rdfs:comment
| - Juan Egaña Risco (Lima, 1769ko urriaren 31 - Santiago, 1836ko apirilaren 20a) Txileko politikaria eta idazlea izan zen. Txileko Lehen Biltzar Nazionaleko kidea zelarik, konstituzioa edo lege nagusia idazteko ardura hartu zuen. Senatuko lehendakaria izan zen 1813an. 1823ko Konstituzioa idatzi zuen batzordeko kide izan zen. Literatura-irakaslea izan zen, eta Txileko antzerki-idazle nagusietakotzat hartzen da gaur egun ere. Politikaren inguruko liburuak ere idatzi zituen. (eu)
- Juan Egaña Risco (born 31 October 1769–20 April 1836) was a Chilean politician and liberal philosopher who wrote the 1823 Constitution of Chile and served as President of the Senate of Chile. (en)
- Juan Egaña Risco (Lima, Virreinato del Perú, 31 de octubre de 1769-Santiago, 20 de abril de 1836) fue un filósofo, político, jurista y escritor criollo. Destacó por la formación filosófica y teológica presente en sus escritos y fue uno de los más prestigiosos ideólogos de la Independencia de Chile, redactando la Constitución de dicho país en 1823. (es)
- Juan Egaña Risco (* 31. Oktober 1768 in Lima (Peru); † 20. April 1836 in Santiago de Chile) war ein chilenischer Politiker peruanischer Herkunft. Als Mitglied des „bevollmächtigen Kongresses“ (Congreso Plenitpotenciario) war er im Frühjahr 1823 für eine Woche Staatsoberhaupt Chiles. Nach dem Scheitern „seiner“ Verfassung vertrat Juan Egaña Risco als Abgeordneter der Konservativen im Senat und im Abgeordnetenhaus. 1827 saß er der Provinzversammlung vor. Er starb mit 68 Jahren am 20. April 1836. Siehe auch: Geschichte Chiles. (de)
- Juan Egaña Riesco (ur. 31 października 1769 w Limie - zm. 20 kwietnia 1836 w Santiago) - chilijski polityk, pisarz i prawnik, współtwórca konstytucji z 1823 roku. Ojciec Mariano Egañi. Był synem José de Egaña i Peruwianki Josefy Riesco. Pobierał nauki w rodzinnym mieście uzyskując w 1791 roku tytuł doktora obojga praw. W tym samym roku wraz z ojcem wyjechał do Chile, gdzie na Uniwersytecie świętego Filipa zdobył uprawnienia adwokackie. Następnie pracował w tej uczelni jako wykładowca łaciny i retoryki. W 1793 roku poślubił Victorię Fabres. Od początku brał udział w działaniach na rzecz Niepodległości Chile, w 1811 roku był deputowanym do pierwszego Kongresu Narodowego z okręgi Melipilla. Wspólnie z redagował czasopismo , napisał tymczasową konstytucję, był prezesem senatu (1812) i inicja (pl)
|