rdfs:comment
| - الآرامية البابلية اليهودية كانت إحدى لهجات اللغة الآرامية الشرقية التي استخدمها الكتّاب في بلاد بابل بين القرنين الرابع والحادي عشر للميلاد. وهي تُعرف بشكل شائع على أنها لغة التلمود البابلي (الذي اكتمل في القرن السابع)، ولغة الأدب الجاءونيمي ما بعد التلمودي، والذي يُعتبر النتاج الثقافي الأكثر أهميةً ليهود بابل. إن أهم مصادر النقوش لهذه اللهجة هي مئات الطاسات السحرية الآرامية. أما اليوم، فقد تلقت هذه اللغة (اللهجة) اهتمامًا بالغًا من قبل العلماء. بالرغم من ذلك، فإن طلاب التلمود من اليهود الأرثوذكس يشكّلون الغالبية العظمى فقط من أولئك الذين هم على دراية بها. (ar)
- Jüdisch-babylonisches Aramäisch war die Form des Aramäischen, die von Schreibern in Babylonien zwischen dem 2. und 12. nachchristlichen Jahrhundert verwendet wurde. Es ist insbesondere als die Sprache des Babylonischen Talmuds (der im siebten Jahrhundert abgeschlossen wurde) und der geonischen Literatur bekannt, die als die bedeutendsten Kulturgüter der babylonischen Juden betrachtet werden. Die wichtigsten epigraphischen Quellen für den Dialekt sind hunderte von aramäischen Zauberschalen. (de)
- Jewish Babylonian Aramaic was the form of Middle Aramaic employed by writers in Lower Mesopotamia between the fourth and eleventh centuries. It is most commonly identified with the language of the Babylonian Talmud (which was completed in the seventh century) and of post-Talmudic (Gaonic) literature, which are the most important cultural products of Babylonian Jews. The most important epigraphic sources for the dialect are the hundreds of inscriptions on incantation bowls. (en)
- L'Aramaico giudaico babilonese è una lingua morta appartenente al gruppo delle lingue semitiche parlata in Mesopotamia. È il dialetto con cui fu redatto il Talmud babilonese, che fu completato nel VII secolo. (it)
- Język aramejski judeo-babiloński (hebr. ארמית בבלית, aramit bawlit)[potrzebny numer strony] – jeden z dialektów języka późnoaramejskiego, wraz z literacką odmianą syryjskiego i mandejskim stanowiący wschodnią grupę dialektów tego języka. (pl)
- Вавилóнский иудéйско-арамéйский язы́к (англ. Jewish Babylonian Aramaic) — восточноарамейский язык, на котором написан вавилонский Талмуд и вавилонские таргумы. Вавилонский иудейско-арамейский (иудейско-вавилонский арамейский, «язык Вавилонского Талмуда») относится к восточной группе арамейских языков. (ru)
- Le judéo-araméen de Babylone est une forme de moyen-araméen employée par les auteurs juifs en Babylonie entre le IVe siècle et le XIe siècle, où il disparut au profit de l'arabe. Il est le plus souvent identifié comme le langage du Talmud de Babylone, rédigé au VIIe siècle, et de la littérature gaonique, qui sont les produits culturels les plus importants du judaïsme babylonien. Les sources épigraphiques les plus importantes pour ce dialecte sont les centaines d'amulettes araméennes écrites en caractères hébraïques. (fr)
|