxiliary Language), which explained the reason for its creation. The article argued that other auxiliary languages were unnecessary, since Latin was already established as the world's international lang (en)
- Latino sine flexione (latín sin flexión, abreviado LSF), también llamado Interlingua de Peano (abreviado IL), es una lengua auxiliar presentada por el matemático italiano Giuseppe Peano en el año 1903. Es una versión simplificada de la lengua latina, libre de flexiones nominales y verbales: a nivel de vocabulario, utiliza únicamente la forma ablativa de los nombres y la forma imperativa de los verbos; a nivel de gramática, utiliza preferentemente partículas gramaticales (por ejemplo, la preposición de expresa genitivo). (es)
- Le latino sine flexione ([laˈtino ˈsine flekˈsjone]), aussi appelé interlingua de Peano ou interlingua de l'API (Academia pro Interlingua), et abrégé en LsF ou IL, est une langue auxiliaire internationale inventée en 1903 par le mathématicien italien Giuseppe Peano. (fr)
- Latino sine flexione, niekiedy latina sine flexione (łac. „łacina bez fleksji”) – sztuczny język opracowany w latach 1903–1904 przez włoskiego matematyka Giuseppego Peana. Język ten powstał w oparciu o łacinę – Peano przejął wszystkie wyrazy z klasycznej łaciny oraz każdy wyraz, który istniał przynajmniej w dwóch językach pochodzenia łacińskiego, dzięki czemu nie musiał stosować form opisowych, sprawiających kłopot w łacinie. Uważa się go za pierwszą w pełni udaną próbę uproszczenia łaciny. Współcześnie bywa stosowany w niektórych publikacjach międzynarodowych, między innymi przez astronomów, poza tym jednak jest praktycznie nieużywany. (pl)
- Latino sine flexione (Latijn zonder flexie) is een internationale hulptaal, die in de jaren 1903-1904 door de Italiaanse wiskundige Giuseppe Peano werd ontwikkeld. Zoals de naam doet vermoeden is het een vereenvoudigde vorm van het Latijn, waarbij de woordenschat onveranderd wordt overnomen maar het gecompliceerde systeem van verbuigingen en vervoegingen achterwege blijft. Het resultaat is een zeer natuurlijk aandoende kunsttaal, die sterk doet denken aan het Italiaans. (nl)
- Latino sine flexione (Latim sem flexão, abreviado LSF), também chamado Interlingua de Peano (abreviado IL), é uma língua auxiliar internacional apresentada pelo matemático italiano Giuseppe Peano no ano de 1903. Latino sine Flexione é uma versão simplificada da língua latina, livre de flexões nominais e verbais: a nível de vocabulário, utiliza unicamente a forma ablativa dos nomes e a forma imperativa dos verbos; a nível de gramática, utiliza frequentemente partículas gramaticais (por exemplo, a preposição de expressa caso genitivo). (pt)
- Latino sine flexione, "Latin utan böjning", internationellt hjälpspråk skapat av italienaren Giuseppe Peano, numera knappast använt. Språket utnyttjar latinets ordförråd, men helt utan dess komplicerade böjningssystem. De flesta anhängare övergav språket till förmån för interlingua, när detta kom 1951. (sv)
|
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)