| rdfs:comment
| - Karagöz (čteme Karagez, turecky černooký) je hlavní postava stejnojmenných tureckých stínových her. Jedná se o drsného lidového muže, který vždy napálí svého protivníka, učeného Hacivada. V arabském a řeckém divadle je obdobou Kašpárka. (cs)
- كرا گوز وعيواظ (بالتركية: Karagöz ve Hacivat) هما شخصيتان في مسارح خيال الظل التركي يعود أصلهما إلى العصر العثماني وانتشرت إلى مُعظم مناطق الإمبراطورية العثمانية وخاصة في تركيا واليونان. الموضوع الرئيسي للمسرحية هي التفاعل المتناقض بين الشخصيتان الرئيسيتان. حيثُ يُمثل كراكوز الشخصية الأُمّيّة لكنه صريح، أما عواظ فيمثل الشخصية المثقفة التي تستخدم الشعر والأدب. كان مخايلو الظل يعرضون فصولهم أو باباتهم الممتعة دفعة واحدة وأمام كل منهم طاولة خشبية، وفي صدر المقهى يجلس كبار السن وقد عمروا النرجيلة ويبدأ التبغ بالاحتراق ويتحرق الجميع شوقاً للآتي على تلك الستارة السحرية (ar)
- Karagöz (türkisch „Schwarzauge“ nach der Hauptfigur) ist die Bezeichnung für das türkische Schattenspiel, bei dem eine Figur aus farbiger Tierhaut (tasvir) hinter einem weißen Vorhang bei starkem Gegenlicht hin und her bewegt wird. Im Unterschied zum eher harmlosen deutschen Kasperletheater waren die Karagöz-Stücke stark satirisch, verspotteten hemmungslos Glauben und Obrigkeit und waren bis ins 19. Jahrhundert ausgesprochen derb, mit zahlreichen sexuellen Anspielungen und Zoten, was europäische Reisende einigermaßen schockierte. (de)
- Karagöz (literally Blackeye in Turkish) and Hacivat (shortened in time from "Hacı İvaz" meaning "İvaz the Pilgrim", and also sometimes written as Hacivad) are the lead characters of the traditional Turkish shadow play, popularized during the Ottoman period and then spread to most nation states of the Ottoman Empire. It is most prominent in Turkey, Greece, Bosnia and Herzegovina and Adjara (autonomous republic of Georgia). In Greece, Karagöz is known by his local name Karagiozis; in Bosnia and Herzegovina, he is known by his local name Karađoz. (en)
- El Karagöz (en árabe آراجوز 'Aragoz, «ojos negros» en turco) es un tipo de teatro de sombras con títeres de varillas o bastones movidos por el titiritero. Inscrito en 2009 en la Lista representativa del Patrimonio Cultural Inmaterial de la Humanidad, el karagöz se considera una expresión de la literatura y el teatro popular, originario de Turquía y extendido por el mundo árabe durante el Imperio otomano. Los títeres son figuras planas hechas de cartón o madera, cuya sombra se proyecta al otro lado de un panel translúcido iluminado. (es)
- Karagöz ("Donker oog") en Hacivat (ook geschreven Hacivad) zijn de hoofdpersonages van het traditionele Turkse poppenspel. De personages worden vooral uitgevoerd in een schimmenspel en verkregen hun populariteit tijdens de Ottomaanse periode. Het centrale thema van de voorstellingen is de contrasterende interactie tussen de twee hoofdpersonen. Karagöz vertegenwoordigt de analfabeet, zoals het eenvoudige publiek, terwijl Hacivat tot de opgeleide klasse behoort. Hij spreekt Ottomaans Turks en gebruikt een poëtische en literaire taal. (nl)
- Карагёз (тур. Karagöz, буквально — чёрноглазый), 1) персонаж турецкого теневого театра, воплощение народного юмора, природной смекалки. 2) Театр кукол в Турции, получивший наименование от главного героя представлений. Возник в XVI веке. Помимо основного персонажа, в представлении участвовали: партнёр Карагёза Хадживат, горожане, анатолийские крестьяне, плутоватый дервиш и др. Иногда представления театра отражали недовольство широких масс правительством и существующими порядками. (ru)
- 卡拉格茲（土耳其語：Karagöz，意为“黑眼睛”或“吉普赛人”）和哈西瓦特（Hacivat，又可寫成 Hacivad）是土耳其傳統的皮影戲的主角，源于奧圖曼時期，至今仍廣受歡迎。 (zh)
- Karagöz (en turc, literalment, ‘ull negre’) o ombres xineses turques és el teatre d'ombres tradicional de Turquia. El nom correspon a un dels dos personatges principals, Karagöz i Hacivat. L'argument de les obres sol consistir a contrastar tots dos personatges: Karagöz representa un home illetrat, senzill, proper al públic, mentre que Hacivat pertany a una classe social més culta i s'expressa en turc otomà fent servir figures literàries i termes poètics. (ca)
- Karagozo aŭ Karagöz ("nigraj okuloj" en la turka) estas populara esprimo de la literaturo kaj teatro, kun origino en Turkio kaj etendiĝita tra la tuta araba mondo dum la ekzisto de la Otomana Imperio. Karagozo laŭ la turka versio estas ombroteatro. La realiganto manipulas marionetojn per kartunaj aŭ lignaj stangetoj, kies ombro estas projekciata trans lumigita panelo. (eo)
- Karagöz (occhio nero in lingua italiana) è il personaggio principale - insieme ad Hacivat (o Hacivad) - del teatro d'ombre turco tradizionale, divenuto popolare sotto l'impero ottomano. Il tema centrale delle commedie sono i contrasti fra i due personaggi principali: Karagöz rappresenta l'uomo del popolo, illetterato e diretto, mentre Hacivat appartiene alla classe istruita, e si esprime in un linguaggio letterario. Lo spirito semplice ma arguto di Karagöz ha sempre la meglio sull'istruzione di Hacivat, anche se i suoi espedienti per arricchirsi inevitabilmente si traducono in un fallimento. (it)
- Karagöz (parfois francisé en « Karagueuz » ; littéralement « œil noir » en turc ; en turc ottoman : قره کوز) est un personnage du théâtre d'ombres turc et désigne par extension cet art traditionnel. Les pièces de ce théâtre mettent habituellement en scène Karagöz, figurant un homme du peuple illettré et proche du public, et un autre personnage, Hacivat (parfois francisé en « Hadjivat » ; couramment expliqué comme étant la contraction de « Hacı İvaz »), qui appartient à la classe éduquée et s'exprime en turc ottoman en utilisant des tournures littéraires et des termes poétiques. Originellement, ce théâtre était tout particulièrement associé à la période du ramadan et il est resté longtemps une distraction très populaire en Turquie. Aujourd'hui, il ne survit que sous une forme édulcorée dest (fr)
- Karagöz – turecki teatr cieni, także występująca w nim główna postać. Jest jednym z rodzajów tradycyjnego ludowego teatru. Jego technika polega na animacji płaskich figurek-szablonów (tasvir) przylegających do ekranu dzięki prostopadle ustawionym drążkom, ożywianych przez światło lampek oliwnych (obecnie żarówek) ustawionych z tyłu batystowego lub jedwabnego ekranu (ayna). Figurki są wykonane ze specjalnej ażurowej skóry i przedstawiają postać z profilu, a operuje nimi animator (hayalcı) w asyście pomocnika (çırak). Pochodzenie tego teatru jest najczęściej wiązane z przybyciem do Azji Mniejszej ludów tureckich, które z kolei przejęły tę formę teatru z Chin, jednak według legendy jego twórcą był Şeyh Kûşteri z Bursy, który wskrzesił na ekranie postacie dwóch dowcipnisiów – murarza i kowala (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)